Φαβορί με φθίνουσα πορεία

Ο εντολοδόχος πρωθυπουργός Εχούντ Ολμέρτ απέφυγε όλο αυτό το διάστημα να αξιοποιήσει το πρωθυπουργικό «μπόνους» περιοριζόμενος στο αξίωμα του εντολοδόχου πρωθυπουργού, και αφήνοντας κενή την καρέκλα του Αριέλ Σαρόν από τις τέσσερις Ιανουαρίου που ο πρώην πρωθυπουργός έχει περιέλθει σε κώμα. Δυσκολεύεται όμως να πείσει τους Ισραηλινούς να προσέλθουν στις κάλπες παρά τις συνεχείς εκκλήσεις: «Καλώ όλους τους πολίτες του Ισραήλ να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Δεν υπάρχει καλύτερη και σημαντικότερη έκφραση των πολιτικών δικαιωμάτων, από το να καθορίζουν το μέλλον της χώρας τους», τόνιζε προεκλογικά ο κ. Ολμέρτ.

Το εκλογικό σώμα όμως αδιαφορεί και όλοι περιμένουν σήμερα μειωμένη προσέλευση στις κάλπες. Αυτό αποδίδεται εν μέρει στην απουσία του «ισχυρού ανδρός» όπως ήταν ο Σαρόν. Ο Ολμέρτ είναι ο πρώτος πρωθυπουργός του Ισραήλ, μετά από πολλά χρόνια, που δεν προέρχεται από τις γραμμές του στρατού. Το κόμμα του, το «Καντίμα» ‘εμπρός’, που ίδρυσε ο Σαρόν πριν προκηρύξει τις πρόωρες εκλογές, έρχεται πρώτο στις δημοσκοπήσεις, παρουσιάζοντας μάλιστα μια συνεχή πτώση. 44 από τις 120 έδρες εμφανίζονταν να παίρνει τον Ιανουάριο, 33 του δίνει τελευταία δημοσκόπηση του περασμένου Σαββατοκύριακου. Ακολουθούν σε απόσταση το ‘Εργατικό Κόμμα’ και ο σχηματισμός ‘Λικούντ’.

Όλα δείχνουν λοιπόν ότι ο Ολμέρτ θα χρειαστεί έναν ακόμη κυβερνητικό εταίρο εκτός από το ‘εργατικό κόμμα’ για να διασφαλίσει τις 61 έδρες που απαιτείται για την κυβερνητική πλειοψηφία στη νέα βουλή. Και αυτός δεν μπορεί παρά να είναι ένα από τα μικρά κόμματα της αντιπολίτευσης. Πολιτικά, ο Ολμέρτ διαχειρίζεται την παρακαταθήκη του Αριέλ Σαρόν με την αποχώρηση του ισραηλινού σταδιακά και από τη Δυτική Όχθη, κατά το παράδειγμα της Γάζας. Φαίνεται δε διατεθειμένος για μικρές μόνον υποχωρήσεις στο μεθοριακό τείχος που συνεχίζει να χτίζει παρά τη διεθνή κατακραυγή. Αλλά και αυτά είναι υπερβολικές παραχωρήσεις σύμφωνα με το νέο αρχηγό του ‘Λικούντ’ Μπένιαμιν Νετανιάχου, που είχε συγκρουστεί με το Σαρόν για την αποχώρηση από τη Γάζα: «Θέλουν να ολοκληρώσουν τη μεγάλη αποχώρηση, κάτι που είναι καταστροφικό, εάν δεί κανείς όσα συμβαίνουν με τα πυρά από τη Γάζα. Δεν έχουν διδαχθεί τίποτα. Προχωρούν παρόλα αυτά και γνωρίζουν ότι μόνο μία δύναμη μπορεί να τους σταματήσει».

Ο Νετανιάχου εννοεί το ‘Λικούντ’, αλλά γνωρίζει ότι το κόμμα του ούτε στη νέα κυβέρνηση θα πάρει μέρος, ούτε την πορεία αυτή μπορεί να ανακόψει. Αναμενόμενη λοιπόν είναι η επανάληψη της κυβερνητικής συνεργασίας με το «Εργατικό Κόμμα» υπό τον Αμίρ Πέρετς. Ο συνδικαλιστής, νέος ηγέτης δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο κοινωνικό πρόσωπο του εργατικού κόμματος, αλλά στα θέματα της ασφάλειας και της ειρήνης οι τοποθετήσεις του είναι θολές: «Ασφάλεια δεν σημαίνει μόνον τεθωρακισμένα, αεροπλάνα και πλοία. Ασφάλεια σημαίνει κατά κύριο λόγο άνθρωποι», τονίζει ο Αμίρ Πέρετς. Αλλά οι άνθρωποι έχουν την εύλογη απορία γιατί θα έπρεπε να διαλυθεί μια κυβέρνηση για να ξανασυγκροτηθεί, και μάλιστα υπό χειρότερες συνθήκες απότι στα τέλη του περασμένου χρόνου, πο συνομιλητής του Ισραήλ δεν ήταν η PLO του Μαχμούτ Αμπάς και όχι κυβέρνηση της Χαμάς.