آلودگی هوای کابل روز به روز افزایش می یابد

استفاده از دیزل بی کیفیت در وسایط، سوخت ذغال سنگ و چوب در بخاری ها و خاکی که از جاده های خاکی کابل به هوا بلند می شود، ستونی از دود و خاک را به هوا بلند می کند.

با وجود این آلودگی بیش از حد، هیچ اداره ای در مورد خطرهای ناشی از آلودگی هوا هشدار نداده است و هیچ برنامه عملی برای جلوگیری از آلودگی هوا وجود ندارد.

کاظم همایون معاون اداره حفظ محیط زیست می گوید حکومت افغانستان توانایی توزیع گاز و نفت ارزان برای کاهش آلودگی هوا را ندارد: «در کشورهای دیگر قیمت گاز و برق را کم می کنند تا آلودگی کم شود اما بنا به نبود بودجه، حکومت افغانستان قادر نیست که اقدامات را انجام دهد بنا براین آلودگی هوا مردم را رنج می دهد».

اداره محیط زیست تنها توانسته است موسسات دولتی را وادار کند که برای گرم کردن ادارات، بجای چوب و زغال سنگ، از گاز استفاده کنند.

ساکنان شهر کابل برای گرم کردن خانه ها، انرژی پاک در اختیار ندارند. بیشتر خانواده ها از چوب و ذغال سنگ برای گرم کردن خانه ها استفاده می کنند و دود ناشی از سوخت این مواد، هوای شهر کابل را بیشتر از پیش آلوده تر کرده است.

حکومت تنها توانسته جلو سوخت چوب در نانوایی ها را بگیرد. در حال حاضر نانوایی ها بجای چوب از گاز برای پختن نان استفاده می کنند.

آقای همایون می گوید این اداره نمی تواند ساکنان فقیر کابل را از سوخت چوب و زغال سنگ منع کند: «امسال با تاسف که بیشتر از زغال سنگ استفاده می شود. زغال سنگ بیشترینه آلایندگی را به وجود می آورد. چون فقر گسترده است ما نمی توانیم به مردم بگوییم که بجای انرژی فوسیلی از انرژی های دیگر استفاده کنید».

اداره حفظ محیط زیست می گوید نفوس شهر کابل با گذشت هر سال بیشتر می شود و در حال حاضر حدود 6 میلیون نفر در کابل زندگی می کنند که این موضوع سبب آلودگی بیشتر می شود.

افزایش بیماران تنفسی

در همین حال شماری از داکتران می گویند که مریضان طرق تنفسی در این فصل سال فوق العاده بیشتر شده است. داکتران می گویند که آلودگی هوا بر شش و گوش و گلو تاثیرمنفی دارد و سبب افزایش بیماری های گوناگون شده است.

به باور داکتران آلودگی هوا خطری است که در افغانستان کمتر به آن توجه می شود در حالی که این آلودگی ها سبب مرگ خاموش می شود و زیان های جبران ناپذیری بر صحت انسان دارد.

داکتر وحدت الله که در یکی از شفاخانه های خصوصی مصروف تداوی امراض تنفسی است می گوید: «خانواده ها باید کهن سالان و کودکان را اجازه ندهند که در صبح و شام از خانه برایند».

مردم عادی نیز از آلودگی هوا شکایت دارند. سلیم یک باشنده کابل می گوید از وقتی که آلودگی ها بیشتر شده از انواع حساسیت ها و بیماری ها رنج می برد: «آوازم گرفته است، گلو درد هستم و ریزش دارم. اگر آدم خودرا نگاه نکند به بسیاری مریضی ها دچار می شود.»

در همین حال اداره حفظ محیط زیست می گوید تا زمانی که استراتژی های کلان برای کاهش آلودگی هوا وجود نداشته باشد، این مشکل راه حلی ندارد.