«Χωρίς νικητές στο Ιράν»
24 Ιουνίου 2009
Μετά την χθεσινή, νέα καταδίκη της Τουρκίας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για κακοποίηση φυλακισμένων και παραβίαση της ελευθεροτυπίας η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung σχολιάζει: «Έχουν δίκιο οι Τούρκοι, όταν θυμώνουν για την αιώνια συζήτηση περί ένταξης ή μη της χώρας τους στην ΕΕ, …..αλλά δίκιο έχουν και οι Ευρωπαίοι, όταν θυμώνουν κατά της Άγκυρας.
Τα τελευταία χρόνια το χάσμα ανάμεσα στα μεγάλα λόγια και στα έργα μετ’ εμποδίων είναι ιδιαίτερα απελπιστικό. Διότι δεν πρέπει οι Τούρκοι να καθιστούν ξαφνικά υπεύθυνους τους Ευρωπαίους για την βραδυπορία των μεταρρυθμίσεων. Είναι γελοίο να παίζουν τους προσβεβλημένους.
Εν τέλει η Τουρκία είναι αυτή που θέλει κάτι από την ΕΕ και όχι αντιστρόφως, γι’ αυτό και πρέπει να πείσει τους επικριτές της για τις προθέσεις της. Το δυναμικό για μεταρρυθμίσεις υφίσταται, αλλά η Άγκυρα πρέπει και να αποδείξει με έργα πως έχει τα κότσια και την τόλμη να προχωρήσει.»
«Πολύ θόρυβος για το τίποτα»
«Από το 1875 απαγορευόταν στον πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας να μιλήσει στα δύο κοινοβουλευτικά σώματα», γράφει η ισπανική εφημερίδα El Periodico de Catalunya για την προχθεσινή ομιλία του Γάλλου προέδρου ενώπιον της Εθνοσυνέλευσης και της Γερουσίας:
«Ο Σαρκοζί έβρισκε την απαγόρευση παράλογη και προχώρησε στην άρση της, αλλά δεν χρησιμοποίησε αυτή του τη μεταρρύθμιση για να διευκολύνει τον ελεγκτικό ρόλο των δύο σωμάτων επί του προέδρου.
Το αποτέλεσμα ήταν μάλλον μια μοναρχική εμφάνιση: Ο Σαρκοζί εξήγγειλε τα όσα ήθελε προς τα δύο σώματα και κατόπιν έφυγε χωρίς να ακούσει την συζήτηση των βουλευτών. Το επεισόδιο αποσαφηνίζει το πραγματικό περιεχόμενο πολλών μεταρρυθμίσεων του Γάλλου προέδρου: πολύς θόρυβος για το τίποτα.»
«Οι μελλοντικές διαμαρτυρίες θα στοχεύουν στην κυρίαρχη φιγούρα του καθεστώτος»
«Ο Μουσαβί, ο υποψήφιος πρόεδρος και αντίπαλος του Αχμαντινετζάντ, φαίνεται ότι αποφάσισε, εφ’ όσον δεν πρόκειται να κατακτήσει το προεδρικό αξίωμα, να μην εγκαταλείψει την αρένα σιωπηλά και βουβά», υπογραμμίζει η αυστριακή εφημερίδα Der Standard για τις εξελίξεις στο Ιράν:
«Έτσι η Δύση βρίσκεται πάλι σε δίλημμα: όταν σιωπά, φαίνεται ότι εγκαταλείπει το ιρανικό κίνημα διαμαρτυρίας στην τύχη του, όταν διαμαρτύρεται, δίνει επιχειρήματα στο καθεστώς του Ιράν να στιγματίζει την αντιπολίτευση ως πράκτορα της Δύσης.»
«Χωρίς νικητές το Ιράν», σημειώνει τέλος η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου:
«Τι απομένει τώρα στην αντιπολίτευση; Με την Ισλαμική Δημοκρατία που πριν από 30 χρόνια ενσάρκωνε την ελπίδα για αλλαγή, οι Ιρανοί δεν έχουν τις καλύτερες εμπειρίες και επομένως δεν είναι διατεθειμένοι να υπομένουν εσαεί, αλλά ούτε και να θυσιαστούν άνευ όρων.
Το καθεστώς δεν έχει επίσης κανένα λόγο να αισθάνεται νικητής, διότι ο πνευματικός ηγέτης του ο Αλή Χαμενεΐ στήριξε αναφανδόν και ως το τέλος τον μη δημοφιλή πρόεδρο Αχμαντινετζάντ.
Στο εξής οι διαμαρτυρίες θα στοχεύουν επομένως όχι στους βοηθούς ή στους υποστηρικτές του καθεστώτος, αλλά στην κυρίαρχη φιγούρα του.»
Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου
Υπεύθ. σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης