آموزش دوست‌یابی به پناهجویان در آلمان

هورست ونتسل معروف به «آقای فلِرت»» (Mr. Flirt) آلمان به شاگردان کلاس خود که مهاجران عراقی و سوریایی اند، مثال‌هایی را برای آغاز دوست‌یابی و ایجاد رابطه ارائه می‌کند؛ جملاتی مانند «بوی عطرت را خیلی دوست دارم» و «صدای خیلی زیبا داری». سپس از شاگردان می‌خواهد به این مثال‌ها ادامه بدهند.

عصام قدیب البان، مهاجر ۲۰ ساله زبان می‌گشاید و مثالی برای آغاز دوست‌یابی می‌گوید: «خداوند تو را تنها برای من خلق کرده.» مهاجر دیگر نیز مثالی می‌آورد: «من عاشقت هستم. می‌توانم شب در خانه شما بخوابم؟»

هورست ونتسل یا همان «مستر فلِرت» آلمان از این مثال‌ها تکان می‌خورد و می‌گوید: «حداقل در سه ماه اول رابطه تان به طرف نگویید که عاشق‌اش هستید. در غیر آن صورت، او از پیش تان می‌گریزد.» او با حوصله مندی توضیح می‌دهد: «زنان آلمانی وابسته بودن را دوست ندارند.»

ونتسل ۲۷ ساله به مردان ثروتمندی که در ایجاد رابطه با زنان مشکل دارند، یاد می‌دهد که چگونه با زنان وارد رابطه شوند. اما امسال او تصمیم گرفته است که مهارت‌های خود را داوطلبانه در اختیار مهاجران قرار دهد تا از این طریق به آلمان در ادغام حدود یک میلیون مهاجر کمک کرده باشد. این مهاجران اغلب شان از کشورهای اسلامی آمده اند که در آنجاها روابط میان زن و مرد بسیار متفاوت‌از آلمان است.

ایجاد رابطه بهترین راه ادغام

ونتسل می‌گوید: «ایجاد رابطه بهترین راه برای ادغام شدن در جامعه است و به این دلیل است که این کلاس‌‌ها را برگزار می‌کنم.»

او هفته گذشته در مرکز شهر دورتموند سومین بخش کلاس خود تحت عنوان «چگونه می‌شود در آلمان عاشق شد» را برگزار کرد که ۱۱ مرد جوان در آن اشتراک کردند و اعتراف نمودند که چیزهای زیادی را آموخته اند.

عمر محمد، جوان ۲۴ ساله بسیار خجالتی از سوریه با موهای سیاه و چشمان بادامی‌اش، می‌گوید مجذوب قیافه زنان آلمانی و لهجه آن‌ها شده است، ولی زنان آلمانی برای او مثل یک معما می‌ماند و نمی‌داند چگونه با آن‌ها ارتباط برقرار کند.

محمد می‌گوید: «سخت است آدم با دختری ملاقات کند که زبان‌اش را نمی‌داند و نمی‌تواند با او صحبت کند. تفاوت‌ها زیاد است، تنها دین و فرهنگ نیست، بلکه ما آزادی کامل را در خانه هم نداریم.»

با وجود این، او می‌گوید: «من دوست دارم یک زن آلمانی بگیرم و با او زندگی کنم. او می‌تواند به من در یادگیری خوب تر زبان کمک کند. او این کشور و قوانین آن را به مراتب بهتر از من می‌داند.»

برخی زنان آلمانی از این برنامه استقبال می‌‌کنند. یاسمین اولبریخ که برای غذای سبک چاشت خود در بیرون از این کورس از یک فروشنده سیار چپس خریده، می‌گوید از قیافه مردم خاور میانه خوشش می‌آید و شکایت می‌کند که مردان آلمانی «بسیار زیاد بیر (آبجو) می‌نوشند، بسیار زیاد فوتبال تماشا می‌کنند و بسیار سفید هستند». 

اما پس از این که در شب سال نو گروهی از مردان خارجی، اغلباَ مردان جوان از شمال افریقا، به دست درازی و تعرض جنسی علیه زنان دست زدند، خصومت علیه پناهجویان در آلمان رو به افزایش بوده است. بسیاری از این خصومت‌ها علیه مردان جوان از کشورهای سوریه، عراق و افغانستان صورت گرفته است که اکثریت پناهجویان را تشکیل می‌دهند. تنها در سال گذشته ۸۹۰ مهاجر در آلمان تقاضای پناهندگی دادند.

جرایم خشونتبار علیه مهاجران و حملات با مواد آتشزا بر اقامتگاه‌های آن‌ها به تکرار صورت گرفته و پناهجویان می‌گویند که بعد از حادثه شب سال نو، شاهد تبعیض و بدرفتاری بوده اند. 

استقبال از کلاش آموزشی دوست یابی

اشتراک کنندگان کلاس آموزشی از آن استقبال می‌کنند. قدیب البان می‌گوید: «ما واقعاَ از این کلاس استفاده می‌بریم. معلم به ما می‌گوید که زنان آلمانی چگونه فکر می‌کنند، چگونه می‌شود با آن‌ها صحبت نمود و رسوم آن‌ها را درک کرد.»

ونتسل معمولاَ از کلاس یک روزه خصوصی ۱۴۰۰ یورو و از کلاس گروهی ۴۰۰۰ یورو می‌گیرد. این مرد قد بلند و بلوند در عرصه هنر اغواگری و مشورت‌های دوست یابی در رادیو و تلویزیون یک شخص شناخته شده است. او می‌گوید که نیم میلیون آلمانی مطالب وب سایت اش تحت عنوان «فلِرت یونیورستی» را تعقیب می‌کنند. او برای مهاجران اما به صورت داوطلبانه در شهرهای مختلف آلمان کلاس برگزار می‌کند.

او می‌گوید وقتی که پای مسایلی چون آغاز کردن رابطه، قرار گذاشتن و سکس در میان می‌آید، بسیاری پناهجویان در آغاز کار هستند و تجربه‌ای ندارند.

در شروع کلاس‌های او، مهاجران به صورت نامطمین حضور یافته و مشکوکانه به معلم شان نگاه می‌کنند. ونتسل راجع به نخستین ارتباط با جنس مخالف، تعریف کردن از طرف و ایده‌هایی برای اولین ملاقات را توضیح می‌دهد. او توصیه می‌کند که دختران را تحت تاثیر قرار دهید و سرگرم کنید، به تیاتر و موسیقی دعوت شان کنید و یا همراه خود به سفر مثلا به لندن و امستردام ببرید. این آخرین مورد از توصیه او شاید برای آلمانی‌های غنی کارآمد باشد، اما برای پناهجویانی که از کمک‌های دولتی زندگی کرده و اجازه رفتن به کشورهای دیگر را ندارند، غیرعملی است.

سرانجام ونتسل به سکس می‌رسد: «مردان و زنان در دیدار اول، دوم و یا سوم باهم سکس می‌کنند، این عادی است. این یک قضیه کلان نیست در آلمان.»

واکنش اشتراک کنندگان کلاس دوست یابی

مردان حاضر در کلاس تبسم می‌کنند و حواس شان جمع می‌شود. سپس وقتی ونتسل به تفاوت‌ها در اورگاسم زنان و مردان می‌پردازد، شاگردان باز هم سکوت می‌کنند. چند نفر شان از خجالت سرخ شده و سرهای خود را زیر می‌اندازند.

یکی از شاگردان خشمگین می‌شود و به زبان عربی در گوش نفر کناری خود می‌گوید: «اما داشتن رابطه جنسی پیش از ازدواج در اسلام گناه است. حرام است.»

وقتی راجع چگونگی تحت تاثیر قرار دادن زنان آلمانی پرسیده می‌شود، یکی از شاگردان رفتن به کلب های‌ بدن سازی را پیشنهاد می‌کند. ونتسل مخالفت می‌کند و می‌گوید بسیاری زنان دنبال مردی نیستند که به کلب های‌ بدن سازی رفته باشد. شاگر دیگر پیشنهاد می‌کند که در ملاقات با یک زن باید با یک موتر لوکس فِراری رفت. ونتسل می‌گوید که این کار تنها زنان پول دوست را جلب خواهد کرد. شاگردان به نشانه تایید سر تکان می‌دهند.

وقتی کلاس پایان می‌یابد، بسیاری شاگردان می‌گویند چیزهای زیادی یاد گرفته اند و می‌خواهند مهارت‌های خود را به کار ببندند. اما قدیب البان، زیاد متقاعد نشده است: «من خوشحالم اگر یک دوست دختر آلمانی داشته باشم. اما وقتی ازدواج می‌کنم، دوست دارم یک دختر از کشور خودم باشد که فرهنگ و رسوم مشترک داشته باشیم.»

af/hm (APE)