1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Πανεπιστήμιο Οξφόρδης: «Εκπαιδευτική, όχι κοινωνική ελίτ»

29 Αυγούστου 2006

Τι κοινό έχουν ο συγγραφέας Τ.S Eliot, ο αμερικανός πρώην πρόεδρος Bill Clinton, ο βρετανός πρωθυπουργός Toni Blair, και η ινδή πρωθυπουργός Indira Gandhi;

https://p.dw.com/p/AvpB
Εικόνα: AP

Είναι απόφοιτοι του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Πρόκειται για το παλαιότερο αγγλόφωνο πανεπιστήμιο του κόσμου και κάθε χρόνο φιγουράρει στο κατάλογο των καλύτερων ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων τη υφηλίου.

Πότε ακριβώς ιδρύθηκε δεν είναι γνωστό, αλλά κατά τον 11ο αιώνα γίνονταν ήδη μαθήματα σε μοναστηριακές σχολές.

«Με ένα πτυχίο από την Οξφόρδη ανοίγουν όλοι οι δρόμοι. Το ζήτημα είναι να μπει κανείς σε αυτό», παρατηρεί η δημοσιογράφος Μαρίνα Τσαρούμπιν, διευκρινίζοντας ότι η διαδικασία υποψηφιότητας και επιλογής είναι χρονοβόρα και δύσκολη. Μετά τη γραπτή αίτηση, ο υποψήφιος καλείται σε μια προφορική συνέντευξη, εξηγεί στην Ντόιτσε Βέλε ο καθηγητής της Σλαβικής Φιλολογίας στην Οξφόρδη Άντριου Καν.

«Γενικά αυτό που μας ενδιαφέρει να διαπιστώσουμε είναι εάν ο υποψήφιος είναι επιδεκτικός στη γνώση. Θέλουμε να γνωρίζουμε εάν οι νέοι αυτοί άνθρωποι είναι σε θέση να παρουσιάζουν την άποψή τους, να υπερασπίζονται τη γνώμη τους και να συζητούν», αναφέρει ο βρετανός καθηγητής.

Οι καθηγητές επιλέγουν προσωπικά τους φοιτητές τους μεταξύ χιλιάδων υποψηφίων. Το πανεπιστημιακό έτος 2005-2006 κατέθεσαν αίτηση 12.500 φοιτητές. Τρεις χιλιάδες από αυτούς έγιναν δεκτοί. Η δομή του πανεπιστημίου είναι ιδιόμορφη. Αποτελείται από 39 κολέγια, εκ των οποίων το αρχαιότερο χρονολογείται από τον 12ο αιώνα. Τα κολέγια αποτελούν τον πυρήνα της πανεπιστημιακής και κοινωνικής ζωής των φοιτητών. Οι όροι διδασκαλίας είναι μοναδικοί. Όχι μόνο στα tutorials αλλά και στα σεμινάρια. Ο φοιτητής έχει πραγματική και άμεση επικοινωνία με τους καθηγητές του. Τα δίδακτρα στο δημόσιο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης δεν υπερβαίνουν τα 4.500 ευρώ ετησίως. Σε αυτά προστίθενται τα έξοδα ενοικίου και διατροφής. Κάθε κολέγιο διαχειρίζεται με δική του ευθύνη τις δαπάνες και την υποδομή του. Στην συντριπτική τους πλειονότητα οι φοιτητές δηλώνουν ενθουσιασμένοι από τις σπουδές στην Οξφόρδη.

Δεν είναι ωστόσο λίγοι εκείνοι που επιρρίπτουν στην διεύθυνση του πανεπιστημίου ότι επιλέγει κυρίως αποφοίτους βρετανικών ιδιωτικών σχολείων, απορρίπτοντας υποψηφίους από δημόσια σχολεία. Πριν από μερικά χρόνια μάλιστα επενέβη η κυβέρνηση, απαιτώντας από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης να ανοίξει τις πύλες του στους τελευταίους. Το πρόβλημα εντοπίζεται στο βρετανικό εκπαιδευτικό σύστημα, θα μας πει ο Τζον Ο` Λίρι, συντάκτης των Τάιμς, που είναι υπεύθυνος για την σύνταξη του ετησίου καταλόγου με τα καλύτερα πανεπιστήμια. «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης επιλέγει περισσότερους αποφοίτους ιδιωτικών σχολείων. Αλλά αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι μαθητές των σχολείων αυτών έχουν καλύτερες επιδόσεις και βαθμούς από εκείνους των δημοσίων», υποστηρίζει ο δημοσιογράφος..

Τα μέλη των ανωτέρων κοινωνικών στρωμάτων θέλουν να είναι μεταξύ τους και στο πανεπιστήμιο, υποστηρίζουν οι επικριτές. Για τον λόγο αυτόν, ισχυρίζονται, το βασικότερο κριτήριο για την επιλογή στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης δεν είναι οι επιδόσεις, αλλά το κοινωνικό στάτους των υποψηφίων. Το Πανεπιστήμιο απορρίπτει τις κατηγορίες και όπως μας είπε ο καθηγητής Καν: «Νομίζω ότι σιγά σιγά το Πανεπιστήμιό μας απαλλάσσεται από τη φήμη που είχε στο παρελθόν ως πανεπιστήμιο των προνομιούχων ελίτ, όπου σημαντικότερο ρόλο για την εγγραφή έπαιζαν οι γνωριμίες. Σήμερα η κοινή γνώμη κατανοεί καλύτερα τι είναι ο θεσμός της Οξφόρδης. Είμαστε η εκπαιδευτική και όχι η κοινωνική ελίτ».