شورای عالی صلح: ۳۰ درصد به زنان سهم داده می‌شود
۱۳۹۵ دی ۵, یکشنبه
فراموش شدن زنان و نقض حقوق آنان در نتیجه مذاکرات صلح، همواره یکی از نگرانی‌های حقوق بشری در افغانستان بوده است. حکومت افغانستان در ماه‌های اخیر توانسته است با یکی از گروه‌های مخالف دولت مصالحه کند. "حزب اسلامی" گلبدین حکمتیار که سال‌ها علیه دولت جنگید، به روند صلح پیوست.
حبیبه سرابی، معاون شورای عالی صلح روز یکشنبه در یک کنفرانس خبری که توسط "نهاد تحقیقی حقوق زنان و اطفال" در کابل برگزار شد، گفت: «در این استراتژی ما معیار ۳۰ درصد حضور زنان را در سطوح مختلف شورای عالی صلح در نظر گرفته ایم.»
معاون شورای عالی صلح افزود که قرار است زنان در کمیته‌های ولایتی صلح نیز سهم داشته باشند ولی خاطرنشان کرد که نهادهای کمک کننده با موجودیت کمیته‌های صلح در ولایات موافق نیستند.
صلح از داخل خانواده‌ها
شورای عالی صلح می‌گوید که قرار است با ایجاد شبکه زنان برای صلح، زندگی مسالمت آمیز و عاری از خشونت در داخل خانواده‌ها و توسط زنان ترویج شود. خانم سرابی در این مورد گفت: «ما می‌خواهیم که یک شبکه زنان برای صلح وجود داشته باشد تا بتوانیم از داخل خانواده‌ها، طرز تفکر جامعه را تغییر دهیم تا منازعه و جنگ در داخل خانه و قبیله از بین برده شود و این فقط توسط زنان عملی شدنی است».
این در حالیست که حکومت افغانستان در سال‌های اخیر بیشتر به بعد سیاسی صلح فکر کرده و تلاش نموده است تا زمینه صلح را از طریق گفتگو با مخالفان مسلح دولت و کشورهای حامی آنان تامین کند. در حالی که آگاهان می‌گویند تازمانی که صلح اجتماعی در افغانستان به وجود نیاید، صلح سیاسی شکننده است و کارساز نخواهد بود.
از سوی دیگر "نهاد تحقیقی حقوق زنان و اطفال" با تدوین رهنمود حمایت از مشارکت زنان در روند صلح، از حکومت و جامعه جهانی خواست تا هنگام مذاکرات صلح، زنان را فراموش نکنند.
این نهاد تلاش دارد تا زنان در روند صلح مشارکت داشته باشند و مذاکراتی که برای صلح صورت می‌گیرد، از دید زنان پنهان نماند. زرقا یفتلی، رییس نهاد تحقیقی حقوق زنان و اطفال گفت: «زمانیکه بحث از صلح در افغانستان بلند می‌شود، زن ها هم سهم داشته باشند تا بتوانند در تصمیم‌گیری‌ها نقش داشته باشند تا نیم نفوس افغانستان فراموش نشود».
صلح شکننده
طرف‌های درگیر در افغانستان بارها پشت یک میز نشسته و توافقنامه صلح امضا کرده‌اند. چنین نشست‌هایی بیشتر در زمان جنگ‌های داخلی معمول بود. اما آگاهان به این باورند تا زمانی که ضمانت اجرایی برای عدم برگشت به جنگ وجود نداشته باشد، توافقنامه‌های صلح همیشه شکننده خواهند بود.
ضیا مبلغ، فعال حقوق بشر در این کنفرانس گفت معاهدات صلح در کشورهایی موفق بوده که طرف‌های جنگ ملزم به ترک مخاصمه شده‌اند: «تجارب گذشته به ما یادآور می‌شود که تقلیل صلح به تقسیم قدرت و غنایم میان طرف‌های جنگ نه تنها صلح نیست بلکه زمینه‌ساز درگیریهای بیشتر خواهد بود».
به باور آقای مبلغ زمانی که کلید صلح و جنگ در دست گروه‌های متخاصم باشد، آن‌ها هر زمانی می‌توانند، برای بدست آوردن منافع خود جنگ را آغاز کنند: «زمانی که یکی از اطراف صلح گروه مخالف دولت باشد، این گروه‌ها هر زمانی که بخواهند، می‌توانند دوباره به موضع گیری نظامی خود برگردد.»
اشتراک کنندگان این کنفرانس تاکید کردند که مردم باید در روند صلح شریک باشند و هر موافقنامه صلح باید توسط نهادهای بین المللی نظارت شود در غیرآن صورت صلح بین دو طرف جنگ، پایدار نخواهد بود.
در تهیه رهنمود مشارکت زنان در روند صلح، از توافقنامه‌های صلح در کشورهایی که پیش از این درگیر جنگ بوده، استفاده شده و در آن تاکید شده است که باید عدم برگشت گروه‌های درگیر به فعالیت‌های نظامی، تضمین شود.
حسین سیرت / کابل