بریتانیا سوگوار نماینده مقتول پارلمان از حزب کارگر

کاکس که ۴۱ سال داشت، در حالی در محل انتخابش در یورکشایر غربی روز پنجشنه کشته شد که فقط اندکی بیش از یک سال می شد که عضو پارلمان بود. این عضو حزب کارگر بریتانیا از باتلی و سپین، پس از ملاقات با شورای ناحیه اش هدف گلوله و ضربات چاقو قرار گرفت. او که از زخم های جدی رنج می برد، چند ساعت بعد خبر مرگش انتشار یافت.

پولیس تائید نموده است که یک مرد 52 ساله در این منطقه بازداشت شده است. نام او تامی مایر گفته شده است. پولیس در مورد ادعایی تحقیق می کند که گفته می شود توسط شمار زیاد افراد شنیده شده است و آن اینکه این مرد در جریان حمله گفته است: « بریتانیا اول.» بریتانیا اول، نام یک حزب دست راستی افراطی است که سابقه اشغال خشونت آمیز مساجد را دارد. حزب بریتانیا اول، هرگونه دست داشتن در این قتل را رد کرده است.

همکاران کاکس در پارلمان بریتانیا از درگذشت او سوگواری کردند. جرمی کوربین رهبر حزب کارگر بریتانیا از کاکس به خاطر «سابقه خدمات عامه و تعهد عمیق اش به انسانیت در سراسر زندگی اش» ستایش کرد. دیوید کامرون نخست وزیر بریتانیا در تویترش نوشت: « ما ستاره بزرگی را از دست دادیم.»

تام واتسن معاون حزب کارگر نیز اندوهش را چنین بیان داشت: «باور کردنش سخت است که چگونه یک شخص دلسوز، اصولی و یک شخص نازنین را بتوان اینگونه ظالمانه از ما گرفت. و از آنهم مخرب تر این که او بهترین خدماتی را که می توانست برای حوزه انتخابی اش انجام می داد.»

کاکس در مجلس عوام بریتانیا در سال ۲۰۱۵ پس از آن انتخاب گردید که وظیفه اش به حیث یک کارمند امدادی در برخی از خطرناک ترین کشورهای جهان پایان یافت. او در سازمان امدادی بین المللی اکسفام برای ده سال کار کرد و هنگامی که رئیس تدوین مشی های جهانی آن بود، به وظیفه اش پایان داد. ماکس لاسن رئیس بخش تدوین مشی های اکسفام که قبلاً با او کار می کرد گفت: «جو یک فعال درخشان و متعهد به عدالت اجتماعی و دارای نیروی پایان ناپذیر برای مهربانی بود که کارهای هنگفتی برای اکسفام انجام داد.»

کاکس همچنان برای سارا براون همسر نخست وزیر پیشین حزب کارگر به حیث مشاور امور تبلیغات صحی برای زنان و اطفال کار کرده است. خانم براون گفت: «جو به فکر همه بود، اما جای خاصی در قلبش برای شهروندان نهایت آسیب پذیر و نهایت فقیر جهان داشت. او نترس بود، او بیحد سرحال بود و دسترسی به افراد زیادی داشت که در این امر با وی بپیوندند. ماموریت او این بود تا جهان را جای بهتری سازد.»

تنش های سیاسی

بریتانیا در حال حاضر در گیر یک کارزار داغ سیاسی برای همه پرسی پیش رو در مورد ادامه عضویت در اتحادیه اروپا می باشد. پس از آن که کاکس مورد حمله قرار گرفت، رسماً هم طرفداران ماندن و هم حامیان ترک گفتن اتحادیه اروپا برای آن روز کارزار تبلیغاتی شان را متوقف کردند. این اقدامی بود که توسط کامرون و اعضای ارشد حکومت وی مورد ستایش قرار گرفت. شوهر وی برندن کاکس که عضو اجرائی پیشین موسسه حمایت از اطفال (سیف د چلدرن) می باشد، دیروز بر ناوی در دریای تیمز سوار بود.

کاکس در سخنرانی برازنده اش در پارلمان در دفاع پرشور از مهاجران گفته بود: «جماعت های ما با مهاجرت عمیقاً بهتر گردیده است. چه این ها کاتولیک های ایرلندی در سر تاسر ناحیه انتخاباتی باشند و یا مسلمانان از گجرات هند و یا پاکستان و اساساً از کشمیر. در حالی که ما از این تنوع مان تجلیل می کنیم، آنچه مرا وقتاً فوقتاً هنگام سفر در حوزه انتخاباتی ام شگفت زده می سازد، چیزهایی است که ما را متحد می سازد و مشترکات ما با همدیگر خیلی بیشتر از چیزهایی است که ما را از هم جدا می گرداند.»

ستاره در حال رشد

کاکس پس از آن که در ماه می سال ۲۰۱۵ به پارلمان آمد، به سرعت رفت تا از خود اثراتی بگذارد. او کارزار تبلیغاتی را به سود دولت شدن فلسطین به راه انداخت و یکی از رؤسای همه احزاب پارلمانی برای سوریه شد. وقتی که کوربین رهبر حزب کارگر در برابر مداخله نظامی موضعگیری نمود، کاکس مدعی شد که دلایل قوی برای اقدامات بشردوستانه وجود دارد.

سیاستمداران منسوب به همه طیف ها به وی ادای احترام کردند. تریسا می وزیر داخله گفت: «این حادثه هراس انگیزی است و من در غم برندن شوهر جو کاکس، دو فرزندش، خانواده و دوستانش شریکم. دردی را که آن ها می کشند غیر قابل تصور است و در این لحظات ناگوار فکر ما با آن هاست.» می نخواست در مورد تحقیقات جاری پولیس چیزی بگوید.

کاکس در لندن در خانه ای که اساساً یک کشتی بر دریای تیمز است سکونت داشت. قرار بود در اخیر این هفته آن ها میزبان صد نفر در مهمانی سالانهء "دراز روز" تابستانی باشند.

شوهر وی یک اعلامیه کوتاه داد و گفت: «جو به یک جهان بهتر و رغبت به زندگی اعتقاد داشت و هر روز زندگی اش را برای آن با انرژی مبارزه می کرد. این چیزی است که بسیاری را از پا می اندازد. از جمله همه، او در حال حاضر دو چیز را شاید می خواست به وقوع بپیوندد: یکی اینکه فرزندان عزیز ما سرشار از محبت باشند و دیگر اینکه ما همه متحدانه علیه نفرت پراکنانی مبارزه کنیم که او را کشتند. جو تاسفی در مورد زندگی اش نداشته، او هر روز آن را به طور تمام و کمال زندگی کرده بود.»