دیدار متفاوت از سران دیگر

یکی از برازنده ترین نکات سفر پنج روزه ناریندا مودی نخست وزیر هندوستان به ایالات متحده امریکا در کنار 50 قرار ملاقات او با مراجع مختلف، دیدارش با بارک اوباما رئیس جمهور ایالات متحده امریکا می باشد.

سران هردو کشور ضمن این دیدار، کشور های همدیگر را شرکای استراتیژیک خواندند. این درحالیست که مناسبات میان ایالات متحده امریکا به عنوان بزرگترین و هندوستان به عنوان قدیمی ترین دموکراسی های جهان، از آغازین روزهای جنگ سرد به بعد هیچگاهی عاری از تشنج نبوده است.

در سال های گذشته، زمانی که مودی در پست وزیر ارشد ایالت گجرات ایفای وظیفه می کرد، حق ورود به ایالات متحده را نداشت و مجوز واعطای ویزای سفر برای او ممنوع بود.

دلیل این امر نقش او در جنگ ها و خشونت های فرقه یی و مذهبی سال 2002 در ایالت گجرات هندوستان بود که در پی آن صد ها نفر از اقلیت مسلمانان این ایالت به قتل رسیدند. گفته می شود که مودی متهم است که به اوباشگری های آن زمان مجوز اعطا کرده بود و به این ترتیب یکی از اتهام های گسترده در مورد او نیز شریک بودن او در این جرم است.

پس از پیروزی مودی در انتخابات ماه می 2014، با توجه به این که او در امریکا طرفدار ندارد، تردید ها بیشتر در مورد چگونگی روابط هندوستان با ایالات متحده امریکا بالا گرفت.

اما مودی در نخستین مراحل حکومتش یخ مناسبات میان دو کشور را شکست و ضمن صحبت تلفونی با رئیس جمهور امریکا، که او را برای پیروزی در انتخابات تبریک گفت، یادآورشد که مناسبات هردو کشور بر مبنای مناسبات انفرادی نمی باشد.

به گفته رانگا چهاری سفیر سابق هندوستان در آلمان، واکنش مودی در برابر اوباما و اکنون دیدار وی از ایالات متحده، به اصطلاح دوسیۀ جنجال برانگیز ارائه ویزا را به او بسته است، اما فراموش نخواهد شد.

«در هندوستان تولید کن!»

آنچه برای مودی اولویت دارد، پیشرفت سریع اقتصادی هندوستان است، زیرا جوانان هندوستان که برای مودی رأی داده اند، منتظر اشتغال اند. بنابرین مودی بر همکاری مشترک با ایالات متحده امریکا تأکید می ورزد.

او در نظر دارد سرمایه گذاری های امریکا را برای کشورش جلب نموده و تا ده ـ پانزده سال دیگر آن ها را در کشورش هندوستان استقرار دهد و در صورت موفقیت، او اولین نخست وزیر هندوستان خواهد بود که بر این امر پیروز می شود.

پیش از آغاز سفر مودی به امریکا همچنان کامپاین «مـیک ان اندیا» (در هندوستان تولید کن) نیز در هند آغاز گردید. مودی در نظر دارد با کاهش بوروکراسی و همچنان تقلیل مالیات، توجه سرمایه گذاری ها را به ایجاد شرکت های صنعتی در هند جلب نماید. در حال حاضر بخش مذکور فقط 18 درصد در عرصه اقتصادی نقش دارد.

افزون براین چالش های دیگر نیز در برابر مناسبات هردو کشور قرار دارند.

از این میان یکی هم تحریم های ایالات متحده امریکا پس از آزمایش هستوی هندوستان در سال 1998 می باشد. شمار زیادی از شرکت های هندوستانی در بخش فضا نوردی و هستوی متأثر از این تحریم ها اند.

این در حالیست که ایالات متحده امریکا در سال های اخیر، پس از امضای پیمان هستوی غیر نظامی با هند، این کشور را به عنوان یک قدرت اتومی به رسمیت شناخته است.

رانگهاچهاری سفیر پیشین هندوستان با انتقاد از ایالات متحده امریکا گفت: «ظاهراً با وجود اهداف و ارزش های مشترک بین المللی هردو کشور، ایالات متحده آماده این نیست که هندوستان را به عنوان یک شریک واقعی بشناسد».

همچنان جانب هندوستان از یک مورد دیگر نیز شاکی می باشد و آن محدودیت ها در ارائه ویزا به کارشناسان بخش فناوری و همچنان اخذ مالیات اجتماعی نا متناسب از کارمندان هندی در امریکا است، که برای مدت زمان کوتاه در آن کشور مشغول کار می باشند.

مودی به عنوان یک سیاستمدار قدرتمند ظاهر می شود

به گفته شاهد صدیقی یکتن از اعضای پیشین پارلمان هندوستان، مودی بهتر از تمام همتاهای پیشین خویش، قادر به جلب توجه همکاری های مشترک امریکا می باشد.

او در گفتگویی با دویچه ویله اظهار داشت:

«مودی به عنوان یک شریک قدرتمند، به این واقف است که چه می خواهد، همچنان او اکثریت مطلق آرا را در پارلمان دارد و به همین دلیل مجبور به پاسخ دهی به هیچکسی نیست».

برای مودی که زمانی برای ورود به ایالات متحده حتی حق دریافت ویزا را نداشت، اکنون سفر به امریکا این زمینه را نیز فراهم می کند که خودرا به عنوان یک سیاستمدار قدرتمند و با اراده در سطح جهان معرفی کند.

یکی از علامت های این مورد، ترجیح دادن زبان هندی در سخنرانی های او و گزینش این زبان بجای زبان انگلیسی می باشد . همچنان او در این دیدارش از ایالات متحده، زمان مذهبی روزه گرفتن هندی ها را که مصادف به روزهای سفر اومی باشد، نیز رعایت کرده و حین ضیافت اوباما فقط به صرف نوشیدنی اکتفا نمود.