Oι Λονδρέζοι επιστρέφουν στο τζιν

«Το λευκό απόσταγμα από χυμό αρκεύθου ζέστανε τα σωθικά και την ανάσα του. Μία καλή γουλιά τζιν, αυτό ήταν όλο» γράφει ο Τζέιμς Τζόυς σε ένα σημείο του «Οδυσσέα» του. Στη Μεγάλη Βρετανία και την Ιρλανδία λένε ότι ένα ποτηράκι αλκοόλ κάθε βράδυ κάνει καλό στην καρδιά. Και την ψυχή. Πόσο μάλλον αν πρόκειται για ένα από τα αγαπημένα βρετανικά κοκτέιλς με βάση το τζιν.

Το τζιν ήταν μέχρι πρόσφατα ένα ποτό των παππούδων. Nτεμοντέ και ξεπερασμένο παραπέμπει σε άλλες δεκαετίες. Οι νεότεροι προτιμούν τις μπύρες. Ωστόσο, τελευταία παρατηρείται μία νέα στροφή στο τζιν. Μετά τη δουλειά ή σε ένα χαλαρό βράδυ Σαββάτου το λευκό αλκοολούχο απόσταγμα μπορεί να ευφράνει καρδίαν με την προσθήκη τόνικ ή άλλου αναψυκτικού και μία εσάνς εσπεριδοειδών: πράσινου μοσχολέμονου ή ολόφρεσκου λεμονιού κατά κανόνα. Τα κοκτέιλς με τζιν είναι άφθονα και ιδιαίτερα αγαπητά. Για την σπιρτάδα της γεύσης τους και την ανάλαφρη επενέργειά τους στην διάθεση.

Το σικ ποτό της βρετανικής αστικής τάξης...

...Αλλά και των αλκοολικών κλοσάρ στις όχθες του Τάμεση. Αυτά είναι τα δύο πρόσωπα του δημοφιλούς βρετανικού ποτού. Κι αυτό λόγω της μεγάλης ποικιλίας που μπορεί να βρει κανείς, ειδικά στη Μεγάλη Βρετανία, τόσο ως προς τα αποστάγματα όσο και ως προς τις τιμές τους. Από το κλασικό πράσινο μπουκάλι του Tanqueray, το αποικιακής αισθητικής Bombay αλλά και το λονδρέζικο Beefeater, ένα μπουκάλι τζιν κοσμεί τις κάβες ολοένα και περισσότερων νέων Βρετανών.

Δίπλα στις μεγάλες μάρκες που πρωταγωνιστούν στη διεθνή αγορά, τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει την εμφάνισή τους και πολλά μικρά αποστακτήρια. Όπως το City of London Distillery, πέριξ του Σίτι της αγγλικής πρωτεύουσας. Η παραγωγή του είναι μικρή και προορίζεται για εγχώρια κατανάλωση. Αν και δυσεύρετο κρίνεται ως εξαιρετικό, ικανό να «ανάψει τα πνεύματα». Η αγορά του τζιν έχει σημειώσει εκρηκτική αύξηση στα κέρδη της περασμένης χρονιάς. Τα μπαρ που ειδικεύονται στο τζιν και τις παραλλαγές του αποτελούν «hot spots» στο Λονδίνο και άλλες πόλεις.

Τόνικ από τα 1.724 μέτρα

Νούμερο ένα στις προτιμήσεις παραμένει το τζιν τόνικ. Απλό και ευχάριστο, ένα εύκολο κοκτέιλ που είναι ιδιαίτερα αγαπητό σε άνδρες και γυναίκες. Βέβαια για τους «μυημένους» πρέπει να πληροί αυστηρές προδιαγραφές. Προσοχή στις ποσότητες και ευλαβική σχεδόν προσήλωση στο καλό τόνικ. Η κινίνη, η ουσία που του προσδίδει την πικρόξινη γεύση του πρέπει να προέρχεται, ει δυνατόν, από το φλοιό κιγχόνης που ευδοκιμεί σε υψόμετρο 1.724 μέτρων. Εξού και το «tonic 1724», για το οποίο τα εύσημα είναι πολλά.

Όλα υπέροχα με το τζιν. Η απόσταση όμως μεταξύ της καλώς εννοούμενης ελαφρότητας της μέθης και των κακών συνεπειών της δεν είναι μεγάλη. Δεν είναι τυχαίος άλλωστε ο χαρακτηρισμός του τζιν από τους πιο παλιούς ως «η καταστροφή της μητέρας» ήτοι αγγλιστί «mother’s ruin»…

Κyle McKinnon / Δήμητρα Κυρανούδη

Yπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος