1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

400 Τούρκοι διανοούμενοι διαμαρτύρονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα

21 Ιουλίου 2006
https://p.dw.com/p/AvGa

Αν και συνεχίζονται τα σχόλια του ευρωπαϊκού τύπου για την κατάσταση στην Εγγύς Ανατολή οι δηλώσεις Γκιουλ στους χθεσινούς Financial Times του Λονδίνου, η κατάσταση των πολιτικών και ατομικών ελευθεριών στην Τουρκία και το κυπριακό απασχολούν σήμερα αρκετές γερμανικές εφημερίδες.

«Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Γκιουλ σε χθεσινή συνέντευξή του σε βρετανική εφημερίδα δήλωσε ότι η πολιτική των ΗΠΑ στην Εγγύς Ανατολή δημιουργεί φαινόμενα αντιαμερικανισμού και αντιδυτικό πνεύμα στην τουρκική κοινωνία. Μήπως όμως δεν συμβαίνει αυτό και στη Δύση; Ο πρόεδρος Μπους έχει τις χειρότερες κριτικές στον ευρωπαϊκό τύπο» σημειώνει σε σχόλιό της η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung και διευκρινίζει: «Την σύνδεση όμως αυτής της τάσης και με την δυστοκία των ενταξιακών διαπραγματεύσεων Τουρκίας – ΕΕ δεν μπορούμε να την αποδεχτούμε, διότι δεν είναι δυνατόν να ερμηνεύουμε όλα τα δύσκολα ζητήματα που προσπαθούν να επιλύσουν οι πολιτικοί με δήθεν ‘εχθρότητες’.»

«400 διανοούμενοι στην Τουρκία διαμαρτύρονται κατά της συρρίκνωσης των πολιτικών και ατομικών ελευθεριών – αφορμή η πρόσφατη καταδίκη του Αρμένιου αρχισυντάκτη της εφημερίδας ’Άγκος’ Χραντ Ντινκ» γράφει η εφημερίδα Tageszeitung και καταλήγει: «Μετά και τον νέο αντιτρομοκρατικό νόμο η κατάσταση οξύνεται, διότι κάθε κριτική προς το στρατό μπορεί να θεωρηθεί ως υποστήριξη τρομοκρατικών ενεργειών ή οργανώσεων. Ακόμη και αν η κοινωνία των πολιτών αντιδρά σε όλα αυτά, με δεδομένη την συζήτηση για το ΠΚΚ και την πιθανότητα εισβολής στο Βόρειο Ιράκ οι κριτικές φωνές θα έχουν από δω και πέρα στην Τουρκία σοβαρότερες δυσκολίες έκφρασης.»

«Η κυπριακή αντιφατικότητα» είναι ο τίτλος εκτενούς ρεπορτάζ της Frankfurter Rundschau για την οικονομική κατάσταση του νησιού: «Ο τουρκικός Βορράς του νησιού επιθυμεί το ευρώ, αλλά δεν μπορεί να το αποκτήσει, ενώ ο ελληνικός Νότος μπορεί να το αποκτήσει, αλλά δεν το επιθυμεί. Οι περισσότεροι Τουρκοκύπριοι αδημονούν για την ένταξή τους στην ΕΕ, η οποία όμως μπορεί να υλοποιηθεί μόνον μετά την επανένωση και προσωρινά δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια άμεση προοπτική επανένωσης. Έτσι οι Τουρκοκύπριοι εξαρτώνται ακόμη από τις οικονομικές ενισχύσεις της Τουρκίας, οι οποίες από το 1974, την εποχή της εισβολής, αποτελούν το μισό του προϋπολογισμού της Βόρειας Κύπρου και ανέρχονται γύρω στα 4 δις δολάρια. Ασφαλώς θα μπορούσε να συνδεθεί με την νομισματική ένωση της Ευρώπης έστω και αν δεν αποτελεί μέλος της, όπως κάνει το Μαυροβούνιο, αλλά οι σχέσεις των Τουρκοκυπρίων με την Τουρκία είναι τόσο στενές που δεν επιτρέπουν τέτοιες παραβάσεις. Τελικά όμως από το 2008 θα ισχύει ντε φάκτο ως παράλληλο νόμισμα, διότι οι χιλιάδες Τουρκοκύπριοι που εργάζονται στον ελληνικό Νότο θα πληρώνονται ασφαλώς με ευρώ και θα το μεταφέρουν και στην δική τους οικονομική ζώνη.»

Τέλος ο γερμανικός τύπος σχολιάζει σήμερα την επιστολή Αχμαντινεζάντ προς την καγκελάριο Μέρκελ. Παραθέτουμε χαρακτηριστικά σχόλια:

«Το γράμμα του Ιρανού προέδρου Αχμαντινεζάντ ασφαλώς και θα δεν εκλιπαρεί, ούτε θα παρακαλεί την καγκελάριο Μέρκελ για κάποια διαμεσολάβηση, ούτε θα ανακοινώνει το σταμάτημα του εμπλουτισμού ουρανίου» σχολιάζει η Berliner Zeitung «’ο κύριος από την Τεχεράνη’ αισθάνεται ισχυρότερος παρά ποτέ, και δικαίως: Το Ισραήλ έχει εμπλακεί σε δύο μέτωπα και κανείς δεν ξέρει πως και που θα καταλήξει αυτός ο πόλεμος. Στο Ιράκ όλα πάνε στραβά, τόσο για τη Δύση, όσο και για τις ΗΠΑ. Μόλις χθες ο σιίτης πρωθυπουργός Αλ Μαλίκι άσκησε δριμεία κριτική για την ισραηλινή επιχείρηση κατά του Λιβάνου και κατηγόρησε τις ΗΠΑ για υπεροψία. Επιπλέον η τιμή του πετρελαίου ανεβαίνει στα ύψη και, τόσο η Ρωσία, όσο και η Κίνα δεν προτίθενται να προχωρήσουν σε κυρώσεις κατά του Ιράν.»

«Η διπλωματία των επιστολών δεν σημαίνει τίποτε» αποφαίνεται η Frankfurter Rundschau «έχει μάλιστα ως παραλήπτη καταχρηστικά την καγκελάριο, διότι κανονικά απευθύνεται στην κοινή γνώμη και επιδιώκει να ανασκευάσει το προφίλ του ίδιου του Ιρανού προέδρου και να υπενθυμίσει τις καλές γερμανοϊρανικές σχέσεις. Με άλλα λόγια πρόκειται για προσπάθεια διασποράς ζιζανίων, κοινώς προσπαθεί να βάλει σφήνες. Προσοχή λοιπόν στην ‘σφηνοειδή γραφή’ της επιστολής.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου