Χρήματα έναντι σκληρών ανταλλαγμάτων

«Ακόμη δεν διασώθηκε (η Ελλάδα) είναι ο τίτλος άρθρου στη σημερινή έντυπη έκδοση της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt: «Μετά το χάος των τελευταίων μηνών οι πιστωτές της Ελλάδας χαίρονται ακόμη και με μικρές επιτυχίες», γράφει η εφημερίδα σημειώνοντας ότι οι ειδικοί των τεσσάρων θεσμών διαμένουν πλέον στο Hilton, αποκτούν πρόσβαση στα υπουργεία ενώ οι διαπραγματεύσεις έχουν ξεκινήσει από την περασμένη Παρασκευή. Ιδιαίτερα κολακευτικά είναι τα σχόλια της Κομισιόν που εκτιμά ότι «οι συνομιλίες για το τρίτο πρόγραμμα βρίσκονται σε καλό δρόμο. Θέλουν συμφωνία με κάθε τίμημα’, αναφέρει εκπρόσωπος της ευρωζώνης. Ορισμένες χώρες, ανάμεσά τους η Γερμανία, είναι σαφώς πιο επιφυλακτικές.

Και στη διευρυμένη τετραμερή όμως δεν συμμερίζονται όλοι την ευφορία των συναδέλφων από τις Βρυξέλλες. Οι σχέσεις με την ελληνική κυβέρνηση μπορεί να ‘βελτιώθηκαν’, εντούτοις δεν έχουν ακόμη ‘ομαλοποιηθεί’. Το ότι αναδεικνύονται σε τόσο μεγάλο βαθμό οι επιτυχίες οφείλεται μάλλον στη στενότητα του χρόνου. Στις 20 Αυγούστου η Ελλάδα πρέπει να εμβάσει 3,2 δις ευρώ στην ΕΚΤ. Μέχρι τότε θα πρέπει να έχει εκταμιευτεί η πρώτη δόση. Στο Βερολίνο θεωρούν το χρονοδιάγραμμα αυτό κάτι παραπάνω από φιλόδοξο. Την ίδια ώρα όμως πολλές χώρες απορρίπτουν μια νέα χρηματοδότηση-γέφυρα. Με δεδομένη τη δύσκολη αυτή κατάσταση εκπρόσωπος της τετραμερούς προειδοποιεί: ‘Ο κίνδυνος χρεοκοπίας δεν έχει αποτραπεί’. Σύμφωνα με τον ίδιο το Graccident εξακολουθεί να είναι πιθανό».

«Ο χρόνος για το νέο πακέτο βοήθειας λιγοστεύει», παρατηρεί η οικονομική επιθεώρηση Wirtschaftswoche που σημειώνει: «Στις διαπραγματεύσεις για το τρίτο πακέτο βοήθειας της Ελλάδας οι διεθνείς πιστωτές και η κυβέρνηση των Αθηνών προσήλθαν με υψηλές απαιτήσεις. Σύμφωνα με πληροφορίες της Καθημερινής η Αθήνα επιθυμεί να καταβληθούν στο πλαίσιο της πρώτης δόσης ήδη 20 με 25 δις ευρώ. Στον αντίποδα και σύμφωνα με τον κυριακάτικο τύπο, οι πιστωτές παρουσίασαν στην ελληνική κυβέρνηση έναν κατάλογο σκληρών απαιτήσεων».

Ποιος παραδίδει οικειοθελώς τα σκήπτρα;

Το Σαββατοκύριακο το περιοδικό Der Spiegel μετέδωσε πληροφορίες ότι η Α. Μέρκελ αποφάσισε να διεκδικήσει για τέταρτη φορά το αξίωμα της καγκελαρίου στις γερμανικές εκλογές του 2017. Με μάλλον κριτική διάθεση αντιμετωπίζει την ενδεχόμενη νέα υποψηφιότητα της Α. Μέρκελ η Frankfurter Allgemeine Zeitung που σχολιάζει: «Με την Άγκελα Μέρκελ είναι όπως και με τους προκατόχους της. Στην αρχή διαβεβαιώνουν ότι δεν θέλουν να είναι εσαεί καγκελάριοι. Δεν το εννοούν όμως στα σοβαρά. Όποιος φιλοδοξεί να καταλάβει το πιθανώς ισχυρότερο αξίωμα της χώρας, δεν έχει μέσα του, από πλευράς ψυχοσύνθεσης, την ικανότητα να παραδώσει οικειοθελώς τα σκήπτρα. Ποτέ δεν θα δει κάποιον κομματικό φίλο για τον οποίο πιστεύει ότι μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα από ότι ο ίδιος. Το 2019 λοιπόν θα μεταδοθεί και πάλι: Η καγκελάριος Α. Μέρκελ αποφάσισε προφανώς να είναι εκ νέου υποψήφια το 2021».

Τρεις διαδοχικές θητείες, δηλαδή 12 χρόνια, πρέπει να είναι το μάξιμουμ, αποφαίνεται η Nürnberger Nachrichten. Αναφερόμενη στα παραδείγματα των Κόνραντ Αντενάουερ και Χέλμουτ Κολ που παρέμειναν στην καγκελαρία επί 14 και 16 χρόνια αντίστοιχα, η εφημερίδα σχολιάζει ότι τα τελευταία χρόνια της διακυβέρνησής τους δεν ήταν ό,τι καλύτερο, «ούτε για τους ίδιους, αλλά ούτε και για το λαό. Δεν είναι τυχαίο ότι οι θητείες των προέδρων σε Γαλλία και ΗΠΑ είναι χρονικά περιορισμένες και πως επιτρέπεται μόνον η άπαξ επανεκλογή. Διότι η αλλαγή κάνει καλό στην κορυφή μιας δημοκρατίας».

Μετανάστευση και ευημερία συνδέονται άρρηκτα

Το μεταναστευτικό ζήτημα στην ΕΕ, με αφορμή το δράμα που εκτυλίσσεται τις τελευταίες μέρες στο Καλαί της Γαλλίας, αναδεικνύει σε σημερινό της σχόλιο η ισπανική El Pais:

«Με δεδομένη την αύξηση του αριθμού των συνταξιούχων στην Ευρώπη αποτελεί χίμαιρα να θέλεις να διατηρήσεις το βιοτικό επίπεδο χωρίς να αυξήσεις τον αριθμό των εργαζομένων. Και μόνον ως σκέψη, ενδεχόμενη αύξηση του αριθμού των γεννήσεων δεν έχει κανένα νόημα. Για να επιτευχθεί αυτό θα έπρεπε να ξεπεραστούν μεγάλα πολιτισμικά εμπόδια. Οι κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ θα έπρεπε να εκπονήσουν λοιπόν μια στρατηγική για να προσελκύσουν μετανάστες δια μιας νόμιμης και ελεγχόμενης οδού. Ειδικοί της ΕΕ και του ΟΗΕ υποστηρίζουν ότι η μετανάστευση και η ευημερία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Θα έπρεπε να ακούσει κανείς αυτούς και όχι τους ακραίους δεξιούς που ταυτίζουν τη μετανάστευση με την εγκληματικότητα. Στη Μεσόγειο και στη Σήραγγα της Μάγχης εκτυλίσσονται δράματα επειδή οι υπόλοιποι δρόμοι της μετανάστευσης είναι μπλοκαρισμένοι».

Κώστας Συμεωνίδης