تبصره: فرانسه قبل از انتخابات و کسانی که تصمیم نگرفته اند

اوضاع یک هفته پیش از نخستین دور انتخابات چنان مغشوش است که حتی فرانک والتر اشتاینمایر رئیس جمهور آلمان فدرال نیز نیمه محتاطانه به خود اجازه داد در این زمینه مداخله کند: او علیه انتخاب راست عوام گرائی هشدار داد که وعده آینده بزرگ را می دهد، اما می خواهد این کشور را از اتحادیه اروپا بیرون بکشد. همین حالا در برلین  به نتایج اولیه  این انتخابات با یک انتظار نفس گیر فکر می شود. این بدان جهت است که آینده  اتحادیه اروپا وابسته به رفاه، صلح، باهمی و بسیاری چیزهای دیگری است که به آن کم بها داده می شود.

عروج افراط گرایان

آدم در دور اول با قلبش تصمیم می گیرد و در دور دوم با مغزش. این چیزی است که از سیستم انتخاباتی فرانسه برای جلوگیری از ورود افراطیون در کاخ ریاست جمهوری برداشت  می شود. صرف با پیشی گرفتن سریع ژان لوک میلانشون کمونیست قدیمی در همه پرسی ها  یک منظومه تغییر آرا  به نظر می رسد که در دور دوم در برابر مارینه لوپن دست راستی عوامگر قرار می گیرد. فرانسویان سیاسی اندیش به کی رای خواهند داد؟ آنچه چند هفته پیش غیر ممکن به نظر می رسید، اکنون در قلمرو امکانات قرار گرفته است.

پیروزی میلانشون نشان می دهد که بسیاری مردم فرانسه اکنون خواهان راه حل های ریشه ئی اند. به نظر می رسد که آن ها در مقایسه با ایدئولوژی های قوی و آینده درخشان، کمتر به راه حل های عملی توجه می کنند. چه طور دیگر می توان توضیح داد هنگامی که لوپن و میلانشون اکنون در نظر پرسی ها در ترازو ۴۰ در صد قرار دارند. همچنان رای دهندگان در دو سوی این ترازو قسماً برابر اند. کارگران صنعتی قدیمی مایوس که همیشه در سمت چپ چپ قرار داشتند و بعداْ به سمت راست تغییر جهت دادند، اکنون امکان دارد، دو باره به سوی چپ  رجوع کنند. رای دهندگان که براقدامات سیاسی پاریس خشمگین اند و چیزی جز تغییر نمی خواهند، برای شان هر پیامی که وعده زندگانی بهتر را بدهد، درست است.   

تصویر ها چگونه باهم شبیه اند

چپ های تندرو مردم فرانسه را با شعار « فرانسه در حال قیام» و این وعده ها اغوا می کنند که  اتحادیه اروپا و ناتو را ترک می کنند، صنعت را دو باره ملی می گردانند و یک  مودل سیاسی و اقتصادی را پیاده می نمایند که قبل از همه سرمایه داری مالی را رد کند. اینکه چگونه این طرح ها پس از سقوط کمونیسم در اروپای شرقی کار ساز واقع خواهد شد، مسکوت می ماند. آنچه میلانشون را از لوپن متفاوت می گرداند فکر یک انترناسیونالیسم یا همبستگی بین المللی است، اما شرکا و هم پیمانان فراموش می شوند.

برعکس نامزد جبهه ملی (فرونت ناسیونال) کاملاً بر میهن پرستی اتکا می نماید. شعار آن ها « فرانسه اول» می باشد. اما برنامه اقتصادی آن ها به مشکل از آنچه فرق دارد که  چپ های رادیکال می خواهند. شعار ها و وعده های شان نیز مشابه اند. بیرون رفتن از اتحادیه اروپا و ناتو، ملی ساختن صنایع بزرگ برای بسیاری رای دهندگان وسوسه انگیز و فریباست و به مشکل ازهم فرق می شوند. شما نیاز بدان دارید تا از بسیار نزدیک جستجو نمایید تا میراث های فاشیستی جدید لوپن را کشف کنید. چنانکه در مصاحبه رادیویی او مسوولیت فرانسه را برای اخراج یهودیان در حکومت ویشی انکار می نماید.

میانه روان در حال فروپاشی اند

در حال حاضر برای همسایگان اروپایی و بورژوازی جوان فرانسه امانوئل ماکرون امیدوار کننده است. او یگانه نامزدی است که به عنوان طرفدار اروپا می خواهد با سیاست های اقتصادی مترقی لیبرال، بالاخره اصلاح در سیستم متحجر فرانسه وارد کند. در ابتدا ماکرون محبوبیت بدست آورده بود ولی در حال حاضر نظر سنجی ها نشان می دهند که رای دهندگان اش متزلزل اند.

در نهایت، فرانسوا فیون به اصطلاح پادشاه رسوایی ها در این رقابت انتخاباتی فعال است. او هنوز هم با وجود که تحقیقات مبنی به رسوایی هایش جریان دارد، در کشور حامیانش را دارد و به عنوان یکی از محافظه کاران سابق و یا به دلیل مسیر اصلاحی اش که پیروی از "مارگریت تاچر" می کند، نزد شماری هنوز اعتبار اش را از دست نداده است. اما برای سوسیالیست ها، این نامزد محافظه کار راستی در دور دوم شانسی ندارد و معلوم نیست که آیا او حذف می شود و یانه، که این خود برای فرانسه یک زلزله سیاسی است.

تصمیم گیری با سر (منطقی)

برای ناظران نگران و همسایگان فرانسه، تنها یک امیدواری وجود دارد و آن این است که فرانسوی ها تمایل شان به ایدیولوژی های بزرگ را سرکوب کنند و در اولین دور رای گیری با (منطق) تصمیم بگیرند. تا آن زمان، می توان تا پایان مبارزات انتخاباتی با یک هیجان نفس گیر انتظار کشید و امیدوار بود که فرانسوی ها، رای دهندگان در اتریش و هالند را دنبال کنند و همچنین افراط گرایی را رد کنند.

شما می توانید در پایان این تبصره نظر خود را بیان دارید. ما مشتاقانه منتظر نظریات شما هستیم.

nka, rr (Barbara Wesel )