Χρειάζεται η Ευρώπη πυρηνικά;
23 Απριλίου 2010
Μετά τη συμφωνία START μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας για τη μείωση του οπλοστασίου τους στο σκέλος των διηπειρωτικών πυραύλων. Για πολλούς Ευρωπαίους είναι η ώρα για επιπρόσθετα βήματα, όπως λέει ο Πολωνός υπουργός Εξ. Ραντοσλαβ Σικόρσκι. "Η Νορβηγία και η Πολωνία πρότειναν μετά τη συμφωνία START μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ να περάσουμε στο επόμενο επίπεδο μείωσης των πυρηνικών όπλων. Και αυτό είναι τα λεγόμενα τακτικά ατομικά όπλα, από τα οποία υπάρχουν πάρα πολλά στην Ευρώπη", είπε ο Πολωνός υπουργός. Σύμφωνα με τις υπάρχουσες εκτιμήσεις οι ΗΠΑ διαθέτουν στην Τουρκία περί τα 240 τέτοιου είδους τακτικά ατομικά όπλα. Η Ρωσία μάλιστα 4.000.
Αφοπλισμός και μη διασπορά
Και ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε θεωρεί επίσης ότι έφτασε το πλήρωμα του χρόνου να αποσύρουν οι Αμερικανοί και τα ατομικά όπλα που έχουν σε γερμανικό έδαφος.
"Η στρατηγική της πυρηνικής αποτροπής δεν υφίσταται πλέον. Ζητούμενο πλέον είναι πώς θα προωθήσουμε τον αφοπλισμό προκειμένου να κάνουμε τον κόσμο ασφαλέστερο από τον κίνδυνο να πέσουν στα χέρια τρομοκρατών ή άλλων κρατών πυρηνικά όπλα.
Για αυτό και η μη διασπορά είναι ουσιαστικά το ίδιο θέμα με τον αφοπλισμό, είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος". Ο Βεστερβέλε εκτιμά ότι η θέση του βρίσκει όλο και περισσότερους υποστηρικτές.
Αναζήτηση κοινής στρατηγικής
Ωστόσο ο γγ του ΝΑΤΟ Αντερς Φογκ Ράσμουσεν πιστεύει ότι η Ευρώπη και η Συμμαχία πρέπει να διατηρήσει τις ικανότητές της στον τομέα αυτό. Το θέμα διχάζει το ΝΑΤΟ όπως και το μόνιμο σημείο τριβής, η αντιπυραυλική ασπίδα. Ο Αμερικανός πρόεδρος Ομπάμα παραιτήθηκε βέβαια από τα σχέδια του Μπους για την αντιπυραυλική ασπίδα στο έδαφος της Πολωνίας και της Τσεχίας, αλλά το θέμα παραμένει. Ο Ράσμουσεν φοβάται ότι θα φτάσουμε σε σημείο ασφάλειας δύο ταχυτήτων, εάν κάποια κράτη μέλη όπως οι ΗΠΑ έχουν τέτοια ασπίδα, άλλες χώρες όμως όχι. "Εάν συνδέσουμε τα εθνικά συστήματα σε μία νατοϊκή αντιπυραυλική ασπίδα που θα προστατεύει όλους τους συμμάχους θα ήταν ένα πολύ ισχυρό μήνυμα αλληλεγγύης του ΝΑΤΟ τον 21ο αιώνα". Η δύσκολη αποστολή του γγ. Ράσμουσε είναι τώρα να συγκεράσει τις διαφορετικές διαδρομές και θέσεις των νατοϊκών χωρών σε μία κοινή στρατηγική.
Christoph Hasselbach / Γιώργος Παππάς
Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου