Χριστούγεννα στη Βηθλεέμ υπό τη σκιά μιας αδιέξοδης πολιτικής στη Μέση Ανατολή

Χριστούγεννα στη Βηθλεέμ. Πριν από χρόνια πιστοί από όλο τον κόσμο συνέρρεαν στην πόλη για να προσκηνύσουν και να πάρουν μέρος στη χριστουγεννιάτικη θεία λειτουργία. Η πόλη σήμερα δεν βρίσκεται πλέον υπό τον έλεγχο των Ισραηλινών, αυτόν τον παρέδωσαν τον περασμένο Ιούλιο οι Ισραηλινοί στους Παλαιστίνιους, η Βηθλεέμ όμως συνεχίζει να παραμένει αποκλεισμένη. Και ο Γιασέρ Αραφάτ δεν θα μπορέσει να πάρει μέρος στη χριστουγεννιάτικη θεία λειτουργία όπως παραδοσιακά κάνει. Ο δήμαρχος της πόλης δήλωσε πρόσφατα πως μέχρι πριν από το ξεκίνημα της δεύτερης Ιντιφάντα των Παλαιστινίων το Σεπτέμβριο του 2000 μέχρι και 120.000 τουρίστες επισκέπτονταν την ιερή πόλη κάθε μήνα. Σήμερα ο αριθμός τους έχει μειωθεί δραματικά και έχει φθάσει στις 5.000.

Το σκηνικό εδώ και χρόνια στην περιοχή παραμένει το ίδιο. Επιθέσεις αυτοκτονίας, νεκροί τραυματίες. Κατάληψη και επανακατάληψη παλαιστινιακών πόλεων από τους Ισραηλινούς. Και προχθές μας ήρθε η είδηση πως 13 Ισραηλινοί στρατιώτες των ειδικών δυνάμεων αρνούνται πλέον να πάρουν μέρος σε επιχειρήσεις οι οποίες προσβάλλουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των Παλαιστινίων. Ο ειδικός σε θέματα Μέσης Ανατολής ο Φόλκερ Πέρτες από το Ιδρυμα για την επιστήμη και την πολιτική στο Βερολίνο μίλησε στην ΝΤΒ για το θέμα:

«Πιστεύω λέει ότι η κίνηση αυτή είναι ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί στο Ισραήλ. Οι Ισραηλινοί βλέπουν ότι δεν μπορούν να επιλύσουν στρατιωτικά το πρόβλημα. Υπάρχει μια μερίδα του κόσμου που λέει ότι πρέπει να διαπραγματευθούμε για να υπάρξει μια ειρηνική λύση. Και αυτές οι απόψεις αντανακλώνται και σε μια μερίδα στρατιωτών. Η κίνηση αυτή των 13 είναι πάντως μια συνέχεια μιας παρόμοιας κίνησης κάποιων Ισραηλινών στρατιωτικών πιλότων οι οποίοι πριν από μερικούς μήνες είχαν αρνηθεί να βομβαρδίσουν παλαιστινιακές περιοχές με το σκεπτικό ότι από τους βομβαρδισμούς χάνουν τη ζωη τους κυρίως άμαχοι»

Δύσκολα τα πράγματα στην περιοχή, όχι μόνο για τις σχέσεις μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών αλλά και για τις σχέσεις Παλαιστινίων όταν αυτοί είναι Μουσουλμάνοι και Χριστιανοί. Λίγοτεροι από 50.000 Χριστιανοί ζουν ανάμεσα στα 3,6 εκ. μουσουλμάνων στη Δυτική Οχθη του Ιορδάνη και στη Λωρίδα της Γάζας. Και κάθε χρόνο περίπου 1000 Χριστιανοί εγκαταλείπουν τα εδάφη τους. Ακόμα και στη Βηθλέμ οι Χριστιανοί δεν είναι πια πλειονότητα. Βέβαια όπως και να έχουν τα πράγματα το μεγάλο και άλυτο πρόβλημα είναι οι σχέσεις Ισραηλινών και Παλαιστινίων. Και για να επιστρέψουμε στην κίνηση των 13 Ισραηλινών στρατιωτών τί μπορεί πράγματι να αλλάξει μια τέτοια κίνηση, εάν υποτεθεί ότι μπορεί; Ο Φόλκερ Πέρτες απαντά και πάλι:

«Μια τέτοια κίνηση προκαλεί μια σειρά έντονων συζητήσεων γύρω από το θέμα. Γύρω από τις σχέσεις των Ισραηλινών με τους Παλαιστίνιους αλλά και γύρω από τις σχέσεις του στρατού με την πολιτική εξουσία. Και το ενδιαφέρον είναι ότι τέτοιου είδους κινήσεις όπως άλλωστε και αυτή των πιλότων καταδικάστηκε από σχεδόν όλο το πολιτικό φάσμα. Ακόμα και από αριστερούς πολιτικούς και εφημερίδες, οι οποίοι λένε ότι εντάξει οι στρατιώτες μπορεί να έχουν τις απόψεις τους αλλά ένας στρατιώτης είναι υποχρεωμένος να κάνει καταρχήν το καθήκον του»

Η εισβολή των Ισραηλινών στα κατεχόμενα είναι μέρος αυτής της πολιτικής όπως πρόσφατα πάλι η εισβολή στη Γάζα. Δεν αντιλαμβάνεται όμως ο Σαρόν ότι αυτή η πολιτική δεν μπορεί να είναι μακροπρόθεσμη;

«Το αντιλαμβάνεται και το βλέπει ότι μακροπρόθεσμα δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η πολιτική και να έχει υποστήριξη από πουθενά ακόμα και μέσα από το κόμμα Λυκούντ.»