حکومت ویتنام وبلاگ نویسان را سرکوب می کند

مادر 64 ساله یک وبلاگ نویس ویتنامی که از برخورد حکومت این کشور با دخترش خیلی مایوس شده بود، خود را به آتش کشید. او می خواست دخترش را که به جرم فعالیت انترنتی و وبلاگ نویسی از ماه سپتمبر سال 2011 به این سو زندانی است، ملاقات کند. زمانی که مقامات رسمی از دیدار او با دخترش ممانعت کردند، او خود را در برابر یک ساختمان حکومتی در باک لویو ایالت جنوبی ویتنام، آتش زد. مادر این وبلاگ نویس در مسیر انتقال به شفاخانه درگذشت.

تا فونگ تان، دختر زندانی در صفحه انترنتی به نا م "کلوب خبرنگاران آزاد" یک مقاله انتقادی علیه حکومت را نشر کرده بود. مقامات ویتنام او را متهم به تبلیغات علیه دولت کرده اند. تا فونگ تان با خطر محکوم شدن به بیست سال زندان روبرو است. قرار است محاکمه این وبلاگ نویس در اوایل همین ماه میلادی آغاز شود.

حکومت ویتنام از فعالیت های انترنتی هراس دارد

حکومت ویتنام به ویژه از سال 2011 به این سو، وبلاگ نویسان را به شدت تحت فشار قرار داده است. وبلاگ نویسان ویتنام بیشتر از دیگر وبلاگ نویسان در دیگر کشورهای جنوب شرق آسیا فعال تر هستند.

برآورد می شود که از هر سه شهروند ویتنامی یک نفر روزانه از انترنت استفاده می کند. بسیاری از جوانان در ویتنام به دلیل نداشتن امکانات شخصی، قبل از همه به انترنت کافی ها می روند که نه فقط در شهر ها، بلکه حتا در روستاهای کشور وجود دارند. یورگ ویشرمن، کارشناس امور ویتنام به دویچه وله در این باره گفت: "وبلاگ نویسان نقش بسیار مهمی را به عهده گرفته اند، چون آنها به این وسیله، سکوت در برابر واقعیت ها و تدابیر سرکوبگرانه دولتی را در رسانه ها بی اثر می کنند".

رسانه های دولتی به ویژه در برابر منازعه شدیدی که در تمام کشور حاکم است، سکوت اختیار کرده اند. به عنوان مثال، رسانه های دولتی در مسئله غضب زمین دهقانان توسط سفته بازان املاک بی تفاوت هستند. ماموران دولتی غالباً در این معاملات دست دارند و به صورت غیر مستقیم از آن سود می برند. اگر دهقانان در برابر این بی عدالتی مقاومت کنند، بعضی مواقع با مداخله و سرکوب شدید از جانب پولیس روبرو می گردند.

آن گونه که ویشرمن می گوید، حکومت از اعتراض دهقانان که نیروی مولد مهم کشور هستند، هراس دارد. این در حالی است که فقط وبلاگ نویس ها از وضعیت نابسامان آنها گزارش می دهند.

تدابیر حکومت علیه گزارش های مستقل انترنتی

برای جلوگیری از فعالیت های انترنتی، حزب کمونیست ویتنام در کنفرانس حزبی سال 2011 خود، برخورد شدید تر با انتقاد کنندگان رژیم را تصویب کرد.

رهبری ویتنام، حوادث جنبش بهاری عربی را به روشنی پیش چشم خود دارد. در تونس در ماه دسمبر سال 2010، یک جوان سبزی فروش خود را به آتش کشید؛ این حادثه جنبش اعتراضی را در تونس شدت بخشید که باعث سقوط حکومت این کشور شد.

در پایان ماه جولای در ویتنام فرمانی در رابطه با فعالیت های انترنتی تصویب شد، اما در زمان حاضر روشن نیست که آیا این قانون عملی می شود یا خیر. این فرمان که حاوی 60 ماده است، به صورت واضح و روشن بیان نشده و به این دلیل امکان تفسیر خودسرانه از آن برای رژیم وجود دارد.

این فرمان که شامل فیلتر کردن وسیع محتویات انترتی است، از دارندگان شخصی صفحات انترتتی می خواهد تا با نام واقعی خود را ثبت نام کنند. پس جای تعجب نیست که ویتنام در فهرست "گزارشگران بدون مرز"، در مقام سوم "دشمنان انترنت" قرار دارد. خانم پام تی هوای، یک روزنامه نگار ویتنامی که در برلین زندگی می کند، درباره اقدامات سرکوبگرانه رژیم در برابر وبلاگ نویسان می گوید: "سرکوبی و فشار علیه وبلاگ نویسان در سال های اخیر خیلی شدت یافته است. آنها به ندرت امکان فعالیت آزاد دارند. حکومت آشکارا حد و مرز فعالیت وبلاگ نویسان را تعیین کرده است".

ابیگهاوزن / مبلغ

ویراستار: عاصف حسینی