افرایش بی سابقه مهاجرت ها در سراسر جهان

همواره تعداد زیادی از انسان ها، کشورهای شان را ترک می گویند. این انسان ها می خواهند زندگی بهتر برای خود و خانواده های شان داشته باشند، یا هم آن ها به دلیل درگیری ها، سرکوب، آزار و اذیت فرار می کنند. سازمان ملل متحد برآورد می کند که حدود ۲۴۴ میلیون انسان در سراسر جهان دیگر در کشور های که تولد شده اند، زندگی نمی کنند.

بنابراین، تعداد مهاجران به طور قابل توجهی افزایش یافته است. در سال ۱۹۹۰ هنوز حدود ۱۵۳ میلیون مهاجر وجود داشت. به زودی، این رقم می تواند هنوز هم افزایش یابد. طبق نظرسنجی سازمان بین المللی مهاجرت (IOM) که در ۱۶۰ کشور انجام داده است، حدود ۲۳ میلیون نفر آمادگی به مهاجرت دارند.

سفر های شبانه: شرق افریقا

اکثر مهاجران، نمی خواهند به اروپا سفر کنند، با وجودی که شماری به این نظر اند. حدود ۹۰ درصد از همه پناهجویان بر اساس اطلاعات سازمان امداد رسانی "نان برای جهان" در کشورهای در حال توسعه، اغلب در کشورهای افریقایی زندگی می کنند. اکثر آن ها به عنوان مهاجران داخلی در کشور های خودشان و یا هم در کشورهای همسایه مهاجر اند. برای ادامه سفر پول در دسترس ندارند.

به عنوان مثال، بسیاری از مردم در ایتیوپیا پناه می برند. این کشور پنجمین کشور در سطح جهان است که بیشترین پناهجو را پذیرفته است. این پناهجویان به ویژه از کشور همسایه سومالیا می باشند. از آغاز دهه ۱۹۹۰ به این طرف در این کشور، جنگ داخلی ادامه دارد. طبق آمار سازمان ملل، تقریبا هفت میلیون نفر به کمک های بشردوستانه نیاز دارند و ۸۰۰ هزار انسان را گرسنگی تهدید می کند. بیش از یک میلیون نفر در حال حاضر فرار کرده اند. علاوه بر ایتیوپیا کشور همسایه کینیا بیشترین مهاجر را می پذیرد. در این کشور بزرگترین اردوگاه پناهندگان در جهان وجود دارد.

اوگاندا نیز در شرق افریقا است: این کشور به دلیل سیاست های سخاوتمندانه پناهندگی اش، بین مردم از کشور های کانگو و سودان جنوبی، کشور های که  جنگ های داخلی و ناآرامی ها تکان شان داده است، بسیار محبوبیت دارد. پناهجویان در اوگاندا یک قطعه زمین دریافت می کنند که از این طریق زندگی شان را اداره کنند. اما فرار از سودان جنوبی بسیار خطرناک است. اغلب پناهجویان به دلیلی اینکه با سربازان روبرو نشوند، در شب فرار می کنند. یک زن در یک گزارش سال ۲۰۱۷ سازمان کمکی "کی یر" گفته است که "هر شب ما دعا می کنیم که زنده به اوگاندا برسیم."

در ساحل مرگ انتظار می کشد: امریکای مرکزی

از زمانی که دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده امریکا، خواستار ساختن یک دیوار در امتداد مرز ایالات متحده و مکسیکو شده است، باز هم تمرکز در قاره امریکا روی مهاجران است. اینکه به چه تعداد انسان ها سالانه از مرز عبور می کنند، معلوم نیست. براساس برآوردهای موسسه سیاست های مهاجرت، حدود ۱۱ میلیون مهاجر در ایالات متحده امریکا زندگی می کنند و نیمی از آنها مکسیکوئی اند.

بسیاری از مردم مکسیکو را به عنوان کشور ترانزیت استفاده می کنند و در اصل از السالوادور، گواتیمالا و هندوراس می آیند. تا سال ۲۰۱۰ بیشتر مردان جوان به طرف شمال فرار می کردند اما اکنون طبق گفته سازمان عفو ​​بین الملل، تمام یک خانواده  به منظور نجات از خشونت باندهای جنایتکار، در حال فرار اند. اگر آن ها  پول قاچاقبر را پرداخت کرده نتوانند به بسیار سادگی قربانی جرایم سازمان یافته می گردند: اعضای کارتل ها یا باند ها در حاشیه رودخانه مرزی گزمه می کنند و کسانی را که در حال عبور از مرز اند به صورت بسیار بیرحمانه مورد لت و کوب قرار می دهند و حتی به قتل می رسانند. کشتن یک عامل بازدارنده به شمار می رود. آماری از این قتل ها وجود ندارد، اما همواره گورهای دسته جمعی کشف می شوند که به چنین سرنوشتی اشاره می کنند.
در سال ۲۰۱۷، بر اساس معلومات سازمان بین المللی مهاجرت (IOM)، بیش از ۳۴۰ نفر در نزدیک مرز جان های شان را از دست داده اند. گفته شده است که در این جمع کسانی اند که از جانب باند ها به قتل رسیده اند و یا هم احتمالا در تلاش برای عبور از رودخانه جان های شان را از دست داده اند. بعضی از آن ها همچنین به دلیل گزیدن مارها یا کژدم ها یا به دلیل گرمای شدید و نبودن آب جان های شان را از دست داده اند. در بسیاری موارد دلیل مرگ ها نامعلوم می مانند.

بدون کمک در آب ها: جنوب شرقی آسیا

قایق های پناهجویان نه تنها در مدیترانه، بلکه در آسیای جنوب شرقی نیز وجود دارد. از میانمار و بنگله دیش، بیشتر مردم سعی می کنند تا به تایلند، مالیزیا و اندونیزیا فرار کنند. ۱۰۰ ها هزار از اقلیت مسلمان روهینگیا، که مورد آزار و اذیت، شکنجه و سرکوب در میانمار بودایی قرار گرفته اند، از اواسط سال میلادی به بنگله دیش فرار کرده اند. قایق های های پناهجویان اغلب در آب ها شناور اند، زیرا کشورهای اطراف این پناهجویان را با مواد سوخت، آب و غذا کمک می کنند اما حاضر به پذیرش آنها نیستند.

مسیر پناهجویان در خلیج بنگال برای بسیاری از قاچاقچران تجارتی بسیار خوب شده است. ده ها هزار پناهجو هر ساله بدون کمک دیگران خود را در اینجا می رسانند. طبق گفته بنیاد "خانه آسیا"، قاچاقچیان بسیار بی رحمانه در برابر پناهجویان برخورد می کنند. گفته می شود که آنها پناهجویان را برای به دست آوردن پول گروانگیری در جنگل ها نگه می دارند و یا آنها را در قایق ها شکنجه می کنند. همچنین گفته می شود که هر کسی که در جریان عبور، آب و غذا خواسته باشد، مورد ضرب و شتم قرار می گیرند.

این فرار ها نهایت خطرناک عنوان شده اند: بیش از ۲۰۰ گور دسته جمعی در نزدیکی اردوگاه های مرزی بین تایلند و مالزیا یافت شده است. اما ماندن، حداقل برای روهینگیا ها گزینه ای نیست. سازمان "داکتران بدون مرز" چندی قبل اعلام کرد که در بین اواخر ماه آگست و اواخر ماه سپتمبر تنها در میانمار، حدود ۶۷۰۰ عضو این اقلیت کشته شدند، از جمله شمار زیادی کودکان.

nka,rr (Höppner)