Rating agencies: Το Ευρωκοινοβούλιο ζητά τον έλεγχό τους στην ΕΕ.

Ενα θέμα με μεγάλη σημασία καθώς οι οργανισμοί αυτοί είναι αναμεμιγμένοι σε κάθε σύναψη δανείου, είτε μεγάλων εταιρειών, είτε εθνικών κρατών, ανέφερε ο κ. Κατηφόρης:

"Εξετάζουν γενικά την αντοχή όλων των παραγόντων του οικονομικού κόσμου στο να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του, αν δηλαδή είναι σε θέση να επιστρέψει τα χρήματα που δανείστηκε. Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι όχι μόνον ότι κάνουν μια εκτίμηση, όταν συνάπτεται ένα δάνειο και τους ζητηθεί μία εκτίμηση, αλλά πολλές φορές και χωρίς να τους ζητηθεί για να ενημερώσουν υποτίθεται την κοινή γνώμη".

Οι οργανισμοί αυτοί αποτελούν σήμερα έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες των χρηματοικονομικών αγορών και έχουν αποκτήσει μεγάλη επιρροή. Ουσιαστικά πρόκειται για δυο μόνον εταιρείες την Mooddy’s και την Standard &Poor’s αμφότερες αμερικανικής ιδιοκτησίας με γερές βάσεις στις ΗΠΑ. Πρόκειται για ένα πολιτικό και όχι τεχνικό ζήτημα. Ο κυρίαρχος αμερικανικός χαρακτήρας των οργανισμών και της εποπτικής αρχής τους, που είναι το Κογκρέσο, προκαλεί μια τεράστια ανισσοροπία υπέρ της αμερικανικής πλευράς, η οποία μπορεί να προκαλέσει διαταραχές στην ομαλή λειτουργία των αγορών. Οι δύο αυτοί οργανισμοί παρά τον επαγγελματισμό τους διέπραξαν εντυπωσιακά σφάλματα με την πτώχευση της Enron και της Worldcom και με την οικονομική κρίση στην Ασία. Η αναζήτηση ισορροπίας είναι το ζητούμενο κατά τον κ. Κατηφόρη:

"Στην Ευρώπη χρειάζεται να δημιουργήσουμε κάποια ισορροπία με τις αμερικανικές αρχές. Επειδή η καταγωγή των εταιρειών είναι αμερικανική και η δράση τους επίσης, αμερικανικά δημιουργήματα είναι, η καίρια λοιπόν παρέμβασή τους στην Ευρώπη μπορεί να ελεγχθεί μόνον από...τις ΗΠΑ. Αυτό δεν είναι υγιές για τις σχέσεις των δύο ηπείρων".

Σύμφωνα με τον κ. Κατηφόρη ένας επιπλέον λόγος για τον έλεγχο αυτών των οργανισμών είναι το γεγονός ότι έχουν προνομιακή πρόσβαση σε εμπιστευτικές πληροφορίες και ότι το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων τους προέρχεται από τις προμήθειες που εισπράττουν από όσους αξιολογούν. Οι οργανισμοί αξιολόγησης ισχυρίζονται ότι δεν έχουν ρόλο συμβούλου, δεν διατυπώνουν προσωπικές συστάσεις για αγορά ή πώληση ή διατήρηση συγκεκριμένων χρεογράφων, αλλά εκφράζουν μια γνώμη σχετικά με την φερεγγυότητα συγκεκριμένων οφειλετών, την οποία απευθύνουν ανοιχτά στο ευρύ κοινό. Ετσι καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ασκούν ένα είδος δημοσιογραφικού έργου και θα έπρεπε συνεπώς να προστατεύονται βάσει των αρχών της ελευθερίας του τύπου. Ενα αίτημα το οποίο αναγνωρίστηκε από τα αμερικανικά δικαστήρια. Η Ευρώπη θα ήθελε να καταχωρήσει τους οργανισμούς αξιολόγησης σε μια ευρωπαϊκή υπηρεσία που θα είναι επιφορτισμένη και με τον έλεγχο των οργανισμών ανέφερε ο κ. Κατηφόρης που πρόσθεσε:

"Υπάρχει αυτός ο στόχος να ασκεί η υπηρεσία αυτή κάποιο έλεγχο, αλλά χρειάζεται προσοχή, διότι ο έλεγχος δεν πρέπει ούτε επιτρέπεται να ασκηθεί στην ουσία των εκτιμήσεών τους, διότι έτσι καταργείται η ανεξαρτησία τους και φυσικά η αντικειμενικότητά τους. Μπορεί όμως να ασκηθεί εποπτεία στην οργάνωσή τους, στο τί προσωπικό χρησιμοποιούν, ποιό επίπεδο μόρφωσης έχει το προσωπικό τους κ.α. ώστε να αυξηθεί η αξιοπιστία τους και η αποτελεσματικότητά τους. Να μην μας λένε δηλαδή, όπως πρόσφατα, μας κορόϊδεψε η ΠΑΡΜΑΛΑΤ και τί να κάνουμε εμείς, τα αθώα αρνάκια; Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά."

Θόδωρος Γεωργιτσόπουλος, Στρασβούργο.