"بنکسی های" افغانستان شهر کابل را فتح کرده اند

این دیوار خانه های ثروتمندان و قدرتمندان است که "بنکسی های" افغانستان در جستجوی آنهایند. فعالان افغان مانند هنرمندان گرافیتی بریتانیا نیز یک پیام دارند: تصویرهای آنها مسایل اجتماعی کشور را در تقریباً چهار دهه جنگ در این کشور مطرح می کنند.

در این تصویر، شهروندان کابل در یک دیوارنگاری به هنرمندان گرافیتی افغان کمک می کنند که خود را "هنر سالاران" (ArtLords) می نامند. این نام اشاره ای به نقش مرکزی جنگسالاران در جامعه افغانستان دارد. حامد شریفی یکی از بنیانگذاران این پروژه می گوید: «زمانی که ما به مردم توضیح دادیم که ما چه می کنیم، آنها از کار ما بسیار استقبال کردند».

بسیاری از آثار "هنر سالاران"، چشمان بزرگ را نشان می دهند که از دیوارها به سوی رهگذران خیره شده اند. بعضی از این تصویرها این پیام را می رسانند: "فساد را نمی توان کتمان کرد، نه در برابر چشمان خدا و نه در برابر چشمان مردم". بر اساس گزارش شفافیت بین المللی، افغانستان در جمله پر فسادترین کشورهای جهان محسوب می شود.

این پسر می پرسد: «پدر، پول برای موتر جدید را از کجا کردی؟» شریفی می گوید که هدف ما ایجاد شک است تا به افغان ها جرئت ببخشیم که مسایل را زیر سوال ببرند. این هنرمندان نخستین تصویرهای خود را بر دیوارهای وزارت معارف رسم کردند. در این وزارت پول های هنگفتی به پروژه هایی سرازیر می شود که وجود ندارند.

از هر پنج پناهجویی که در سال 2015 به اروپا آمده اند، یکی از افغانستان فرار کرده است. از زمان بیرون شدن شمار زیادی از نیروهای بین المللی، اوضاع امنیتی در افغانستان وخیم تر شده است. از آن زمان به بعد، شورشیان افراطی طالبان بار دیگر بخش هایی از کشور را زیر کنترول خود درآورده اند.

اتحادیه اروپا و افغانستان در ماه اکتبر یک توافقنامه را در مورد برگشت پناهجویان افغان امضا کردند که در آن افغانستان خود را مکلف می داند که شمار نامحدود پناهجویان را بار دیگر بپذیرد. غرب در عوض، در چهار سال آینده ۴ میلیارد یورو به افغانستان کمک انکشافی می دهد.

اقتصاد افغانستان در سال های گذشته، تقریباً در کل با حضور سربازان بین المللی رشد کرد. بعد از بیرون شدن آنها، کارها و زمینه های اشتغال نیز در کشور از میان رفت که به این واسطه ایجاد شده بودند. براساس گزارش بانک جهانی، اقتصاد افغانستان در سال ۲۰۱۵، فقط یک رشد یک و نیم درصدی داشته است.

میزان بیسوادی در افغانستان، پایین ترین رقم در جهان است. براساس تخمینات یونیسکو، فقط یک سوم افغان ها می توانند بخوانند و بنویسند. هرچند بخش هایی از سیستم آموزشی تقویت شده است، با آنهم این کشور از کمبود نیروهای آموزشی متخصص، کتاب های درسی کافی وساختمان های مطمئن برای مکاتب رنج می برد.