1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Το Reality Show των Βρετανών πεζοναυτών

10 Απριλίου 2007
https://p.dw.com/p/AvDo

«Εάν η ιρανική κυβέρνηση αμφέβαλε μέχρι πρότινος για την ‘σοφία’ της κίνησή της να απελευθερώσει τους Βρετανούς πεζοναύτες, τώρα δεν έχει καμία αμφιβολία ότι έπραξε ορθά» σημειώνουν οι βρετανικοί The Times με αφορμή την δημοσίευση συνεντεύξεων των πεζοναυτών επί πληρωμή στα μίντια: «τώρα οι πεζοναύτες πουλούν το ‘στόρι’ τους, την προσωπική τους περιπέτεια στα μίντια. Πριν από έξι ημέρες ήταν αμφιλεγόμενο ποιος ήταν ο χαμένος και ποιος ο κερδισμένος, η Μεγάλη Βρετανία ή το Ιράν. Σήμερα δεν υφίσταται τέτοιο δίλημμα: η Μεγάλη Βρετανία έχασε και όλοι οι εν δυνάμει εχθροί της είναι οι κερδισμένοι.»

«Δεν πρέπει να είμαστε κυνικοί για να συγκρίνουμε την ομηρία των 15 πεζοναυτών με το Reality Show Big Brother» γράφει η γερμανική εφημερίδα Tageszeitung «οι οικογένειες των στρατιωτών που έχασαν τη ζωή τους στο Ιράκ έχουν μείνει άναυδες με το τωρινό σόου των μίντια με τους 15 απελευθερωθέντες πεζοναύτες. Για την ιστορία εκείνων που πέθαναν δεν ενδιαφέρεται ουδείς, διότι είναι πολύ τετριμμένη, πολύ reality.»

«Από τη στιγμή που ο κίτρινος τύπος και τα ανάλογα κανάλια δημοσιεύουν και μεταδίδουν ηρωικά κατορθώματα των 15, οι πεζοναύτες ταυτίστηκαν πια και αυτοί με παραδόπιστους που θέλουν να βγάλουν λεφτά και από τις ταλαιπωρίες τους» σχολιάζει η αυστριακή εφημερίδα Die Presse «αυτές είναι πράγματι παράπλευρες απώλειες στον πόλεμο και στην λασπολογία της προπαγάνδας.»

«Έγινε πια ακατάπαυστος ο πόλεμος στο Ιράκ, έγινε βρώμικος πόλεμος, στον οποίο σκοτώνονται καθημερινά Αμερικανοί στρατιώτες» υπογραμμίζει η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Rundschau με αφορμή τις διαδηλώσεις στο Ιράκ κατά των ΗΠΑ στην 4η επέτειο από την αμερικανική επέμβαση: «Προ πολλού οι Αμερικανοί στρατιώτες έγιναν θύματα, θύματα μιας πολιτικής της Ουάσιγκτον και θύματα του μίσους των Ιρακινών. Το Ιράκ είναι βαθιά διχασμένο και δεν υφίσταται η παραμικρή ελπίδα ότι θα σταματήσει το αιματηρό χάος.»

«Οι ΗΠΑ είναι χωμένες μέχρι το λαιμό στο χάος της βίας και του αίματος και αναρωτιέται κανείς τι θα μπορούσε να γίνει» αναφέρει η Tageszeitung «η αύξηση πάντως των στρατιωτικών αμερικανικών δυνάμεων που ανακοίνωσε ο Μπους και η εμμονή του στη στρατηγική της βίας επιταχύνουν την καταστροφή, διότι είναι πιο ρεαλιστικό να δρομολογήσουν γρήγορα ένα σχέδιο απόσυρσης, έστω και αν δεν είναι ξεκάθαρο, τι θα συμβεί την επόμενη ημέρα στο Ιράκ.»

Σε σύντομο ρεπορτάζ από την Λευκωσία με τίτλο «Η Κύπρος ασκεί κριτική στον Ερντογάν» η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung αναφέρεται σε δηλώσεις του Κύπριου υπουργού Εξωτερικών Λιλήκα: «Η Κύπρος κατηγορεί την Τουρκία για αυξανόμενη επιθετική συμπεριφορά όσον αφορά τα προβλήματα της διχοτομημένης νήσου και η κατηγορία αφορά όχι μόνον τους στρατιωτικούς, αλλά και τον Τούρκο πρωθυπουργό Ερντογάν, διότι ενσωμάτωσε το κυπριακό στο προεκλογικό του πρόγραμμα. Ο Ελληνοκύπριος υπουργός Εξωτερικών επικαλούμενος στοιχεία του τουρκικού επιτελείου ότι στη Βόρεια Κύπρο σταθμεύουν 43000 στρατιώτες δήλωσε ότι αυτό σημαίνει πως σε δύο Τουρκοκύπριους αναλογεί ένας Τούρκος Στρατιώτης. Εξάλλου ο κ. Λιλήκας αντιτίθεται και στην πρόθεση της ΕΕ για το σπάσιμο της απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων υποστηρίζοντας ότι οι ξεχωριστές εμπορικές σχέσεις με τους Τουρκοκύπριους δυναμιτίζουν την διαδικασία επανένωσης του νησιού. Ακόμη και ο Ταλάτ, ο Τουρκοκύπριος ηγέτης, δεν πρόκειται να μιλάει για πολύ για απομόνωση –σύμφωνα με τον κ. Λιλήκα- διότι χάριν στην εσωτερική αγορά μεταξύ Βόρειας και Νότιας Κύπρου τα τελευταία τρία χρόνια το κατά κεφαλήν εισόδημα των Τουρκοκυπρίων δεκαπλασιάστηκε.»

«Πως είναι δυνατόν να μην ανησυχεί κανείς με τον ‘εξιρακισμό’ του Αφγανιστάν;» παρατηρεί η γαλλική εφημερίδα Le Monde και αφού αναλύει την κατάσταση στη χώρα αποφαίνεται: «Η εξέγερση των Ταλιμπάν, οι οποίο μπορούν πια να απαιτούν, ενισχύθηκε από τις εχθρικές διαθέσεις έναντι των δυτικών στρατιωτικών δυνάμεων, που θεωρούνται από τους Αφγανούς ως κατακτητές, από την διεφθαρμένη κεντρική εξουσία της Καμπούλ, τις όλο και πιο βελτιωμένες τακτικές του ανταρτοπόλεμου και από τα διάτρητα σύνορα της χώρας. Θα μας φέρει η μετά την 11η Σεπτεμβρίου εποχή ένα καινούργιο φιάσκο; Αυτό επαφίεται στην διεθνή κοινότητα να το σταματήσει κινητοποιούμενη προς το συμφέρον του Αφγανιστάν.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου