1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

روبوت ها هم مانند کودکان یاد می گیرند

۱۳۹۱ شهریور ۴, شنبه

استفاده از روبوت ها در زندگی روزانه کشورهای پیشرفته افزایش می یابد.فقدان آنها نه تنها در فابریکه ها قابل تصور نیست، بلکه روبوت های خدمتگار هرچه بیشتر در شفاخانه ها و خانه های رهایشی مورد آزمایش قرار می گیرند.(عکس: آرشیف)

https://p.dw.com/p/15we3
عکس: picture-alliance/dpa

روبوت ها در حال حاضر فقط زمانی می توانند در زندگی روزانه سودمند باشند که برای کار های مشخصی برنامه ریزی (پروگرام) شده باشند؛ جایی که باید وظایف مشابه با اشیایی مشابه در مکان های مشابه انجام شوند. هر تغییر در عملکرد روبوت ها باید به صورت دقیق و با زحمت زیاد برنامه ریزی شود. اما آنچه تازگی دارد و تلاش های نخستین برای تحقق آن صورت می گیرد، این است که روبوت ها را باید چنان برنامه ریزی کرد که خود به تنهایی بتوانند بیاموزند. دانشمندان دانشگاه بیلیفیلد در حال پژوهش ساختن چنین روبوت هایی هستند.

لارس شیلینگ مان، کارشناس کامپیوتر در انستیتوت پژوهشی در دانشگاه بیلیفیلد یک روبوت را به آهستگی چنین آموزش می دهد: "نگاه کن: بشقاب سبز را بالای بشقاب آبی بگذار. بشقاب زرد را بالای بشقاب سبز و بشقاب سرخ را بالای بشقاب زرد قرار بده".

لارس شیلینگ مان در حین این آزمایش، در برابر میزی در یک اتاق نیمه تاریک نشسته است که روی آن نمایشگرهایی (مونیتور) قرار دارند و گراف هایی را نشان می دهند. او با حوصله بشقابی را روی بشقاب دیگر قرار می دهد و بار دیگر آنها را از هم جدا می کند و به آهستگی آنها را در برابر روبوت مورد پژوهش توصیف و تلفظ می کند. نام این روبوت که به بزرگی یک کودک چهار پنج ساله است، "ای کب" (ICub) می باشد. به نظر می رسد که "ای کب" به دقت آنچه را آقای شیلینگ مان در میز به او آموزاند، پیگیری می کند و آنچه را می بیند، تکرار می کند: "... سرخ - زرد آبی سرخ زرد آبی ..."

آقای شیلینگ مان توضیح می دهد: "روبوت آنچه را من نشان می دهم، می بیند. اگر من به طور مثال یک بشقاب سبز را نشان بدهم، بعد در کامپیوتر می توان دید که او کدام اشاره و هدایت را ارزیابی می کند. پس چه تغییر می کند، حینی که او می بیند؟ چه چیزی رنگارنگ است؟ به کدام سو چیزی در جنبش است که رنگارنگ است؟ سپس روبوت تماشا می کند: چه وقت من آغاز به حرف زدن می کنم و چه وقت خاموش می شوم؟ او سپس در این دو چیز رابطه ایجاد می کند. پس، چه چیزی تغییر می کند و چه چیزی را من می بینم؟ و آنچه به ویژه برای او جالب است، رخ دادن همزمان آن است".

روبوت اوبلیکس که در دانشگاه فرایبورگ آلمان ساخته شده، در حال قدم زدن در مرکز شهر است.
روبوت اوبلیکس که در دانشگاه فرایبورگ آلمان ساخته شده، در حال قدم زدن در مرکز شهر است.عکس: picture-alliance/dpa

برای آقای شیلینگ مان مهم است که روبوت "ای کب" باید یاد بگیرد که با اطلاعات صوتی و تصویری که انسان ها به او می دهند، به صورت مستقل رابطه با معنا ایجاد کند. این انجنیر کامپیوتر می افزاید: "بعد او به بالا نگاه می کند؛ من بر چه تاکید می کنم؟ من به طور مثال می گویم: بشقاب آبی. بعد او می داند [وبا خود می گوید]: بلی این حالا برای تو جالب است! اگر من بگویم: این بشقاب آبی و همزمان آن را به او نشان بدهم، سپس او می داند که میان این دو چیز باید رابطه ایجاد کند".

از سال 2007 به این سو انجنیران کمپیوتر شرکت "کو آر - لب" با انجنیران و دانشمندان مغز، روان شناسان و زبان شناسان در قسمت رشد و انکشاف ماشین هایی همکاری می کنند که بتوانند خود را با طرز عمل انسانی عیار سازند و بتوانند از انسان ها بیاموزند.

هیلر/ مبلغ

ویراستار: عاصف حسینی