Το σύμφωνο συμβίωσης και η στρατηγική Ρέντσι

Η δυνατότητα σύναψης σύμφωνου συμβίωσης για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια είναι πλέον νόμος του κράτους στην Ιταλία, αφού η έγκρισή του συνδέθηκε με την ψήφο εμπιστοσύνης που η κυβέρνηση του Ματέο Ρέντσι έλαβε χθες από την βουλή της Ρώμης. Με τον νέο νόμο παρέχονται ίσα δικαιώματα με εκείνα του πολιτικού γάμου, με μόνη εξαίρεση την υιοθεσία.

Οι ενώσεις για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων από την πλευρά τους γιορτάζουν την υπερψήφιση του νομοσχεδίου, τονίζοντας, βέβαια, ότι θα πρέπει να ακολουθήσουν κι άλλα βήματα, όπως εκστρατείες κατά της ομοφοβίας αλλά και συμπληρωματικό νομικό πλαίσιο προστασίας. Για να τονισθεί ο ιστορικός χαρακτήρας της ημέρας, φωτίσθηκαν με τα χρώματα του ουράνιου τόξου -σύμβολο του γκέι κινήματος- τόσο το Κολοσσαίο όσο και το γνωστό συντριβάνι Φοντάνα Ντι Τρέβι, το οποίο ο Φεντερίκο Φελίνι είχε επιλέξει για την θρυλική σκηνή της ταινίας «Dolce Vita».

Σε ό, τι αφορά τις πολιτικές προεκτάσεις του νέου νόμου, ο γραμματέας της ξενοφοβικής Λέγκα του Βορρά, Ματέο Σαλβίνι, κάλεσε τους δημάρχους του κόμματός του να μην υπογράψουν στην πράξη αντίστοιχα σύμφωνα, προχωρώντας σε μια υποτιθέμενη, ιδιαίτερη «πολιτική ανυπακοή». Οι σχολιαστές υπογραμμίζουν, όμως, ότι η εφαρμογή των νόμων του κράτους είναι ασφαλώς υποχρεωτική και σε περίπτωση άρνησης από τις αρμόδιες αρχές παρεμβαίνουν οι κατά τόπους νομάρχες και η δικαιοσύνη.

Πολιτική νίκη για τον Ματέο Ρέντσι

Όσο για τον Ματέο Ρέντσι, βγαίνει πολιτικά ενισχυμένος από την όλη προσπάθεια. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Ιλ Μεσατζέρο», το περασμένο Σάββατο ο Ιταλός πρωθυπουργός είχε απόρρητη συνάντηση με τον πάπα Φραγκίσκο στο Βατικανό. Φέρεται να συζήτησαν, μεταξύ άλλων, και το θέμα των συμφώνων συμβίωσης, για το οποίο ο Ποντίφικας επέλεξε να αποφύγει σκληρές, προσωπικές παρεμβάσεις.

Είναι αλήθεια πάντως ότι καθολικές οργανώσεις αποφάσισαν να συλλέξουν υπογραφές για την οργάνωση ακυρωτικού δημοψηφίσματος, αλλά θα πρέπει να ληφθούν υπόψη δύο στοιχεία: αν καταφέρουν, όντως, να μαζέψουν τις 500.000, αναγκαίες υπογραφές και αν το δημοψήφισμα μπορέσει να ορισθεί πριν το τέλος της νομοθετικής περιόδου, την άνοιξη του 2018. Τα στορικά προηγούμενα -όπως το αποτυχημένο δημοψήφισμα του 1974 για την ακύρωση του δικαιώματος στο διαζύγιο- δεν ευνοούν όμως τους υπερσυντηρητικούς καθολικούς.

Σε κάθε περίπωση ο Ματέο Ρέντσι ουσιαστικά θέλησε να δείξει πως εννοεί πραγματικά να εφαρμόσει τις εξαγγελίες του, έστω και αν μέρος της κοινωνίας και των πολιτικών δυνάμεων διαφωνεί. Δήλωσε, μάλιστα, πως αν υπάρξουν οι αναγκαίες προϋποθέσεις θα αντιμετωπισθεί και το θέμα της υιοθεσίας, με νέο νόμο που θα συμπεριλαμβάνει και τους ομοφυλόφιλους. Όλα δείχνουν πάντως ότι είναι η ίδια «δυναμική στρατηγική» την οποία ο Ιταλός κεντροαριστερός πρωθυπουργός προτίθεται να συνεχίσει να εφαρμόζει τόσο σε ό,τι αφορά την ανάγκη μεγαλύτερης ευελιξίας και ανάπτυξης στην οικονομική πολιτική, όσο και στην προετοιμασία του δημοψηφίσματος του Οκτωβρίου, με το οποίο θα ζητήσει από τους ιΙαλούς να εγκρίνουν τις θεσμικές αλλαγές που ψήφισε, πρόσφατα, το κοινοβούλιο. Μεταξύ άλλων σε αυτές τις θεσμικές αλλαγές συγκαταλέγονται η μείωση του αριθμού των γερουσιαστών, η αναθεώρηση των κανόνων για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, όπως και η αλλαγή εκλογικού νόμου.

Αθανασία Συγγελλάκη, Ρώμη