شبیه سازی حجره های بنیادی انسانی

محققان دانشگاه «هلت اند ساینس» در ایالت اورگون ایالات متحده امریکا می گویند که در علم شبیه سازی به یک پیشرفت اساسی دست یافته اند. آن ها می گویند که این موفقیت، قدم مهمی در راه معالجه بیماری هایی چون پارکینسون، شکر، اسکلروز چندگانه، بیماری های قلبی و یا آسیب دیدگی نخاع می باشد.

شکرات میتالیپوف، رییس تیم بیوکیمی در ایالت اورگون اعلام کرد که این سلول های تازه تولید شده، سلول های بنیادی واقعی هستند که می توانند برای جایگزین کردن سلول های بیمار یا آسیب دیده به حجرات جگر، قلب و یا حجره های عصبی تبدیل شوند.

تنها سلول های بنیادی هستند که می توانند به طور پایان ناپذیر تکثیر شوند و به هر نوعی از حجرات موجودات زنده «تغییر» کنند.

چگونگی انجام آن به نظر آسان می آید، اما در سال های گذشته محققان در سرتاسر جهان در این راه ناکام مانده اند. عملکرد گروه میتالیپوف که در صفحه آنلاین مجله علمی «سل» نشر شده، شبیه به شیوه ای است که در سال 1996 به تولید گوسفندی به نام دولی منجر شد.

دانشمندان امریکایی تیم میتالیپوف هسته های سلول ها را از حجرات پوست برگرفتند و آن ها را در یک تخمک انسانی کاشتند که اطلاعات ژنتیکی (ژنوم) آن قبلا پاک شده بودند. به این ترتیب هسته یک حجره رسیده با یک تخمک یک جای می شود و سلول های بنیادی ایجاد می کند.

میتالیپوف در این باره گفت: «ثابت شده است که سلول های بنیادی که به این ترتیب ایجاد می شوند، می توانند مانند حجره های عادی بنیادی به انواع مختلف سلول ها تقسیم گردند».

اما او افزود تا زمانی که بتوان از این روش برای معالجه بیماری ها در طب استفاده کرد، راه درازی مانده است: «ما البته فکر می کنیم که یک قدم مهم در راه ایجاد حجرات برداشته ایم. از یافته های ما می توان در علم طب ترمیمی استفاده کرد». 

«شبیه سازی تنها جهت تداوی»

محققان تاکید کردند که هدف شان تنها شبیه سازی جهت تداوی بیماری ها می باشد. میتالیپوف گفت که او و تیم اش به هیچ وجه قصد ندارند از دانسته های شان جهت شبیه سازی انسان ها تلاش کنند. او همزمان افزود که از این روش نمی توان برای کاپی کردن انسان ها استفاده کرد، چون که حجره ایجاد شده بارور نمی شود.

نگرانی اسقف های امریکایی

کنفرانس اسقف های امریکایی با «نگرانی عمیق» به این مساله واکنش نشان داده است. "کمیته اسقف ها برای حفاظت از زندگی" در واشنگتن با نشر بیانیه ای گفته است که اگر هم از این روش در راه تحقیقات علمی استفاده شود، بدون شک افرادی به آن دست رسی پیدا می کنند که می خواهند اطفال شبیه سازی شده بسازند.

شان اومالی، رییس کمیته گفت: «دست یابی به یک پیشرفت تکنیکی در شبیه سازی انسان ها پیشرفت برای بشریت به شمار نمی آید، بلکه برخلاف آن صدق می کند».