20 χρόνια από την εισβολή των Ιρακινών στο Κουβέιτ

Με έναν κίτρινο μαρκαδόρο ο Ρέντα αλ Χασάν σημειώνει δυο κύκλους πάνω στο χάρτη του Κουβέιτ. «Σε αυτές τις δύο περιοχές βρίσκονται οι πετρελαιοπηγές του Κουβέιτ», λέει ο Ρέντα αλ Χασάν, επιστήμονας και επικεφαλής της οργάνωσης Kuwait National Focal Point, η οποία ασχολείται με την μελέτη και την αντιμετώπιση των οικολογικών καταστροφών που προκάλεσε η ιρακινή εισβολή πριν από 20 χρόνια.

«Το καθεστώς του Σαντάμ Χουσείν το είχε ξεκαθαρίσει. Εάν μας διώξετε θα κάψουμε τα πάντα. Κι έτσι έβαλαν φωτιά σε 798 πετρελαιοπηγές. Το πετρέλαιο έρεε και μεγάλες ποσότητες συγκεντρώθηκαν στην έρημο», υπογραμμίζει ο Ρέντα αλ Χασάν.

Οι τελευταίες φωτιές σβήστηκαν λίγους μήνες μετά την αποχώρηση των Ιρακινών από το Κουβέιτ. Μεγάλες ποσότητες πετρελαίου όμως βρέθηκαν στις 2.400 δεξαμενές που υπάρχουν στην έρημο και καλύπτουν μια επιφάνεια 60 τετραγωνικών χλμ. Εκτός αυτού στα σύνορα με τη Σαουδική Αραβία ο Σαντάμ Χουσείν έδωσε εντολή να γεμίσει μια τάφρος μήκους 100 χλμ με πετρέλαιο, στο οποίο έβαλε φωτιά. Αυτός ήταν ένας τρόπος άμυνας και προστασίας των δικών του δυνάμεων από τους συμμάχους.

Άνθρακας ο θησαυρός που υποσχέθηκαν τα ΗΕ

«Οι φυσικές και χημικές ιδιότητες των δεξαμενών πετρελαίου έχουν αλλάξει τελείως μέχρι σήμερα. Τα ελαφρά συστατικά εξαφανίστηκαν και έμειναν τα βαρέα. Σε αυτά έρχεται να προστεθεί και το θαλασσινό αλάτι, διότι χρησιμοποιήθηκε νερό από τη θάλασσα για να σβήσει η φωτιά. Έχει δημιουργηθεί μια παχύρευστη λάσπη», λέει ο Κουβεϊτιανός επιστήμονας.

Τα ΗΕ υποσχέθηκαν στο Κουβέιτ 3 δις δολάρια για να αντιμετωπίσοει τις συνέπειες από την οικολογική καταστροφή. Το ποσό θα προερχόταν από το Ιράκ ως αποζημίωση. Εντωμεταξύ έχουν περάσει 20 χρόνια και δεν έχει γίνει τίποτα, γεγονός που εξοργίζει πολλούς Κουβεϊτιανούς.

Οι επιστήμονες ωστόσο επισημαίνουν πως οι κλασικές μέθοδοι καθαρισμού που υπάρχουν δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε τόσο μεγάλη έκταση. Απαιτείται μια τεχνολογία που δεν υπάρχει στην πραγματικότητα για την αντιμετώπιση τέτοιας μεγάλης σε έκταση καταστροφής. Οι συνέπειες της οποίας, όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες, θα διαρκέσουν ακόμα πολλά χρόνια.

Carsten Kühnotopp / Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου