1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

بی حرمتی به کرامت انسان خنجردرقلب حقوق بشراست

۱۳۸۴ آبان ۹, دوشنبه

ادعای تلویزیون آسترلیا که اجساد دوطالب مقتول توسط عساکرامریکایی درافغانستان سوختانده شده اند، موجی ازنفرت وانزجاررا هم دربین مردم افغانستان ومقامات حاکم این کشوروهم درمجامع حقوق بشردامن زده است . نادیده گرفتن کرامت انسانی وبدترازهمه توهین نمودن زیرهرعنوانی که باشد مردوداست .

https://p.dw.com/p/DH84
عکس: AP

درفرهنگ عامه اقوام مختلف باشنده افغانستان هرنوع بی حرمتی به مردگان ، به شمول قطع اعضا ، پوست کشیدن ، ازقبربیرون نمودن، سوختاندن وسایرانواع اهانت وتحقیرممنوع است. شریعت اسلامی فصل مستقلی را به کرامت انسانی اختصاص داده است که شامل موارد بالاوهم مسائل متعدد دیگری می شود. حفظ کرامت ومرتبت انسان چنان ارجناک است که منشورجهانی حقوق بشربه اقتضای حراست ازآن بوجود آمده است . ماده پنجم این منشورمیگوید:

" هیچ کس رانمیتوان شکنجه کرد یا مورد عقوبت یا روش وحشیانه وغیرانسانی یا اهانت آمیز قرارداد.

روی همین اصول است که حامد کرزی رئیس جمهورافغانستان میگوید :

ما مطابق به اعتقادات دینی وعنعنات خود وبا التزام به قوانین بین المللی ازسوختاندن اجساد دوطالب خشنود نبوده وآنرا تقبیح می نماییم .

با آنکه طالبان به مثابه یک گروه حکومتی دربرابراقوام مختلف افغانستان مرتکب ظلم وجنایت شده اند، با آنهم قطع نظرازاینکه که کی به کدام قومیت ومنطقه تعلق دارد ؛ اکثریت مردم افغانستان از سوختاندن اجساد دوطالب خشنود نیستند وآنرا محکوم میسازند . حفیظالله ازقندهاربرااین باوراست که "

نیازمحمد ازهرات میگوید:

محمد حسین ازبامیان چنین ابرازنظرمی نماید:

آزادی بیان وعقیده درحقوق بشر، اسلام وافغاننستان

یکی ازنخستین بندهای دیباچه منشورحقوق بشر، که درحقیقت به بیان اهداف این اعلامیه جهانشمول می پردازد، این چنین اشعارمیدارد:

" نظربه اینکه بزرگترین آرزوی افراد بشر آنست که جهانی پدید آید که نوع بشردرآن جهان از آزادی فکروبیان برخورداروازبیم پریشانی رهاباشند"

دیده میشود که آزادی بیان واندیشه چه مقام والایی دارند، لاکن تازمانیکه آزادی بیان با آزادی پس ازبیان کردن ، وهردو با آزادی اندیشه همراه نباشند ، حرف مفتی بیش نیست محسن کدیورعالم اسلامی ایرانی ضمن ارزیابی آزادی عقیده وآزادی دین ازنگاه اسلام ، درمورد آزادی عقیده چنین می نویسدک

آزادی عقیده عبارت ازحق انتخاب وباورداشتن به هراندیشه ای است. این حق شامل حق اندیشیدن ، حق اعتقاد داشتن ، حق بیان کردن ، حق تدریس وحق ترویج این اندیشه تا بدانجاست که حق دیگران را تضییع نکرده و به برهم زدن صلح ونظم عامه نیانجامد"

درافغانستان پس ازانتخابات پارلمانی ، مادامیکه می بایست با گام های استوار وفرسخی را ه طولانی آزادی وحقوق بشر را پیمود ، یک عالم دینی ویک روشنفکر، با مطرح ساختن دیدگاه ها واستنباطات شخصی اش درمورد سزای ارتداد ازنگاه دین اسلام نخست به اشد مجازات محکوم می شود وسپس محکمه ویرا به دوسال زندان محکوم می سازد.

آقای علی محقق نسب ، مدیرمجله حقوق زن ، با انتشارمقاله ای درمورد ارتداد دراسلام ، به کفرگویی واهانت به اسلام متهم شده است.

آیا بحث روی ارتداد دراسلام یک تابو یا امرحرامی است؟

تاریخ اسلام نشان میدهد که درطول سده ها علمای اسلامی به تواتردیدگاه های مختلفی درمورد مجازات ارتداد وطرزبرخورد با مرتدان ابرازداشته اند، ودلیلی نیست که دیگرمسلمانان نتوانند درین رابطه ابرازنظرنمایند. ازمشاهیرعلمای اسلامی سنی متاخرشیخ محمود شلتوت معروف به " الامام الاکبر" ، عبدالمتعال الصعیدی وجمال البنا معتقد اند که حکم قتل مرتد دراسلام دلیلی ندارد. ازعلمای دینی متاخراهل تشیع ، آیت الله منتظری ، ابوالحسن بنی صدر ، کدیور، سروش ودهها تن دیگرنظرات مشابهی دارند.

گروههای روشنفکری افغان وسازمانهای حقوق بشروهمچنان نهاد های نشراتی ومطبوعات افغانستان همه مصرانه رد اتهام ازآقای محقق نسب وآزادی فوری ویرا میخواهند.