FAZ: «Εκκληση για βοήθεια πολιτικών αυτοχείρων»
19 Σεπτεμβρίου 2006Να ξεκινήσουμε με το πρωτοσέλιδο σχόλιο της Frankfurter Allgemeine Zeitung για τις τοπικές εκλογές στο Μεκλεμβούργο και την άνοδο του ακροδεξιού κόμματος NPD:
«Κανείς ποτέ δεν είχε την εμπειρία στη Γερμανία ότι η είσοδος ενός ακροαριστερού ή ακροδεξιού κόμματος στο κοινοβούλιο έφερε οποιεσδήποτε βελτιώσεις στη χώρα. Η φωνή λοιπόν των ανέργων και των νέων που ψήφισαν το NPD θα πρέπει να εκληφθεί και όχι σαν ένδειξη αντίθεσης ορισμένων κατ επάγγελμα διαμαρτυρομένων ψηφοφόρων.»
Η General Anzeiger της Βόννης για το ίδιο θέμα:
«Οι εκλογές είναι σπάνια αποτέλεσμα καθαρά λογικών αποφάσεων από τις οποίες μπορούν να εξαχθούν αναλόγως λογικά συμπεράσματα. Διαμορφώνουν κυρίως μια ατμόσφαιρα. Και το συμπέρασμα που εξάγεται από τις εκλογές στο Μεκλεμβούργο και στο Βερολίνο είναι απλό: Το SPD μπορεί να συμφιλιωθεί με το αποτέλεσμα, η Χριστιανική Ενωση όχι. Και η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ θα πρέπει να ξανασκεφθεί την πολιτική της ακόμα και αν αρνείται κάτι τέτοιο.»
Η συντηρητική γαλλική Le Figaro γράφει για τις εκλογές στη Σουηδία και το σουηδικό μοντέλο ανάπτυξης:
«Ο αποχωρών πρωθυπουργός Γκόραν Πέρσον πίστευε πως το μόνο που έπρεπε να κάνει είναι απλώς να αναφέρει τις λέξεις που ακούγονται θαυμάσια στο εξωτερικό «σουηδικό μοντέλο». Αυτό και μόνο θα του αρκούσε για να κερδίσει τις εκλογές. Τι τις ήθελε τις μεταρρυθμίσεις όταν η οικονομία αναπτύσσεται τόσο ωραία; Οι εκλογείς φάνηκε να βλέπουν πιο μακριά. Κατάλαβαν πως με τη γήρανση του πληθυσμού και το διεθνή ανταγωνισμό δεν θα μπορέσουν να κρατήσουν για πάντα την ευημερία τους.»
Για το ίδιο θέμα η Γερμανική Süddeutsche Zeitung γράφει:
«Το κοινωνικό κράτος στο βορρά είναι ένα επιτυχημένο μοντέλο το οποίο όμως έχει πλέον και μια σειρά από προβλήματα όπως για παράδειγμα την ανεργία των νέων. Οι Σοσιαλδημοκράτες τα προηγούμενα χρόνια παρέβλεπαν αυτά τα προβλήματα.»
Και τέλος η γαλλική Le Monde για την αμφιλεγόμενη ομιλία του Πάπα και τις αντιδράσεις του μουσουλμανικού κόσμου:
0
«Στην πραγματικότητα το απόσπασμα που διάβασε ο Βενέδικτος είναι μια πολύ βολική δικαιολογία για τους διαδηλωτές ώστε να καταφερθούν εναντίον των δυτικών αξιών. Και είναι τελείως αδιάφορο τι ήθελε να πει στην πραγματικότητα ο Πάπας. Το θέμα είναι πολιτικό. Θα μπορούσε ποτέ κανείς να φανταστεί μαινόμενα πλήθη στο Ισραήλ, στην Ευρώπη ή στις ΗΠΑ να ζητάνε από τον Ιρανό πρόεδρο Αχμαντινετζάντ να πάρει πίσω τις δηλώσεις τους για το σιωνισμό και να ζητήσει συγγνώμη γιατί το Ισραήλ θα πρέπει να εξαφανιστεί από τον παγκόσμιο χάρτη; Φυσικά και όχι. Η απαίτηση της συγγνώμης δεν εξυπηρετεί παρά μόνο τους φανατικούς.»
Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου