Wikileaks ή η «αποκαθήλωση» των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών

Η διαδικτυακή πλατφόρμα αποκαλυπτικής δημοσιογραφίας, γνωστή ως Wikileaks, υπάρχει, κι αυτό είναι καλό. Γιατί πώς αλλιώς θα μαθαίναμε το παρασκήνιο σε σχέση με το σύγχρονο στρατόπεδο κρατουμένων, όπως ονομάστηκε το Γκουντάναμο;

700 αναλύσεις δημοσίευσε το Wikileaks για συνολικά 776 παράνομους μαχητές, αυτή ήταν η επίσημη ονομασία τους. Αναλυτές των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών κλήθηκαν να σκιαγραφήσουν την προσωπικότητά τους, να εκτιμηθεί ο κίνδυνος από την ύπαρξή τους για τις ΗΠΑ και να κάνουν εκτιμήσεις σε περίπτωση απελευθέρωσής τους

"Υστερικοί και αυθαίρετοι"

Ο ρεπόρτερ των Ν. York Times Σκότ Σέιν ήταν επί εβδομάδες κλεισμένος στο γραφείο του, διάβαζε εκθέσεις επί εκθέσεων, και μετά από μια εξαιρετικά επίπονη διαδικασία, κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες είχαν ένα τιτάνιο έργο να επιτελέσουν, έπρεπε να σκιαγραφήσουν το προφίλ των έγκλειστων στο Γκουαντάναμο. Οι περισσότεροι ήταν αναλφάβητοι, δεν μπορούσαν ούτε το όνομά τους να προφέρουν, πόσο μάλλον να το γράψουν.

«Ήταν πολύ δύσκολο», λέει ο Αμερικανός δημοσιογράφος, «να ξεχωρίσει κανείς έναν πραγματικό φτωχό χωρικό, από ένα στέλεχος της Αλ Κάιντα που έκανε τον φτωχό χωρικό».

Όπως και να έχει το πράγμα οι νέες αποκαλύψεις μέσω του Wikileaks επιβεβαιώνουν αυτό που κυκλοφορούσε ως υπόθεση εργασίας, ότι στις περισσότερες περιπτώσεις οι αμερικανικές διωκτικές αρχές, που υποτίθεται ότι εργάζονται σε μια ευνομούμενη πολιτεία, όπως είναι η αμερικανική, δεν διέθεταν καμιά νομιμοποιητική βάση για να κρατούν εγκλείστους τους φυλακισμένους.

Ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια μετά τις βομβιστικές επιθέσεις στου Δίδυμους Πύργους έφτανε για έναν ύποπτο να έχει περάσει από το Αφγανιστάν, ή να έχει επισκεφθεί ένα τζαμί για να φυλακιστεί. Ακόμη και έφηβοι, που είχαν την ατυχία να βρεθούν κοντά σε βομβιστική επίθεση, συνελήφθησαν και κρατήθηκαν στο Γκουαντάναμο.

Οι πράκτορες των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών δρούσαν υστερικά και αυθαίρετα σε ολόκληρο τον κόσμο, και μέχρι σήμερα οι φυλακές που βρίσκονται στην επικράτεια της Κούβας, και που δεν έχουν κλείσει παρά τις προεκλογικές υποσχέσεις του Μπάρακ Ομπάμα, αποτελούν μαύρη κηλίδα σε αυτό που ονομάζεται σύγχρονο κράτος δικαίου.

«Εκείνο που προκαλεί μεταξύ άλλων εντύπωση», λέει ο Σκοτ Σέιν των Ν. York Times, «είναι ότι η εκτίμηση επικινδυνότητας των φυλακισμένων προέρχονταν από αναφορές συγκρατούμενων του. Από τη μια αυτό δεν εκπλήσσει, γιατί οι ανακρίσεις γίνονταν και σε αντιπαραβολή, από την άλλη όμως είναι επικίνδυνο. Ένας μάλιστα δέχτηκε να κατηγορήσει έναν άλλον έναντι παραχωρήσεων, όπως πχ ένα χάμπουργκερ από τα Μακ Ντοναλντς».

Ο Ντείβιντ Ριμς, συνήγορος κρατούμενων στο Γκουαντάναμο, επιβεβαιώνει τα όσα βγήκαν στη δημοσιότητα από το Wikileaks.

«Είναι πολύ δύσκολο», λέει, «να βγάλει κανείς συμπεράσματα στη βάση πολύ ασθενών αποδεικτικών στοιχείων. Οι καταθέσεις για την επικινδυνότητα ή όχι των ανθρώπων ήταν αυθαίρετες ή ήταν αποτέλεσμα παιγνιδιών που παίχτηκαν στη φυλακή».