H ποίηση slam γίνεται 25 χρονών!

Με έξυπνα στιχάκια και δροσερές ατάκες ο κάθε δημιουργός έχει τρία λεπτά καιρό για να παρουσιάσει το ποίημα του και να πείσει το κοινό. Το ίδιο ισχύει και για την Τάρα Μπρένερ, η οποία συμμετείχε στο φετινό διαγωνισμό slam ποίησης που έγινε στη Βοστόνη. Το θέμα της είναι "γιατί τα βαμπίρ είναι οι καλύτεροι άντρες". Οι αντιδράσεις του κοινού είναι καταρχάς θετικές. Σε αντίθεση με ότι συμβαίνει στις συνηθισμένες βραδιές ποίησης, το κοινό συμμετέχει ενεργά και κρίνει τον ποιητή. Διότι αυτό είναι και το ζητούμενο: η επικοινωνία με τον κόσμο μέσα σε μια χαλαρή ατμόσφαιρα. Δεν σημαίνει πάντως πως οι θεατές δεν είναι αυστηροί κριτές:

 

«Όταν απαγγέλεις ένα αδιάφορο ποίημα το κοινό σε απορρίπτει. Εάν αντίθετα πεις κάτι ενδιαφέρον, το κοινό σε ακούει με μεγάλη προσοχή. Για αυτό το λόγο η ποίηση slam γίνεται όλο και καλύτερη», λέει η Τάρα Μπρένερ.

 

H ποίηση slam ξεκίνησε πριν από 25 χρόνια και ήταν ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη. Προκάλεσε συζητήσεις επί συζητήσεων σε ΗΠΑ και Ευρώπη, αλλά κατάφερε να διαδοθεί και να εδραιωθεί. Στη Γερμανία διοργανώνονται κάθε χρόνο περισσότερες από 100 εκδηλώσεις. Στην Ελλάδα ξεκίνησε το Νοέμβριο του 2009 από μία ομάδα συγγραφέων και ποιητών και ανάμεσα στους διοργανωτές της πρώτης συνάντησης ήταν ο Ντίνος Σιώτης, ο Βασίλης Ρούβαλης, ο Βασίλης Μανουσάκης και η Χριστίνα Οικονομίδου.

 

Οι ερασιτέχνες ποιητές εμφανίζονται στη σκηνή επιστρατεύοντας και τις όποιες υποκριτικές τους ικανότητες. Πατρίδα της αυτοσχέδιας αυτής ποίησης είναι το Σικάγο. H Πατρίτσια Σμιθ έχει κερδίσει τέσσερις φορές τον εθνικό διαγωνισμό και έχει ζήσει τη διοργάνωση ήδη από τα πρώτα χρόνια. Αρχικά ξεκίνησε σαν διαγωνισμός σε μια λογοτεχνική τηλεοπτική εκπομπή. Σήμερα όμως έχει μπει για τα καλά στο σύστημα, όπως λέει η Πατρίτσια Σμιθ:

 

«Η ποίηση slam έχει γίνει ένα είδος βιομηχανίας. Πρέπει να ασχοληθούμε με ένα σωρό πράγματα και τα ποσά που παίζονται είναι μεγάλα. Συχνά οι άνθρωποι βλέπουν το διαγωνισμό σαν ένα μέσο για να περάσουν στην τηλεόραση».

 

Βιομηχανοποιημένη ή όχι το είδος αυτής της χαλαρής ποιητικής έκφρασης και παρουσίασης φαίνεται πάντως να κερδίζει διαρκώς έδαφος σε ολόκληρο τον κόσμο.