اسپانیا در آستانه انتخابات پارلمانی

این قابل انکار نیست که اسپانیایی ها از سیاست خسته شده اند. هفته های طولانی رهبران احزاب بعد از انتخابات پارلمانی دسامبر 2015، باهم مذاکره کردند، اما نتوانستند به توافق برسند.

براساس یک نظرخواهی انستیوت "متروسکوپیا"، 70 درصد رای دهندگان می خواهند در رای گیری شرکت کنند. ممکن است از سهم گیری بالا در انتخابات، نخست وزیر محافظه کار از حزب مردم اسپانیا در حکومت موقت سود ببرد.

کریستیانو یک شهروند اسپانیا نیز می خواهد به حزب مردم رای بدهد. برای این مرد 82 ساله روشن است که جهت گیری جمعیت شناختی، به سود احزاب سنتی نخواهد بود. او در گفتگو به دویچه وله گفت: «انسان های جوان ظاهرا می خواهند کمی تجربه کنند، اما مردمی که بالاتر از 60 ساله هستند، برنظم تکیه دارند. به این دلیل آنها به حزب مردم اسپانیا رای می دهند».

باوجود آنکه این حزب در حکومت در برابر موارد بیشماری فساد مالی قرار دارد، بازهم توسط اکثریت رای دهندگان محافظه کار مانند کریستیانو حمایت می شود. او می افزاید: «بلی این درست است که محافظه کاران (از راه فساد مالی) ثروت اندوزی کرده اند، اما همه سیاستمداران همین کار را می کنند. اما اگر کمونیست ها برنده شوند، در این صورت آنها اسپانیا را به بن بست می کشانند».

اعتراض علیه سیاست صرفه جویانه

منظور کریستیانو "کمونیست ها" گروه "یونیدوس پودِموس" است. این گروه ایتلافی از احزاب " "یونیدوس" و "چپ متحد" است که علیه سیاست صرفه جویانه حکومت اعتراض می کنند. براساس نظرسنجی ها، این گروه ایتلافی از رشد خیلی سریع برخوردار است و در انتخابات به احتمال زیاد به مقام دوم برسد.

حزب "یونیدوس پودِموس" برای طبقه حاکم سیاسی تهدید بزرگی است. اما پاپلو رهبر این حزب به عنوان یک شخص خودخواه و عصبی مزاج شهرت دارد و حتی در میان رای دهندگان نیز محبوب نیست.

فلور و لئاندرو دو شهروند جوان اسپانیایی نیز به این باور هستند که دوستانشان به این حزب رای می دهند. فلور می گوید: «طبعاً که اکثریت ما چپی هستند، اما هیچ یک از دوستان ما قصد ندارند که رای شان را به حزب کارگران سوسیالیست اسپانیا بدهند».

پِدرو سنچیس رئیس این حزب از چندین دهه به این سو، خود را با بحران بزرگی مواجه می بیند. برای نخستین بار از سال 1978 به این سو که اسپانیا دوباره به دموکراسی رو آورد، براساس نظرسنجی ها، حزب کارگران سوسیالیست از دید اکثریت آرا، خود را در میان دو حزب بزرگی دیگر همسان نمی یابد.

باوجود این همه براساس نظر سنجی ها، حزب کارگران سوسیالیست امیدوار شرایط مناسب در انتخابات می باشد. سیستم ملی انتخابات، چانس این حزب را مناطق زراعتی مساعد می سازد؛ مثلا سوسیالیست ها در اندلس و اکسترمادورا امیدوار هستند که از رقیب چپی شان سبقت بگیرند.

دشواری تشکیل حکومت جدید

اما صرف نظر از آن، مبهم است که کدام حزب بیشترین آرا یا کرسی ها را به دست می آورد. فقط آنچه مطمئن به نظر می رسد، این است که هیچ حزبی یا ایتلافی حتی به نزدیک به 176 کرسی نیز نمی رسند که برای تشکیل یک حکومت لازم است. رابطه شخصی دشوار میان رهبران سه حزب بزرگ و نیز روند نمایان استقلال طلبانه در کاتالونیا، مذاکرات روی تشکیل یک حکومت جدید را بی اندازه مشکل خواهد ساخت، آنهم به خصوص در میان احزاب چپی.

رهبر حزب سوسیالیست ها پیش از این اعلام کرد که تشکیل دولت از جانب دو حزب دیگر را مورد حمایت قرار نمی دهد. به همین ترتیب از جانب احزاب دیگر ملاحضات مشابه وجود دارد.

کارولوس سنتوس نویسنده و مبصر سیاسی اسپانیا نیز دورنما برای تشکیل یک حکومت با ثبات و با اکثریت را ناچیز می بیند. از نظر او "باوجود آنکه اکثریت رای دهندگان به احزاب چپی رای می دهند، اما چانس حکومت دست راستی بالا تر است".