H ειρήνη που δεν ήρθε

Συμβαίνει συχνά μετά το τέλος των εμφυλίων πολέμων οι άνθρωποι να ελπίζουν πως η βία ανήκει οριστικά στο παρελθόν. Έτσι συνέβη και στη Λιβύη. Τον Οκτώβριο του 2011: οι αντάρτες εξόντωσαν τον Μουαμάρ Καντάφι και ο δρόμος για την ειρήνη φαινόταν ανοιχτός. Η ευφορία μετά την ανατροπή ήταν μεγάλη. Ο τότε Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί είχε συγκαλέσει τη διεθνή διάσκεψη για τη Λιβύη ενώ προηγουμένως το ΝΑΤΟ είχε στηρίξει τους αντάρτες. Τριάντα χιλιάδες άνθρωποι πάντως έχασαν τη ζωή τους στον αγώνα κατά του Καντάφι, πολλοί από αυτούς άμαχοι.

Ακολούθησε μια περίοδος μακράς πολιτικής αστάθειας. Το παλιό Σύνταγμα δεν ίσχυε πλέον, ένα νέο σύστημα δικαίου έπρεπε να δημιουργηθεί. Το μεταβατικό συμβούλιο διαδέχθηκε στις αρχές Ιουλίου, δηλαδή πάνω από οχτώ μήνες μετά το θάνατο του Καντάφι, ένα νέο Εθνικό Κογκρέσο. Το πρώτο δημοκρατικά εκλεγμένο κοινοβούλιο μετά από σαράντα χρόνια.

Ο πολιτικός επιστήμονας Γιόχεν Χίπλερ από το Πανεπιστήμιο του Έσσεν, μιλώντας στην DW δηλώνει σχετικά: «Το πιο σημαντικό είναι να συσταθεί ένα κράτος, το οποίο θα μπορεί να λειτουργεί. Για το λόγο αυτό θα πρέπει οι αντιθέσεις και οι ρήξεις στην κοινωνία, να είναι όσο το δυνατόν υπό έλεγχο». Σύμφωνα με τον Γερμανό επιστήμονα εάν συμβεί κάτι τέτοιο η ανασυγκρότηση της οικονομίας θα είναι πιο εύκολη.

Τα επόμενα δυο χρόνια θα είναι αποφασιστικής σημασίας

Προς το παρόν πάντως η Λιβύη συνεχίζει να συγκλονίζεται από επιθέσεις με θρησκευτικά κίνητρα. Η εξουσία του Εθνικού Κογκρέσου περιορίζεται κυρίως στην Τρίπολη. «Λίγα χιλιόμετρα παρακάτω και όλα είναι διαφορετικά» δηλώνει ο Γιόχεν Χίπλερ. Οι διαμάχες ανάμεσα στις φυλές και στα διάφορα συμφέροντα συνεχίζονται.

Ο Αμπντέλ Ραχίμ ελ Κιμπ είναι ο νέος πρωθυπουργός εδώ και μερικές εβδομάδες αλλά διαθέτει πολύ περιορισμένη πολιτική εμπειρία. Πρόεδρος του Εθνικού Κογκρέσου είναι ο Μοχάμεντ αλ Μαγκάριεφ. Οι πολιτικές αλλαγές συνοδεύθηκαν πάντως από μεγάλες προσδοκίες. «Η εντύπωσή μου είναι ότι αυτή η ευφορία ήταν πολύ βιαστική και ότι οι ακραίες θρησκευτικές ομάδες φαίνεται να έχουν ενισχυθεί» εκτιμά ο Γιόχεν Χίπλερ.

Για τον Γερμανό επιστήμονα, τα επόμενα δυο χρόνια θα είναι αποφασιστικής σημασίας για την πορεία που θα ακολουθήσει η Λιβύη σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο.

Tobias Oelmaier / Μαρία Ρηγούτσου
Υπεύθ. σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος