1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله
مطالب صوتیگزارش‌های ویدیویی
موضوعات مهم
آزادی رسانه‌هاجنگ اسرائیل-حماس

ازاعتراض عليه بلند بردن هنجارها تاقيام مردم درجمهوري دموکراتيک آلمان در17جون 1953

۱۳۸۷ خرداد ۲۸, سه‌شنبه

هشت سال بعد از جنگ دوم جهاني که تجزيۀ آلمان را به دو بخش غربي و شرقي در پي داشت، در بخش جمهوري دموکراتيک آلمان، يا آلمان شرق نارضايتي ها از رژيم افزايش يافت. زيرآلمان شرق با مشکلات بزرگ اقتصادي دست به گريبان بود.

https://p.dw.com/p/ELfH
به تاریخ 17 ام جون 1953کارگران قیام کننده جمهوری دمکراتیک آلمان ، دروازه براندنبورگ را ازشرق به غرب گذشتند
به تاریخ 17 ام جون 1953کارگران قیام کننده جمهوری دمکراتیک آلمان ، دروازه براندنبورگ را ازشرق به غرب گذشتندعکس: AP

اعلام "بازسازي سوسياليسم طبق برنامه " به وسيلۀ والتر اولبرشت رئيس جمهور

بحران در امور مواد غذايي را بيشتر تشديد کرد؛ مردم براي دست يابي مسکه، گوشت، ميوه و سبزيجات، بايد از طرف دولت کوپون مي گرفتند.

اما در بخش غربي آلمان، جمهوري فدرال اقتصاد موفقانه شکوفا مي شد. بسياري از شهروندان آلمان شرق به اين دليل و نيز به دلايل سياسي از رژيم کمونيستي رويگردان شدند. تنها در سال 1952 ؛ 180000 انسان به آلمان غربي فرار کردند. و تا پايان سال 1953 226000 ديگر از شهروندان به بخش غربي فرار نمودند. با وجود اين همه رژيم در برلين شرقي با سياست هاي سرکوب گرانۀ خود، به نارضايتي ها مردم هرچه بيشتر دامن زد. رژيم در اپريل همان سال قيمت گوشت، تخم و مواد داراي شکر را بالا برد. نقطۀ اوج اين نارضايتي ها افزايش معيار کار در آخر ماه مي تا ده در صد بود که در واقع نازل کردن مزد ها را نيز به دنبال داشت.

بعد از مرگ استالين ديکتاتور روسيه شوروي، رهبران جديد آن، رژيم آلمان شرق را وادار به تغيير سياست کرد. رهبران کرملين با افزايش نارضايتي ها در برلين، آلمان شرق، اين مهمترين قرار گاه شان را در همسايگي با جهان غرب در خطر از دست دادن مي ديدند. اوتو گروتي وول رئيس دولت رژيم آلمان شرق با لحن انتقادي غير قابل تصور از وضعيت انتقاد کرد:

"اينکه مردم از ما رويگردان مي شوند، اينکه در پهلوي تجزيه دولتي و اقتصادي، روابط انساني ميان آلماني ها نيز از هم مي پاشند، در اين صورت بايد سياست ما نادرست باشد. از اين امر بايد ما بدون ترس و مصممانه نتيجه گيري کنيم! پيش قراولان طبقه کارگر آلمان خود را از خلق دور کرده اند. آنان بايد بار ديگر خود را به هم پيوند دهند! و وظيفۀ ما اين است که وحدت را به وجود آوريم."

شهرداربرلین ووزیردفاع آلمان به یاد بود قربانیان قیام 17 ام جون سال 1953 درسال 2008 حمایل گل می گذارند
شهرداربرلین ووزیردفاع آلمان به یاد بود قربانیان قیام 17 ام جون سال 1953 درسال 2008 حمایل گل می گذارندعکس: AP

رژيم کمونيستي به خاطر تشويق دهقانان، پيشه وران و تجاران فراري به بازگشت، اعادۀ ثروت هاي مصادره شده اي آنان را وعده کرد، قضا نيز بايد در قسمت زنداني کردن شهروندان تجديد نظرمي نمودند و از سرکوب نمودن آشکار کليسا نيز خود داري مي کرد. اما بالا رفتن معيار کار دست ناخورده باقي ماند. و همين نيز باعث افزايش اعتراضات گرديد که به قيام مردم انجاميد.

در 16 جون کارگران ساختماني در برابر تعمير حکومت مردم را به اعتصابات عمومي در 17 جون فراخواندند. اين فراخواني به خصوص به وسيلۀ گزارشهاي برنامه هاي راديويي غربي در تمام بخش هاي آلمان شرق توسعه يافت. رهبران حزب کمونيست رژيم کنترول را بر اوضاع از دست دادند و به اين اساس قدرت اشغال گر شوري حالت اضطراري را اعلام کرد. تانک ها در مرکز قيام مردم داخل عمل شدند.

بالاخره قيام مردم با کاربرد قهر و خشونت نظامي سرکوب شد. صد ها تن کشته شدند و هزاران تن زنداني گرديدند. رژيم براي جلوگيري شورش و اعتراضات در آينده، سازمان استخاباراتي وحشتناک به نام " شتازي " را به وجود آوردند تا به تعقيب و آزار مردم بپردازند. 36 سال دوام کرد تا مردم در 9 ام ماه نومبر سال 1989 ديوار برلين را برانداختند. با پايان رژيم کمونيست آلمان شرق، بلوک شرقي نيز متلاشي شد.