Το τουρκικό γυναικείο κίνημα προσδοκά πολλά από την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας

νωσης από τώρα και στο εξής ο στόχος όλων των γυναικείων οργανώσεων θα είναι η δημιουργία μιας ευρωπαϊκής πραγματικότητας στις σχέσεις των δύο φύλων.

Οι "ιπτάμενες σκούπες" δεν αρκούνται σε διακηρύξεις και επιστολές διαμαρτυρίας. Δουλεύουν με τις γυναίκες σε όλες τις περιοχές της Τουρκίας, ακόμη και σε εκείνες που τα δικαιώματα των γυναικών είναι άγνωστη λέξη. Σε μια κωμόπολη της νοτιοανατολικής Τουρκίας είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά τον τρόπο δουλειάς της οργάνωσης και να πάρουμε μια γεύση από την σκληρή πραγματικότητα. Η Αισέ, 40 ετών, περιέγραψε πως αισθάνεται από τη μέρα που ο σύζυγός της έφερε στο σπίτι και μια δεύτερη γυναίκα. Αυτή ήταν η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει:

"Ζούμε σε έναν κόσμο ανδρών. Οι νόμοι φτιάχνονται από άνδρες και εμείς οι γυναίκες πρέπει να τους αποδεχόμαστε και να τους τηρούμε. Επειδή είμαι γυναίκα δεν μου επιτρέπεται να έχω άποψη. Και αναρωτιέμαι γιατί ήρθα στον κόσμο ως άνθρωπος χωρίς δικαιώματα", υπογράμμισε η μητέρα πέντε παιδιών.

Η Χαλιμέ Γκιουνέρ, που διετέλεσε στο παρελθόν σύμβουλος της τουρκικής κυβέρνησης για θέματα γυναικών, είναι σήμερα η πρόεδρος της οργάνωσης "ιπτάμενες σκούπες". Τα τελευταία χρόνια έχει διοργανώσει εκατοντάδες συναντήσεις γυναικών από την τουρκική επαρχία:

"Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει το γυναικείο κίνημα στην Τουρκία από τη δεκαετία του 80 είναι η επικοινωνία και η πολυδιάσπαση των οργανώσεων του. Στόχος της δικής μας οργάνωσης είναι να δικτυώσουμε αυτές τις οργανώσεις. Το πρώτο βήμα που κάναμε είναι να διοργανώσουμε τοπικές συνελεύσεις γυναικών, οι οποίες συγκροτούν δίκτυα. Θέλουμε να καταστήσουμε σαφές στις γυναίκες ότι η αλληλεγγύη και η επικοινωνία είναι οι σημαντικότεροι παράγοντες για την αποτελεσματικότητα του κινήματος", μας είπε η κ. Γκιουνέρ.

Οι "ιπτάμενες σκούπες" έχουν συγκροτήσει ομάδες εργασίας σε 56 πόλεις. Έχουν επίσης δημιουργήσει βάση δεδομένων, που περιλαμβάνει τις δραστηριότητες 313 γυναικείων μη κυβερνητικών οργανώσεων. Σε κάποιες περιοχές της Ανατολίας αλλά και της Μαύρης Θάλασσας η πρόσβαση των γυναικείων οργανώσεων είναι δύσκολη υπόθεση, καθώς ο γυναικείος πληθυσμός είναι στην πλειονότητά του αναλφάβητος, υποστηρίζει η Χαλιμέ Γκιουνέρ:

"Στη νοτιοανατολική Τουρκία καλέσαμε γυναίκες για να συζητήσουμε κινηματογραφικές ταινίες με θέμα τη ζωή των γυναικών. Μια γυναίκα την οποία συνόδευε ο άνδρας της πήρε το λόγο και μας διηγήθηκε πόσο μειονεκτικά αισθάνεται επειδή έκανε 4 κόρες και κανέναν γιο. Στο χωριό της μόνο γυναίκες που κάνουν γιους έχουν αναγνώριση από την οικογένεια και την κοινωνία. Αυτή γυναίκα μίλησε για πρώτη φορά στη ζωή της για το συναίσθημα της αδικίας που την συνοδεύει από την ημέρα που παντρεύτηκε".

Σύμφωνα με την κ. Γκιουνέρ η δραστηριοποίηση των γυναικείων οργανώσεων στην Τουρκία δεν είναι εύκολη υπόθεση. Πριν από μερικές ημέρες οι τοπικές αρχές στην πόλη Αγκρί αρνήθηκαν να προσφέρουν αίθουσα στην οργάνωση προκειμένου να πραγματοποιήσει εκδήλωσή της, με το επιχείρημα ότι δεν υπάρχει αναγκαιότητα στην πόλη για τέτοιου είδους συζητήσεις. Σύμφωνα με το δήμαρχο, τις σχέσεις των δύο φύλλων τις καθορίζει το κοράνιο. Μετά από πολλές ώρες βρήκαν επιτέλους αίθουσα τα στελέχη της οργάνωσης, στην εκδήλωση ωστόσο δεν ήρθε ούτε μια γυναίκα. Αυτή την κατάσταση ελπίζουν να ανατρέψουν με την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων οι τουρκικές γυναικείες οργανώσεις, καταλήγει η Χαλιμέ Γκιουνέρ.