1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

بلغاریا؛ ایستگاه موقتی مهاجران

Engelhard/hm۱۳۹۵ خرداد ۱۵, شنبه

بیش از ۵۳۰۰ مهاجراز جمله افغان ها در سال جاری در بلغاریا پناهگاه یافته اند. اما اکثر آنها نمی خواهند اینجا بمانند، بلکه می خواهند به کشورهای مرفه اروپای شمالی به سفرشان ادامه دهند. زیرا وضعیت آنها در این کشور خوب نیست.

https://p.dw.com/p/1J0aK
Bulgarien Flüchtlingslager Harmanli
خانه های کانتینری در کمپ" هارمانلی"عکس: DW/M. Ilcheva

سیاست بلغاریا در قبال مهاجران، باعث ماندن آنها در این کشور نمی شود، بلکه بلغاریا مانع و حصارهای بیشتر ایجاد کرده، پولیس های بیشتری از مرز های آن حفاظت می کنند و امکانات ادغام در این کشور بسیار ناچیز است.

"هارمانلی" یکی از کمپ های بزرگ در بلغاریا است که از مرزها با ترکیه و یونان فاصله زیادی ندارد. این کمپ که پیش از این یک قشله نظامی بوده است، دیوار بیرونی آن تازه رنگمالی شده است و اما درون آن ویران و نابسامان است. بلاک های دیگر مجاور آن خالی هستند.

در حال حاضر فقط ۱۲۰ مهاجر در راه فرار شان در کمپ "هارمانلی" به سر می برند که اکثر آنها از افغانستان، سوریه و عراق هستند. حدود ۱۰۰ کارمند بلغاریایی در زمینه مشغول کار هستند تا این مهاجران به زودی موقعیت یک مهاجر را بیابند و به عنوان یک پناهجو ثبت نام شوند، زیرا اکثر مهاجران "ناپدید" می شوند و بعد از بلغاریا فرار می کنند.

مقامات بلغاریا در برابر آمدن موجی از مهاجرین در تابستان امسال به خوبی آمادگی دارند. آنها با پول اتحادیه اروپا خانه های کانتینری ایجاد کرده اند که در یک کمپ با دیوارها احاطه شده اند و به نام "کمپ در کمپ" یاد می شود.

کودکان در کمپ "هارمانلی" یک راهی برون رفت برای خود یافته اند که در آخر یک راه تاریک، عقب یک دروازه قفل شده قرار دارد. سیدی، خانم جوان از برتیانیا در این جا مکتبی با صنوف مختلف دارد که در یکی از اتاق های بزرگ آن اسباب بازی جمع آوری شده است و در گوشه آن جای کوچکی برای پخت و پز است.

Bulgarien Flüchtlingslager Harmanli
یک خانواده مهاجر در کمپ هارمانلیعکس: DW/M. Ilcheva

حدود ۱۵ کودک میان ۶ تا ۱۲ ساله این طرف و آن طرف می دوند و بازی می کنند و بعضی هم مشغول پخت و پز هستند. آنها از خبرنگاران دویچه وله با یک غذایی ساده پذیرایی می کنند. این مهاجران از سوریه، افغانستان و عراق آمده اند، یعنی از کشورهایی که از مهمانان شان دست کم با چای پذیرایی می کنند.

آنها با والدین شان و یا به تنهایی از کشورهای شان از جنگ و فقر فرار کرده اند. سیدی، معلم جوان با مادرش از دو سال به این سو، این مکتب را برای کودکان مهاجر تاسیس کرده اند. او می گوید: "ما به زودی درک کردیم که این کودکان نمی توانند به سادگی بنشینند و بیاموزند، آنها تا هنور آمادگی آن را ندارند. آنها باید بیاموزند که آرام باشند و بنشینند، رفتار شان را کنترول کنند و باید بار دیگر بازی کردن را بیاموزند. مکتب ما یک جای مطمئن تر برای کودکان است. آنها می توانند بیشتر از دو ساعت بازی کنند و ما در این اثنا به آنها درس انگلیسی می دهیم. ما به این کودکان می آموزیم که چگونه بیاموزند."

حفی یک کودک از سوریه منظماً به این مکتب می آید. او با والدین و دو خواهرش در یک اتاق در این کمپ زندگی می کند. پدرش قصه می کند که خانواده پنج نفری اش می خواست به آلمان بیاید و برای آن به قاچاقبر ۸۰۰۰ یورو پرداخته است تا آنها را پیاده از طریق یک جنگل به هدف شان برساند. اما پولیس های مرزی بلغاریا آنها را دستگیر کردند و به کمپ هارمالنی آوردند. اما آنها می خواهند به سفر شان ادامه دهند، زیرا در این جا برای کودکان شان هیچ آینده ای نمی بینند.

دیانا دیموفا یک کارمند امور اجتماعی از شبکه "دوستان مهاجر" است و منظماً از هارمانلی بزرگترین کمپ بلغاریا دیدار می کند. او از سیاست این کشور در قبال مهاجران به شدت انتقاد کرده می گوید: "حکومت یک برنامه برای ادغام مهاجران را اعلام کرد که تاهنوز تصویب نشده است، این روند تا هنوز سه سال ادامه دارد. حکومت بلغاریا عمداً این کار را می کند، حکومت می خواهد که مهاجران به زودی بلغاریا را ترک کنند و می خواهد که مهاجرین به سادگی از بلغاریا گم شوند."

در این بزرگترین کمپ بلغاریا خانه های کانتینری برای بیش از ۴۰۰ مهاجر آماده شده است. در تابستان انتظار شمار بیشتر مهاجرین می رود. اما برای بسیاری از آنها، بلغاریا فقط یک کشور عبوری است.

عبور از قسمت بیشتر در این زمینه

بیشتر در این زمینه

نمایش مطالب بیشتر