Φαραωνικά εγκαίνια εν μέσω κρίσης

΄Ενας επιβλητικός ουρανοξύστης εκατόν εξήντα ορόφων με υπόγειο πάρκινγκ για 3.000 αυτοκίνητα και τελικό προϋπολογισμό πάνω από ένα δισεκατομμύριο δολάρια: μάλλον ασυνήθιστα τα μεγέθη σε εποχές οικονομικής κρίσης. Κι όμως ο Πύργος του Ντουμπάι, που άρχισε να κατασκευάζεται το 2004, έχει ήδη προπωλήσει πολλά από τα εννιακόσια στούντιο πολυτελείας που διαθέτει. Πάνω απ΄όλα όμως, ο Πύργος του Ντουμπάι είναι ένα θαύμα της μηχανικής, αλλά και ένα κόσμημα αρχιτεκτονικής. Ποιό είναι άραγε το μυστικό της επιτυχίας; ρωτάμε τον Γερμανό εργοδηγό του Πύργου Ούβε Χίνριχς…

«Υπάρχουν πολλά μυστικά στον τρόπο κατασκευής», λέει ο Ούβε Χίνριχς.. «Κατ΄αρχάς βέβαια η στατική επάρκεια του κτιρίου. Ο σκελετός μοιάζει με τρίποδο, για καλύτερα αποτελέσματα στη στατική ισορροπία, ενώ η αντοχή των υλικών είναι πολύ καλή, ακόμα και το τσιμέντο που χρησιμοποιήσαμε είναι εξαιρετικής ποιότητας. Χρησιμοποιούμε και χαλύβδινες δοκούς, οι οποίες συγκρατούν τις πτέρυγες του κτιρίου…»

Ο σύγχρονος «Πύργος της Βαβέλ»

Ο Πύργος του Ντουμπάι έχει ύψος πάνω από 800 μέτρα και είναι πλέον ο μεγαλύτερος ουρανοξύστης στον κόσμο, ξεπερνώντας κατά 300 μέτρα τον Πύργο της τηλεόρασης στην Ταϊβάν, δηλαδή το κτίριο που έφερε έως σήμερα τον επίζηλο αυτόν τίτλο. Η κατασκευή έγινε σε επίπονες για τους εργαζόμενους συνθήκες. Καθώς η μέση θερμοκρασία στο Ντουμπάι φτάνει τους 45 βαθμούς Κελσίου, πολλές εργασίες γίνονταν λίγο πριν από την αυγή, ώστε να μπορεί να δέσει το μπετόν σε θερμοκρασίες που δεν θα ξεπερνούσαν τους 35 βαθμούς. 14.000 εργαζόμενοι από 45 χώρες συμμετείχαν στο μεγάλο εργο. ΄Ηταν ένας πραγματικός πύργος της Βαβέλ, τονίζει ο Ούβε Χίνριχς :

«Τα συμβόλαια λένε ότι η κοινή μας γλώσσα είναι τα αγγλικά, αλλά στην πράξη αυτό που συμβαίνει είναι ότι πρέπει να συνεννοηθούμε και με πολλούς εργαζόμενους από το Βιετνάμ, το Μπαγκλαντές ή τη Σιγκαπούρη», τονίζει ο Γερμανός επιβλέπων του έργου. «Είχαμε τεχνικούς και μηχανικούς απ΄όλον τον κόσμο, από την Πολωνία και την Αυστραλία μέχρι τη Χιλή και το Καζακστάν. Γι αυτό είχαμε προσλάβει ακόμα και μεταφραστές. Αλλά και οι δικοί μου συνεργάτες μιλούν τουλάχιστον τρεις ή τέσσερις γλώσσες…»

Προβληματική επένδυση ;

Ο Πύργος του Ντουμπάι πυροδοτεί εκ νέου τον ανταγωνισμό της φιλοδοξίας, αν όχι και της ματαιοδοξίας για το πιο ψηλό και επιβλητικό κτίριο του κόσμου. Αλλά και για το κτίριο που θα έχει την καλύτερη απόδοση για τους επενδυτές. Στο Ντουμπάι 140 κατοικίες φέρουν την υπογραφή του Τζιόρτζιο Αρμάνι, ο οποίος μάλιστα επέλεξε τον «Πύργο» και για το πρώτο του ξενοδοχείο. Επιπλέον το κτίριο διαθέτει χώρους γραφείων συνολικής επιφάνειας 28.000 τετραγωνικών μέτρων, οι οποίοι όμως ακόμα δεν έχουν ενοικιαστεί. Φαίνεται ότι κανείς δεν είναι διατεθειμένος να αποκτήσει γραφεία σε ύψος 500 μέτρων και αυτό δεν οφείλεται μόνο στις ιλιγγιώδεις τιμές των ακινήτων... Παρ΄όλ΄αυτά, φιλόδοξοι αρχιτέκτονες και μηχανικοί σε όλον τον κόσμο προβλέπουν ότι σύντομα θα δούμε ακόμα ψηλότερες κατασκευές, που ίσως ξεπεράσουν τα 1.000 μέτρα. Ο Ούβε Χίνριχς λέει ότι αυτό δεν αποκλείεται, αλλά υποστηρίζει ότι από ένα σημείο και μετά η κατασκευή δεν είναι μόνο θέμα μηχανικού, αλλά και …οικονομολόγου.

«Από τεχνικής άποψης πράγματι, μπορούμε να κατασκευάσουμε ακόμα υψηλότερους ουρανοξύστες. Ακόμα και αυτός ο ουρανοξύστης θα μπορούσε να είναι ακόμα μεγαλύτερος. Αλλά κάπου πρέπει να λάβει κανείς υπόψη του και το κριτήριο της οικονομικής απόδοσης. Δεν μπορούν, ούτε και θέλουν όλοι να μένουν στον εκατοστό εξηκοστό όροφο ενός ουρανοξύστη. Και φυσικά δεν έχει νόημα ένα κτίριο το οποίο ούτε πωλείται, ούτε ενοικιάζεται…»

Gerhard Herter/Γιάννης Παπαδημητρίου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου