سال 2014، نگرانی مردم و اطمینان حکومت

ناظران و مقام های افغانستان نظرات کاملاً متضاد در مورد وضعیت سال جدید در افغانستان دارند. بسیاری مردم و ناظران چشم امید شان را به یک توافقنامه امنیتی با ایالات متحده امریکا دوخته اند که زمینه حضور شما کمی از نیروهای امریکایی و ناتو را برای بعد از سال 2014 فراهم می سازد. اما خودداری کرزی از امضای این موافقت نامه تا زمان برآورده نشدن شرط هایش، احتمال خروج همه سربازان امریکایی از افغانستان را قوت بخشیده است. اگر همه نیروهای بین المللی افغانستان را ترک کنند، این کشور را ناآرامی داخلی دیگر تهدید می کند و احتمال دارد افغانستان به صحنه جنگ نیابتی تبدیل گردد.

مقام های حکومت افغانستان به مردم اطمینان می دهند. عمر داوود زی، وزیر داخله افغانستان روز چهار شنبه (11جدی/ 1 جنوری) در مراسم فراغت 500 پولیس در کابل گفت: «کمبود ما چیست که نمی توانیم این کشور را نگهداری کنیم؟ نگهداری کرده می توانیم و با افتخار مسوولیت انتقال را می پذیریم. با افتخار می توانیم این کشور را نگهداریم آن گونه که نیاکان ما حفظ کرده است».

اما تحلیلگران آینده افغانستان بدون حضور نیروهای بین المللی را روشن نمی بینند. جیمز دوبینز، نماینده ویژه ایالات متحده امریکا برای افغانستان و پاکستان گفته است در صورتی که موافقت نامه امنیتی امضاء نشود، کمک های امریکا به افغانستان نیز قطع خواهد شد. این در حالی است که افغانستان حتی از تامین حدود چهار میلیارد هزینه سالانه نظامی اش عاجز است.

جنرال یورگ فولمر، فرمانده اردوی آلمان در شمال افغانستان به این باور نیست که در سال 2014 خشونت ها در منطقه زیر فرماندهی او یعنی زون شمال، افزایش یابد. او می گوید که دشمن در موقعیتی نیست که وضعیت را بدتر سازد.

جنرال فولمر در عین زمان می گوید: «آنچه ما انتظار داریم این است که نیروهای دشمن تلاش خواهند کرد تا روند انتخابات ریاست جمهوری را در ماه اپریل مختل سازند تا به این وسیله حکومت و نیروهای امنیتی افغان را بی اعتبار کنند».

آخرین سال ماموریت جنگی ناتو

در نخستین روز سال نو، آخرین سال ماموریت جنگی آیساف آغاز شد که به تاریخ 31 دسامبر همین سال پایان می یابد. به باور جنرال فولمر، با وجود آن که طالبان ضعیف تر آن اند تا بر نیروهای داخلی افغانستان حمله مستقیم کنند، اما «در موقعیتی قرار دارند تا اقدام های تروریستی، مثلاً بمب گذاری یا حملات انتحاری بر مقام های حکومتی را اجرا کنند». او می گوید که در سال جاری میلادی «ما شاید غالباً شاهد چنین حملاتی باشیم».

بعد از پایان عملیات جنگی آیساف، ناتو از سال 2015 به بعد عملیات کوچکتری را زیر نام "حمایت قاطع" برای آموزش و حمایت نیروهای های امنیتی افغانستان روی دست می گیرد. آلمان می خواهد در جمع هشت تا ده هزار سرباز بین المللی که احتمالاً در افغانستان باقی می مانند، با فرستادن هشت صد سرباز سهم بگیرد.

اما پیش شرط ماموریت جدید ناتو، امضای موافقت نامه امنیتی میان کابل و واشنگتن است که به سربازان امریکایی مصونیت قضایی می بخشد. کرزی امضای این موافقت نامه را به بعد از انتخابات ریاست جمهوری ماه حمل موکول کرده است.

ایالات متحده امریکا تهدید کرده بود که اگر این موافقت نامه امضا نشود، بعد از سال 2014 هیچ سربازی در افغانستان باقی نمی گذارد. در این صورت، دیگر کشورهای عضو ناتو نیز سربازی به افغانستان نخواهند فرستاد.

جنرال فولمر گفت که بیرون شدن اردوی آلمان و انتقال تجهیزات نظامی طبق برنامه پیش می رود و سربازان نیز آمادگی دارند تا در صورت ضرورت در پایان سال کاملاً افغانستان را ترک کنند. او افزود: «ما این جا در سال 2013 همه پیش شرط ها را برای پیاده کردن طرح "حمایت قاطع" فراهم ساخته ایم و هم در صورتی که نیاز باشد و البته با تاسف زیاد، می توانیم سربازان مان را کاملاً بیرون کنیم».

فولمر افزود: «اگر تا اوایل تابستان در این مورد تصمیم گیری شود که ما به کدام توانایی ها در اینجا برای ماموریت بعدی نیاز داریم، در این صورت با انعطاف پذیری کافی آمادگی داریم تا تصمیم گیری کنیم. چنین نخواهد شد که ما به شکلی تجهیزات زیادی را بار دیگر به افغانستان با هواپیما انتقال دهیم».

عملیات آیساف در افغانستان دوازده سال قبل آغاز شد. از پایان رژیم طالبان در سال 2001 به این سو، اردوی آلمان در افغانستان و از سال 2003 به این سو در ولایت های شمالی داخل عملیات است.