ایران در اقتصاد آلمان رؤیا بر می انگیزد

در حالی که دیگران در حال سبک و سنگین کردن امکانات اند، شرکت بزرگ آلمانی زیمنس کارش را شروع کرده است. این گروه صنعتی می خواهد به راه آهن 500 کیلومتری از تهران تا مشهد برق رسانی کند. قطار سریع السیری تا اصفهان بسازد، همچنان 500 قطار مسافربری برای راه آهن ایران تهیه کند. زیمنس همچنان در همکاری با گروه ایرانی "مپنا" می خواهد شبکه توزیع برق را در این کشور مدرن سازد. در ده سال آینده 20 توربین گازی و همراه با آن جنریتورها یا از آلمان صادر می شوند و یا با جواز زیمنس در خود ایران ساخته می شوند. این معامله ای است که میلیون ها دالر تمام می شود. یوه کیزر رئیس زیمنس پس از آنکه روز چهارشنبه در برلین با عباس علی آبادی رئیس هیئت عامل "مپنا" قرار دادها در مورد تهیه توربین ها و سایر محتویات اعلام شده را امضا کرد گفت: «با این قرار داده های مهم از دراز مدت ما مشارکت بین مپنا و زیمنس را در بخش انرژی دوباره زنده می کنیم.» به هنگام امضای این قرار دادها زیگمار گابریل وزیر اقتصاد آلمان فدرال و حمید چیتچیان وزیر انرژی ایران نیز حضور داشتند.

تجارتی که نصف شده بود

چیتچیان با یک هیئت تجاری 80 نفری به آلمان سفر کرد و با آغوش باز مورد استقبال سرمایه گذاران قرار گرفت. فولکر تریر معاون رئیس اجرائیه اتاق تجارت و صنعت آلمان که برای سال ها بزرگترین شریک تجاری ایران بوده است گفت که عرصه اقتصاد آلمان نهایت زیاد علاقه مند است تا مناسبات سنتی خوبش را با ایران به وجود آورد. آلمان برای سالیان زیادی بزرگترین شریک تجاری ایران بود. در سال 2005 حجم تجارت دوجانبه نزدیک به 5 میلیارد یورو می رسید. در سال 2015 در اثر تحریم های اقتصادی این مبلغ نصف گردید.

راینهولد فیستگه رئیس فدراسیون انجنیری آلمان اشارت نمود که: «سرمایه گذاران متوسط هنوزهم معاملات متعارف شان را داشتند، زیرا همه کالاها مشمول تحریم ها نمی شد، بنابر این ما توانستیم تماس ها را با دوستان ایرانی برقرار نگه داریم.». تماس هایی که اکنون می بایست حجم شان سریع تر از گذشته رشد یابند. بنابراین اتاق تجارت آلمان و ایران معتقد است که حجم تجارت در خلال چند سال اندک، دو چند می گردد و حتا در این مدت چهار چند می شود.

هشت درصد رشد اقتصادی

چیتچیان وزیر ایرانی نیز به آن علاقه مند است. در کنفرانسی که توسط جرگه اقتصادی آلمان و ایران یا "دی آی اچ کی" تشکیل شده بود، او نیز تقاضای سرمایه گذاری نمود. ایران با قریب 80 میلیون جمعیتش که اکثر آن ها جوان می باشند، کشوری است که دارای نیروی بالقوه بزرگ می باشد. در حال حاضر ایران برنامه انکشافی جدیدش را روی دست می گیرد. چیتچیان وزیر انرژی ایران گفت: «در این برنامه پیش بینی شده است که ما سالانه روی 8 درصد رشد اقتصادی حساب کرده می توانیم.» چیتچیان همچنان گفت که شرکت های آلمانی در ایران می توانند همچون مرکزی برای سرمایه گذاری های اقتصادی در یک منطقه کار کنند که 400 میلیون جمعیت دارد.

ناظران با توجه به پایین آمدن قیمت نفت، پیش بینی هشت درصد رشد اقتصادی را بسیار خوش بینانه می دانند. بانک جهانی اکنون فکر می کند که در سال 2016 این رشد 5.8 در صد باشد. حکومت ایران در نظر دارد که برای افزایش سود، تولید نفت را به طور چشمگیری افزایش دهد. عواید آن قرار است برای نیازمندی های هنگفت جهت مدرن سازی ایران به کار رود که در این راستا عمدتاً به ماشین ها و تجهیزات از آلمان نیاز است.

کیفیت خوب آلمانی در آلمان خریدار دارد

راینه هاهن مدیر اداری اتاق تجارت آلمان و ایران می گوید که در شرکت های ایرانی بسیاری ماشین های کهنه آلمانی دیده می شوند که از 70 سال به اینسو فعال می باشند. پرزه های این ماشین ها در جریان تحریم ها عمدتاً از چین تهیه شده اند که دارای کیفیت نازل می باشند. بنابراین برای انجنیران ماشین سازی آلمان و همچنان پرزه های ماشین ها احتمال دارد معاملات خوبی دست یاب گردد.

زیگفرید روسورم رئیس ابتکار افریقای شمالی–خاورمیانه و عضو بورد زیمنس می گوید: «"مید اِن جرمنی" یا ساخت آلمان بودن نیز در ایران از یک وجاهت عالی برخوردار است، زیرا با تفاهم درمورد کیفیت، قابل اعتماد بودن و نو آوری توام است. شاید در راس همه به دلیل آنکه ما کسانی نبودیم که یکدم هجوم بیاوریم وبعداً برگردیم، کانتینر ها را تخلیه کنیم و پول را در جیب بگذاریم و از کشور خارج شویم.» شرکت های آلمانی در آینده نیز در ایران کار و مشغله ایجاد می کنند و فن آوری را انتقال می دهند.

مسائل بانک ها

با آنکه چشم انداز نوید بخش است، هنوز هم موانعی در بخش مالی فرا روی شرکت ها وجود دارند. فدراسیون بانک های آلمان در ماه جنوری اعلام نمود که موسسات مالی معاملات شان را با ایران هنگامی شروع خواهند نمود که وضاحت وجود داشته باشد چه نوع انتقالات مالی در جزئیات آن دوباره اجازه داده می شود. این نگرانی ها نزد بانک ها از آن جهت وجود دارد که در سال 2015 بانک تجارت آلمان یا "کومرتس بانک" 1.45میلیارد دالر امریکایی جریمه شد.

به طور بسیار خاص بانک های آلمانی و همچنان بانک های اروپایی از آن می ترسند که شاید تصادفاً با افراد یا شرکت ها و یا گروه هایی معامله بکنند که مورد تحریم های ایالات متحد امریکا قرار داشته باشند. فیستگه می گوید: «هرگاه چنین نباشد، بانک های آلمانی نمی خواهند.» این مشکل در ذاتش سیاسی است و ناشی از سیاست های اقتصادی مختلف ایالات متحد امریکا و اروپا در قبال ایران می باشند.

به اظهارات صریحی نیاز است

فیستگه همچنان گفت: «من خوشحال خواهم شد که مقامات سیاسی آلمان موضع شان را معلوم نمایند و با امریکایی ها در این زمینه ها صریحاً صحبت کنند.» در صورتی که حکومت فدرال مداخله نکند، اقتصاد آلمان در ایران زیان می بیند. «ما از آن ترس داریم که ایتالیا و فرانسه از ما پیشی بگیرند، زیرا حکومت های آن ها در مسائل مالی بسیار جدی تر اند». با توجه به این مورد، فیستگه که مدیر شرکت های متوسط نیز هست و شرکت هایی مانند زیمنس قبلاً کار کامل را انجام می دهند گفت: «ما نیاز داریم که شرکت های بزرگ شرکت های رهبری کننده باشند.» آن ها به مثابه کشتی های یخ شکن برای صنایع متوسط آلمان وظیفه انجام می دهند. «این گِره به یُمن تلاش شرکت های بزرگ باز می شود.»