Eberhard Rondholz: μια ζωή για την Ελλάδα

Στο Κίελο της Βόρειας Γερμανίας έγινε το περασμένο Σαββατοκύριακο το ετήσιο συνέδριο της Ένωσης Γερμανοελληνικών Εταιρειών. Αποκορύφωμα των εργασιών του συνεδρίου των 45 Εταιρειών ήταν η απονομή του βραβείου, το οποίο απονέμεται κάθε δύο χρόνια σε προσωπικότητες που έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στις ελληνογερμανικές σχέσεις. Τιμώμενο πρόσωπο φέτος ήταν ο δημοσιογράφος Eberhard Rondholz.

Για την προσφορά του η πρόεδρος της Ένωσης Γερμανοελληνικών Εταιρειών και πρώην μέλος του γερμανικού κοινοβουλίου Sigrid Skarpelis-Sperk: «Στο πρόσωπο του Eberhard Rondholz θέλουμε να τιμήσουμε κάποιον που από πολύς νωρίς, όταν ήταν ακόμα νεαρός δημοσιογράφος, γύριζε ντοκιμαντέρ για την Ελλάδα και έγραφε άρθρα για την πολιτική, την κοινωνία και τον πολιτισμό της χώρας. Ο Eberhard Rondholz συμμετείχε δραστήρια και στον αγώνα κατά της δικτατορίας των συνταγματαρχών και ενημέρωνε εκείνη την περίοδο για την κατάσταση στην Ελλάδα.»

Γεννημένος το 1938 στο Βερολίνο ο Eberhard Rondholz σπούδασε στα πανεπιστήμια του Ερλάνγκεν, της Κολωνίας και της Βόννης ιστορία και πολιτικές επιστήμες αλλά και νεοελληνική και βυζαντινή φιλολογία.

Το ενδιαφέρον του για την Ελλάδα ξεκίνησε πολύ νωρίς, από το 1956/57: «Μαθητής πήγα με μια ομάδα νέων στην Ελλάδα με ωτοστόπ. Κάναμε έξι εβδομάδες διακοπές. Μου άρεσε η Ελλάδα. Είχα βέβαια μια πολύ ρομαντική εικόνα της Ελλάδας διαβάζοντας συγγραφείς όπως ο Werner Hellwig, ένα βιβλίο που λέγεται Raubfischer in Hellas και περιγράφει τη ζωή των ψαράδων στο Πήλιο, οι οποίοι ψάρευαν με δυναμίτη.»

Αντιδικτατορική δράση

Το 1966 ο Eberhard Rondholz έχοντας μια υποτροφία για μεταπτυχιακές σπουδές κατεβαίνει στην Ελλάδα. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα εκείνης της εποχής με τις έντονες πολιτικές διενέξεις, τις διαδηλώσεις, την αγωνία του κόσμου για την πορεία της χώρας τον επηρεάζουν βαθιά. Αυτό θα φανεί όταν μετά το ξέσπασμα του πραξικοπήματος των συνταγματαρχών, τον Απρίλιο του 1967, επιστρέφει στη Γερμανία.

«Το χρέος μας ήτανε τότε να δίνουμε όσο μπορούμε περισσότερες πληροφορίες για τον χαρακτήρα του καθεστώτος, να οργανώνουμε εκδηλώσεις και διαδηλώσεις αντιδικτατορικές μαζί με Έλληνες που ζούσαν στη Γερμανία. Ανθρώπους του ΠΑΚ, του ΠΑΜ και των διάφορων οργανώσεων. Μετά μεταφράζαμε διάφορα κείμενα που έρχονταν από την Ελλάδα, προκηρύξεις των αντιδικτατορικών οργανώσεων, των διάφορων πολιτικών κομμάτων και κυρίως των φοιτητικών οργανώσεων.»

Και όχι μόνο. O Eberhard Rondholz βοηθούσε και πρακτικά: άτομα που τους είχε αφαιρέσει η χούντα το διαβατήριο και έπρεπε να νομιμοποιήσουν την παραμονή τους στη Γερμανία ή άλλους που δεν είχαν τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσουν τις σπουδές τους και έπρεπε να βρουν υποτροφίες.

Ο διάλογος με τα θύματα της γερμανικής κατοχής "μονόδρομος για τη συμφιλίωση"

Με την πτώση της χούντας το ενδιαφέρον του Eberhard Rondholz, που στο μεταξύ εργαζόταν ως συντάκτης του πολιτιστικού τμήματος του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Κολωνίας WDR, επικεντρώνεται όλο και περισσότερο στην περίοδο της γερμανικής κατοχής.

Αφορμή ήταν ένας ταξιδιωτικός οδηγός για την Ελλάδα.

Σε αυτόν τον οδηγό ο Γερμανός συγγραφέας περιγράφει και τα Καλάβρυτα. Τίποτα όμως για τη σφαγή που διέπραξαν οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής το Δεκέμβριο του 1943. Όπως διαπίστωσε κατόπιν ο Eberhard Rondholz, ο συγγραφέας όχι μόνον ήταν στρατιώτης της Βέρμαχτ στην Ελλάδα, αλλά είχε επισκεφτεί εκείνη την περίοδο τα Καλάβρυτα και γνώριζε τα όσα είχαν συμβεί εκεί.

«Είχα πάει στα Καλάβρυτα και εκεί έμαθα το τι είχε συμβεί. Μετά επισκέφτηκα τα αρχεία και έμαθα περισσότερες λεπτομέρειες. Με έναν συνάδελφο γύρισα κατόπιν ένα ντοκιμαντέρ 45 λεπτών για την σφαγή των Καλαβρύτων. Και έτσι ξεκίνησε όλη αυτή η υπόθεση.»

Το θέμα της γερμανικής κατοχής εξακολουθεί na επισκιάζει τις ελληνογερμανικές σχέσεις. Αυτή η κατάσταση θα ξεπεραστεί μόνον σε περίπτωση που η Γερμανία ξεκινήσει έναν διάλογο με τα θύματα της γερμανικής κατοχής και τους συγγενείς τους.

Κατά την άποψη του Eberhard Rondholz ο διάλογος αυτός είναι μονόδρομος για να δρομολογηθεί η συμφιλίωση.