Mονόδρομος ο «μεγάλος συνασπισμός»

Στις ενστάσεις που διατυπώνονται στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα για το ενδεχόμενο συμμετοχής σε κυβέρνηση των Χριστιανοδημοκρατών της Μέρκελ αναφέρεται σε σχόλιο της η Stuttgarter Zeitung, που παρατηρεί: «Ανυπέρβλητες διαφορές μεταξύ Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών δεν είναι ορατές. Η εμπειρία του κυβερνητικού έργου στο διάστημα 2005-2009 αυτό καταδεικνύει. Σε σύγκριση με όλες τις άλλες αριθμητικά δυνατές εναλλακτικές λύσεις, ο «μεγάλος συνασπισμός» είναι εκείνος που έχει την μεγαλύτερη υποστήριξη από τον πληθυσμό. Η πεισματική άρνηση των Σοσιαλδημοκρατών για συμμετοχή σε οποιονδήποτε κυβερνητικό συνασπισμό θα οδηγήσει τη Γερμανία σε ακυβερνησία. Και αυτό δεν θα το συγχωρήσουν οι πολίτες στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα. Στο τέλος μιας χαοτικής μεταβατικής περιόδου θα υπάρξουν σίγουρα νέες εκλογές. Και τι θα γίνει μετά; Πιθανότατα, ένας «μεγάλος συνασπισμός». Θα ήταν καλό, λοιπόν, οι Σοσιαλδημοκράτες να μην βάλουν τον εαυτό τους και τη χώρα σε τέτοιες περιπέτειες», αποφαίνεται η εφημερίδα.

Οι πολίτες δεν συμπαθούν την πολιτική ισχυρογνωμοσύνη

Για το ίδιο θέμα η ελβετική Neue Zürcher Zeitung παρατηρεί: «Η Μέρκελ προς το παρόν σιωπά, αλλά πιθανότατα προτιμά ως κυβερνητικό εταίρο τους Σοσιαλδημοκράτες παρά τους Πράσινους. Προγραμματικά, με τους Σοσιαλδημοκράτες υπάρχουν περισσότερα κοινά. Οι Πράσινοι, μετά τον άτυχο προεκλογικό αγώνα που διεξήγαγαν, θα πρέπει τώρα να επαναπροσδιοριστούν ριζικά, τόσο στο πεδίο των προσώπων όσο και σε αυτό του πολιτικού τους προγράμματος, προκειμένου να είναι σε θέση να συμμετάσχουν σε έναν κυβερνητικό συνασπισμό. Πέραν τούτου, η βάση τους αντιμετωπίζει ακόμη εχθρικά το ενδεχόμενο συμπόρευσης με τους Χριστιανοδημοκράτες. Η ηγεσία των Πρασίνων έχει εκδηλώσει την πρόθεσή της να παραιτηθεί. Προφανώς αντιμετωπίζει το εκλογικό αποτέλεσμα ως σοκ και είναι έτοιμη για τις συνέπειες», υπογραμμίζει η εφημερίδα.

Στις παραιτήσεις της ηγεσίας των Πρασίνων και τις συνέπειες της ήττας των Φιλελευθέρων αναφέρεται η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου. «Συνιστά ειρωνεία το γεγονός ότι ο (φιλελεύθερος υπουργός Εξωτερικών) Γκίντο Βεστερβέλε και ο (πρόεδρος της ΚΟ των Πρασίνων) Γιούργκεν Τριτίν… εξαφανίζονται ταυτόχρονα από την πολιτική σκηνή. Εκπροσωπούν και οι δύο μια γενεά –αλλά δύο ιδεολογίες- που αντιμάχονται ανένδοτα η μία την άλλη. Η αποτυχία τους οφείλεται σε πολλούς λόγους και σε κάτι που έχουν κοινό. Οι ομοσπονδιακές εκλογές κατέδειξαν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών στη χώρα απορρίπτει την ισχυρογνωμοσύνη ως πολιτικό πρόγραμμα. Από όποιον και να προέρχεται», γράφει η Süddeutsche Zeitung.

«Δεν είμαι φίλος του «κουρέματος» των χρεών»

Συνέντευξή προς την αριστερή εφημερίδα Neues Deutschland παραχώρησε ο ευρωβουλευτής των Πρασίνων και ειδικός σε θέματα δημοσιονομικής πολιτικής Σβεν Γκίγκολντ, ο οποίος εμφανίζεται να αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό το ενδεχόμενο «κουρέματος» των χρεών στις χώρες της κρίσης. «Δεν είμαι φίλος μιας ακόμη απομείωσης του χρέους. Κι αυτό γιατί εάν συνεχίσουμε την πολιτική της άφεσης του χρέους θα πρέπει να θέσουμε και το ερώτημα τι θα γίνει με τις ιδιωτικές περιουσίες σε χώρες όπως η Ελλάδα. Μόνον όταν οι περιουσίες αυτές συμμετάσχουν (στο κόστος της κρίσης) θα μπορέσουμε να μιλήσουμε για ένα νέο κούρεμα του χρέους. Και ο πράσινος πολιτικός καταλήγει: «Η γερμανική κυβέρνηση αποφεύγει μέχρι τώρα αυτό το ενδεχόμενο, όπως ο διάβολος το λιβάνι. Σε αυτή την περίπτωση δεν θα μπορούσε να αποφευχθεί και για τη Γερμανία το ζήτημα της συμμετοχής των ιδιωτικών περιουσιών».

Επιμέλεια: Σταμάτης Ασημένιος

Υπεύθ. Σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη