افزایش بیکاری و بالا رفتن قیمت مواد خوراکی در ماه رمضان
۱۳۹۵ تیر ۴, جمعه
گرانی کمرشکن در ماه رمضان بر مشکل خانواده‌های فقیر می‌افزاید. در این ماه تقاضا برای مواد غذایی در بازار بیشتر می‌شود و تاجران نیز با استفاده از فرصت، گران فروشی می‌کنند. هرچند حکومت افغانستان بارها به تاجران هشدار داده تا از گران فروشی در ماه رمضان خودداری کنند اما چنین هشدارهایی تاثیرگذار نبوده است.
خانواده‌هایی که با کار و روزمزد یک یا دو کارگر روزگار می‌گذرانند، در ماه رمضان عاید کمتری دارند. کارفرماها در این ماه به این دلیل کارگر استخدام نمی‌کنند که ساعات کاری کاهش می‌یابد.
نصیر احمد یک کارگر عادی در شهر کابل می‌گوید از صبح تا شام منتظر کار است ولی بسیاری روزها بدون این که درامدی داشته باشد با دست خالی به خانه بر می‌گردد: «امروز 50 افغانی عاید داشته‌ام. از صبح تا شام این جا می‌نشینم. مردم تباه تباه هستند. کار نیست نه در گلکاری و نه در کراچی وانی.»
فروشندگان متوسط نیز از وضعیت بازار شکایت دارند و می‌گویند به دلیل پایین آمدن قدرت خرید، درامد آن‌ها نیز کاهش یافته است.
شفیق که در شهر کابل سبزی فروشی می‌کند، از وضعیت کار و درامدش شکایت دارد. او می‌گوید قدرت خرید مردم به اندازه‌ای پایین آمده که کسی توان خرید مواد ارزان را هم ندارد: «کار بسیار کم است بخاطری که اقتصاد مردم افغانستان ضعیف است. در رمضان قیمتی زیاد شده و کسی خرید کرده نمی‌تواند. مردم پول ندارند.»
افزایش فقر
نهادهای حکومتی افغانستان نیز می‌پذیرند که فقر بیشتر شده و افراد زیادتری در معرض سقوط به زیر خط فقر قرار دارند.
واصل نور مهمند، معین وزارت کار و امور اجتماعی می‌گوید گسترش جنگ زمینه فعالیت‌های اقتصادی را محدود کرده و به همین دلیل به تعداد خانواده‌ها و افراد فقیر افزوده شده است: «دو سال پیش کسانی که زیر خط فقر زندگی می‌کردند 36 درصد بودند اما حالا این رقم به 39 درصد افزایش یافته است.»
براساس اظهارات آقای مهمند، 600 هزار تن درامد بسیار شکننده دارند و عاید آن‌ها ثابت نیست. در صورتی که وضعیت اقتصادی این تعداد از افغان‌ها بهبود نیابد، آن‌ها نیز به شمار افرادی که در زیر خط فقر زندگی می‌کنند، افزوده خواهند شد.
جنگ و ناامنی در ولسوالی‌ها سبب شده تا دهقانان نتوانند به صورت عادی حاصلات زمین‌های زراعتی را جمع‌آوری کنند. در بسیاری موارد مردم مجبور می‌شوند برای حفظ جان‌شان روستاها و خانه‌های شان را ترک کنند و برای فرار از جنگ در حاشیه‌های شهرها زندگی نمایند.
آقای مهمند می‌گوید اقتصاد افغانستان در پانزده سال اخیر به کمک‌های خارجی وابسته بود و هزاران نهاد بین‌المللی در این کشور فعالیت می‌کردند و اشتغال ایجاد کرده بودند اما حالا فعالیت این نهادها کاهش یافته و جوانانی که صاحب کار و درامد بودند، بیکارند و وضعیت اقتصادی آن‌ها شکننده است.
در همین حال برخی از تاجران در ماه رمضان کمک‌های غذایی را برای مردم فراهم می‌کنند. اتاق تجارت و صنایع در هفته جاری به یک هزار افغان واجد شرایط غذا توزیع کرد. اما افراد فقیر می‌گویند توزیع غذا نمی‌تواند درد آن‌ها را درمان کند. آن‌ها می‌گویند تاجران باید از گران فروشی خودداری کنند و حکومت نیز زمینه شغل و درامد را برای مردم فراهم کند.