O Καντάφι στο Παρίσι μετά από 34 χρόνια

«Δύο παράγοντες δυσχεραίνουν την κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο: πρώτον, η σύγκρουση λαμβάνει χώρα στις παρυφές του Ευρωπαϊκού Σπιτιού, εφ’ όσον αμφότερες οι πλευρές Κοσοβάροι και Σέρβοι επιδιώκουν μελλοντικά να ενταχθούν στο Ευρωπαϊκό Σπίτι» σημειώνει η αυστριακή εφημερίδα Die Presse με αφορμή την λήξη της προθεσμίας για το οριστικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου και συνεχίζει: «δεύτερον η ΕΕ δεν πρέπει να επιβάλλει την τάξη μόνον έξω από την πόρτα της, αλλά κατ’ αρχήν στους οικείους της: οι μεγάλες χώρες, όπως η Μεγ. Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιταλία οφείλουν να πείσουν τους σκεπτικιστές, ώστε να μην αποτύχει η αποστολή της ΕΕ στο Κοσσυφοπέδιο. Οι ΗΠΑ δεν υπάρχει περίπτωση να επέμβουν ξανά στα Βαλκάνια. Για όλα όσα θα συμβούν από δω και πέρα στο Κοσσυφοπέδιο είναι υπεύθυνη η ΕΕ.»

Υπεύθυνη η ΕΕ για όλα όσα συμβούν στο Κοσσυφοπέδιο;

«Η Σερβία δεν υπάρχει περίπτωση να αποδεχθεί αδιαμαρτύρητα την απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου, όπως εξάλλου και καμία χώρα στον πλανήτη μας δεν αποδέχεται εδαφικές αποσχίσεις» γράφει η γερμανική Süddeutsche Zeitung «ασφαλώς δεν θα τολμήσει ξανά να προκαλέσει το ΝΑΤΟ. Ανεξάρτητα όμως από το πώς θα αντιδράσει το Βελιγράδι θα υπάρξει ριζοσπαστικοποίηση του πολιτικού κλίματος με συνέπεια την απομόνωση και την μεγαλύτερη προσκόλληση της Σερβίας στη Ρωσία.» «Αν μάλιστα αναλογιστούμε όλα τα προβλήματα που θα προκύψουν στο διεθνές δίκαιο με την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου η κρίση στην περιοχή δεν πρόκειται να τερματισθεί σήμερα με την εκπνοή της προθεσμίας.»

«Στην περίπτωση του Κοσσυφοπεδίου παρατηρεί κανείς ξανά ότι εκείνο που έχει να προσφέρει η ΕΕ, είναι μόνον χρήματα» υπογραμμίζει η επίσης γερμανική Frankfurter Rundschau: «και για να τα αποκτήσεις, μια θεσούλα στην αίθουσα αναμονής της ΕΕ είναι καλύτερη, από την πλήρη ένταξη.»

Ρεαλισμός ή κυνισμός;

«Ο Καντάφι αποκήρυξε το 2003 τα πυρηνικά όπλα και αποστασιοποιήθηκε από την τρομοκρατία» παρατηρεί η γαλλική εφημερίδα Le Figaro για την σημερινή πρώτη επίσκεψη του Λίβυου ηγέτη στο Παρίσι μετά από 35 χρόνια περίπου: «Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η ρεαλιστική πολιτική δεν είναι βρισιά. Δεν μπορούμε πλέον να αποδεχόμαστε ως εταίρους μόνον όσους έχουν την δική μας άποψη. Η Λιβύη συνιστά χώρα – στρατηγικής σημασίας στην αγορά πετρελαίου και παίζει θεμελιώδη ρόλο στην σταθερότητα της περιοχής. Δεν είναι ντροπή να υπερασπιζόμαστε με ρεαλισμό τα συμφέροντά μας.»

Η επίσης γαλλική εφημερίδα Liberation επισημαίνει ότι ο Καντάφι έχει 'προπληρώσει' την επίσκεψή του: «με συμβόλαια αξίας άνω των 400 εκατ. δολαρίων, ένα πυρηνικό εργοστάσιο και πολλά άλλα. Ο Σαρκοζί και οι θιασώτες της πολιτικής του διακηρύσσουν ότι ο Καντάφι άλλαξε συμπληρώνοντας ότι και άλλες χώρες έχουν σχέσεις μαζί του. Και όμως η Μεγ. Βρετανία, η Ιταλία και οι ΗΠΑ προσπάθησαν να κρατήσουν τα προσχήματα για να αποφύγουν ακριβώς αυτό: να τον υποδεχθούν μετά βαΐων και κλάδων στις χώρες τους. Τίποτε δεν αναγκάζει την Γαλλία να τον υποδεχθεί έτσι και να συμπεριφερθεί τόσο αναξιοπρεπώς.»

Μόνο για εσωτερική κατανάλωση η απόσυρση των βρετανικών δυνάμεων;

«Η χρονικά άτοπη και βεβιασμένη αποχώρηση των στρατιωτικών δυνάμεων, που εξυπηρετεί τελικά μόνον την βραχυπρόθεσμη ικανοποίηση της κοινής γνώμης, θα ήταν μη εποικοδομητική και αναξιοπρεπής» σχολιάζουν σήμερα οι βρετανικοί The Times την δήλωση του Βρετανού πρωθυπουργού για μεταβίβαση του ελέγχου στις ιρακινές δυνάμεις της Βασόρας που σημαίνει την απόσυρση των βρετανικών δυνάμεων: «μια τέτοια αποχώρηση θα ενίσχυε την άποψη κάθε φανατικού στο Ιράκ, πως η Μεγ. Βρετανία δεν είναι διατεθειμένη να πράξει τίποτε παραπάνω από την αποκατάσταση της σταθερότητας του τομέα που ανέλαβε.»