سرنوشت تلخ زنان افغانستان را رها کردنی نیست

امروز بعد از سه سال ختم جنگ هنوز هم در ترس و حق تلفی زندگی مینمایند. قوانین اساسی کشور های جهان به شمول افغانستان از تساوی حقوق میان زن و مرد سخن میگوید. سازمان جهانی حقوق بشر برای تامین حقوق انسانی افراد جهان مبازه مینماید. در کشور های اروپایی هر نوع خشونت در برابر انسان منع گردیده است حتا در برابر حیوانات نیز. در افغانستان بیشتر از ده ها سازمان و تشکیلات داخلی و بین الملی برای دفاع از حقوق انسانی زنان افغانستان فعال گردیده اند. پول هنگفتی در پروژه های که برای بهبودی شرایط زنان در افغانستان براه انداخته شده، سرازیر میشود.اما در افغانستان زن به جرم " بد اخلاقی" ، جرم که در هیچ محکمه به آن بازرسی صورت نگرفته است، سنگسار میگردند. در افغانستان زن به جرم فرار از خشونت خانواده و شوهر در زندان بسر میبرد. تجاوزات جنسی، ازدواج های اجباری، خشونت و ظلم در خانواده ها و ... سرنوشت تلخ زن در افغانستان است.

خانم حوریه مصدق معاون پروژه و مسوول بخش ارتباطات گروه تحقیق و دفاع از حقوق بشر افغانستان معتقد است که زنان افغان بیشتر ستمزدگان رسوم و عنعنات فرسوده ی افغانی هستند، رسوم و عنعنات که به مرور زمان شکل و رنگ مذدهبی را به خود گرفته است و در اصل مخالف قوانین اسلامی است. وی میفزاید: ارگان های که برای دفاع از حقوق انسان های یک اجتماع هستند، هر گاه با فساد آراسته باشند، هیچگاه نمی توانند موفق باشند و با ناکامی مواجع هسنتد. وی اضافه مینماید که زنان در زندان های افغانستان هم محفوظ نیستند. زنان مورد تجاوز قرار میگیرند و برای اینکه فیصله به نفع شان صورت گیرد، باید به خواهشات ناجایز یک تعداد قاضی ها جواب مثبت بدهند.که این میتواند یک نمونه بزرگی هم باشد برای فساد قضایی که متاسفانه در افغانستان حکم فرماست.

متاسفانه زنان افغانستان با این وضع حتا پشتوانه ی قضایی شانرا که هم ازدست داده اند . تنها راهی که برای شان مانده است فقط وفقط اتکا کردن بخود است . وخودرا با دانش وآموختن علوم وفنون مسلح کردن است وبس .