10 χρόνια από την έναρξη του πολέμου

Λιγότερο από ένα μήνα μετά την 11η Σεπτεμβρίου, στις 7 Οκτωβρίου του 2001, οι Αμερικανοί άρχισαν να πλήττουν στόχους στο Αφγανιστάν. Την Παρασκευή συμπληρώθηκαν 10 χρόνια από την έναρξη της στρατωτικής επέμβασης.

Επιχειρώντας έναν απολογισμό ο Γερμανός θρησκειολόγος με ειδίκευση στο Ισλάμ Πέτερ Χάινε λέει στο μικρόφωνο της DW:
«Τα τελευταία δέκα χρόνια ενισχύθηκε η ισλαμική συνείδηση πολλών ανθρώπων, οι οποίοι αισθάνονται ότι βρίσκονται σε αντιπαράθεση με τον δυτικό κόσμο. Στις μουσουλμανικές χώρες έχει διαδοθεί η αντίληψη ότι η Δύση είναι επιθετική, ότι επιβάλλει πάντα τα πολιτικά, οικονομικά και στρατηγικά της συμφέροντα είτε είναι σωστά είτε όχι».

Άπιαστο όνειρο η ειρήνη και η σταθερότητα

Περισσότεροι από 130.000 στρατιώτες συμμετέχουν σήμερα στην αποστολή στο Αφγανιστάν. Η στρατιωτική επέμβαση έφερε στο Αφγανιστάν μεταξύ άλλων ένα νέο Σύνταγμα, προεδρικές και βουλευτικές εκλογές, την επιστροφή εκατομμυρίων προσφύγων. Δισεκατομμύρια δαπανήθηκαν για την κατασκευή δρόμων, σχολείων, πανεπιστημίων και νοσοκομείων. Η Δύση χρηματοδοτεί το αφγανικό κράτος, την κυβέρνηση και τις δυνάμεις ασφαλείας. Όμως η χώρα απέχει ακόμα πολύ από την ειρήνη, τη σταθερότητα και την εθνική συμφιλίωση, πιστεύει ο Γκούσταβ Μούλακ, πρώην πρέσβης της Γερμανίας στο Αφγανιστάν:

«Το βασικό συμπέρασμα σήμερα είναι ότι δεν μπορούμε να πετύχουμε καμιά νίκη με στρατιωτικά μέσα. Για να κερδίσουμε τους ανθρώπους θα πρέπει να επενδύσουμε περισσότερα στην ανάπτυξη και την επιμόρφωση. Έτσι θα συμβάλλουμε στην διαμόρφωση των νέων πολιτικών ελίτ που θα αναλάβουν κάποτε τα ηνία της χώρας. Οι Αφγανοί θα έπρεπε να συναποφασίζουν για το μέλλον και για το τι πρέπει να γίνει στη χώρα τους. Αντ΄ αυτού αποφασίζαμε εμείς. Πολλοί από μας νόμιζαν ότι στο Αφγανιστάν θα χτίσουν με συνοπτικές διαδικασίες ένα σύγχρονο κράτος».

Διάλογος ναι, αλλά με ποιους;

Σήμερα, 10 χρόνια μετά, το Αφγανιστάν έχει περάσει σχεδόν σε δεύτερη μοίρα. Το Πακιστάν, η Υεμένη και η Σομαλία βρίσκονται πια στο προσκήνιο στη μάχη κατά της τρομοκρατίας. Οι υπερχρεωμένες ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους προτίθενται να εγκαταλείψουν τη χώρα μέχρι το 2014 και για αυτό επιζητούν τώρα το διάλογο με τους Ταλιμπάν. Όμως οι αντάρτες είναι κατακερματισμένοι, όπως συμβαίνει άλλωστε και με τους υποστηρικτές του Χαμίντ Καρζάι.

Ο Τόμας Ρούτιγκ από το Αφγανικό Δίκτυο Αναλυτών (AAN) με το δικό του απολογισμό:
«Στο Αφγανιστάν μάθαμε ότι δεν είμαστε σε θέση να αμβλύνουμε εύκολα περιφερειακές συγκρούσεις και διενέξεις. Ο ΟΗΕ δεν λειτούργησε, ούτε το ΝΑΤΟ. Και δεν διαθέτουμε κανένα οργανισμό που μπορεί να το πράξει. Θα πρέπει συνεπώς να εξετάσουμε πώς θα αντιμετωπίσουμε στο μέλλον τέτοιες προκλήσεις».

Sandra Petersmann / Στέφανος Γεωργακόπουλος

Υπεύθυνος σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης