1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

موترسایکل‌های بی‌اسناد جمع‌آوری می‌شوند

حسین سیرت۱۳۹۱ اسفند ۳, پنجشنبه

پس از آن که گراف جرایم با استفاده از موترسایکل های بدون اسناد در شهرهای کلان افغانستان افزایش یافت، ریاست ترافیک اقدام به جمع آوری آن ها کرده و در نظر است تمام موترسایکل های بدون اسناد، جمع آوری شوند.

https://p.dw.com/p/17img

موترسایکل وسیله ای پرکاربرد و ارزان تنها برای مردم و کسبه کاران نیست، بلکه شورشیان نیز در حملات تروریستی از آن استفاده می کنند. اکثر موترسایکل ها در افغانستان نمبرپلیت ندارند و در هنگام خرید نیز ثبت نمی شوند.

سمونوال صابر ارغنویوال، معاون ریاست ترافیک می گوید: «موترسایکل ها در جامعه مخل واقع می شوند. وقتی که اسناد قانونی نداشته باشند، جرمی را مرتکب می شوند و فرار کنند. ما چگونه می توانیم تشخیص کنیم که مجرم کی بوده است؟». 

ریاست ترافیک کابل می گوید استفاده جویان به سادگی می توانند از موترسایکل های بی اسناد برای دزدی ها و اختطاف ها استفاده کنند. ترورهایی که در سال 1390 در شهر غزنی از سوی طالبان با استفاده از موترسایکل های بی اسناد به راه انداخته شد، سبب کشته شدن چندین تن از نیروهای امنیتی گردید. به دنبال آن پولیس اقدام به جمع آوری موترسایکل های بی اسناد کرد و در نتیجه امنیت غزنی به شکل قابل ملاحظه ای بهبود یافت.

ریاست ترافیک تنها در چند روز اخیر در شهر کابل حدود 400 چرخ موترسایکل بی اسناد را جمع آوری کرده است. مسوولان ترافیک هنوز آمار دقیقی از موترسایکل هایی که در افغانستان فعالیت دارند، در دست ندارند. 

دشواری‌های اخذ اسناد

اما مردمی که برای موترسایکل های شان اسناد نمی گیرند، دلیل خود شان را دارند. موترسایکل سواران از فساد و کارشکنی در ثبت اسناد شکایت دارند. وقتی که نمبر پلیت یک موترسایکل تقریباً به اندازه نصف قیمت موترسایکل هزینه بردارد، کمتر کسی حاضر خواهد شد آن را ثبت کند.

امیر، باشنده کابل که از موترسایکل بی اسناد استفاده می کند، می گوید: «موترسایکل بی پلیت ارزان است. اما ریاست ترافیک پلیت نمی دهد. وقتی مراجعه کنی ریاست ترافیک یک ماه یا بیست روز و قت را هم می گیرد و 20 هزار افغانی را نیز می گیرد». 

حمید، دیگر باشنده کابل به دلیل مشابه برای موترسایکل اش اسناد نمی گیرد: «باید یک ماه یا دوماه وقت صرف کنم تا پلیت بگیرم. پلیت گرفتن ده هزار افغانی مصرف دارد. پس بهتر است که بدون صرف پول و وقت از موترسایکل استفاده کنم». 

مسوولان ترافیک هزینه گزاف ثبت اسناد را رد می کنند و می گویند در صورتی که مالکان موترسایکل ها برای گرفتن اسناد اقدام کنند، تنها پنج هزار افغانی هزینه دارد.

موتورسایکل‌های قاچاقی

علاوه بر موترسایکل هایی که از طریق گمرک ها وارد افغانستان می شوند، هزاران موترسایکل به شکل قاچاق نیز وارد این کشور می شوند. این موترسایکل ها اسناد گمرکی ندارند و به این دلیل اخذ اسناد برای آن ها ناممکن است.

اشرف که مالک چنین موترسایکل بی اسناد است، می گوید: «اگر به ریاست ترافیک بروم می گویند اسناد گمرکی ات کجاست. اگر بگویم قاچاقی است، می گویند تو یک جنایتکار و یک دزد استی. به همین خاطر در کوچه ها و پس کوچه ها گشت و گذار می کنم و کارم را اجرا می کنم». 

ریاست ترافیک کابل می گوید موتور سایکل هایی که اسناد گمرکی ندارند ضبط می شوند و براساس قانون برای آن ها سند داده نمی شود. البته، ثبت این گونه موترسایکل ها نیز کاری برای "کمیشن کاران" خلق کرده است. کمشن کاران10 تا 15 هزار افغانی از هر سند می گیرند. این مساله سبب شده تا مردم از گرفتن اسناد خودداری کنند.