عدم توافق اتحادیه اروپا درمورد تسلیح شورشیان سوریه

لوران فابیوس، وزیر خارجه فرانسه در دوبلین سوالی را مطرح کرد که در زمان حاضر برای اروپایی ها درد سر ایجاد کرده است: «ما چطور می توانیم بشار الاسد را مانع آن شویم تا به بمباردمان مردم اش و کشتار آنها پایان دهد؟».

او تاکید کرد: وقتی که غرب آنانی را کمک کند که از خود علیه استبداد رژیم در دمشق دفاع می کنند، یک عدالت خواهی است. اما در برلین به طور خاص از این ناحیه نگرانی قوت می گیرد. گیدو وستروله، وزیر خارجه آلمان گفت: سلاح بیشتر فقط به خون ریزی بیشتر می انجامد؛ علاوه برآن به مشکل می توان کنترول کرد که با این سلاح ها چه اتفاق می افتد. وستروله هشدار داد:

«مساله بر سر این است تا از شعله ور شدن وسیع جنگ جلوگیری شود و اسلحه به دست اشخاص نادرست، یعنی به دست افراط گرایان و تروریست ها نیفیتد».

برای حکومت اطریش این یک گناه بزرگ در سیاست خارجی خواهد بود، اگر اتحادیه اروپا با ارسال سلاح به شورشیان اقدام کند. اطریش در ارتفاعات جولان یک واحد متشکل از 370 سرباز کلاه آبی را مستقر کرده است، که به عنوان سربازان صلح سازمان ملل متحد میان اسراییل و سوریه حایل می باشند. میشایل شپیندیلیگر، وزیر خارجه اطریش با دفاع از تحریمات ارسال سلاح گفت:

«اگر تحریمات ارسال سلاح لغو شوند، در این صورت خیلی مشکل خواهد شد تا یک چنین مأموریت را پایدار نگهداشت».

منظور روشن از این اظهارات او تهدید از جانب حکومت اطریش است. در صورتی که تحریمات ارسال سلاح به سوریه لغو شود، اطریش سربازان اش را از ارتفاعات جولان بیرون خواهد کرد.

جنگ داخلی سوریه تا کنون کشته شدن 70 هزار انسان را در پی داشته است و میلیون ها سوری از کشور فرار کرده اند. همه تلاش های میانجیگرانۀ سازمان ملل متحد تا حال بیهوده بوده است. در فرانسه از هفته ها به این سو به شدت در این باره بحث می شود که آیا غرب در همچو یک وضعیت پیچیده از طریق نظامی عمل کند، یا خیر.

عدم توافق و نمونه ناگوار افغانستان

فرانسوا اولاند، رییس جمهور فرانسه یک هفته قبل این موضوع را در صدر مسایل مطرح در نشست اتحادیه اروپا قرار داد. در همان زمان روشن بود که غیر از بریتانیا، کشور دیگری از حل بحران سوریه از طریق نظامی پیروی نمی کند.

برعکس در مساله تحریمات علیه ایران و دیگر حکومت ها به مساله طور دیگر نگاه می شود. اروپایی ها در این جا همیشه به صورت خیلی دقیق، بر یک پارچگی توجه می کنند.

موضع ایالات متحده امریکا در منازعه سوریه روشن نیست. در حالیکه پنتاگون، و بخشی از وزارت خارجه این کشور طرفدار ارسال اسلحه به شورشیان سوریه اند، قصر سفید در این مورد محتاط است. واشنگتن هنوز این را به یاد دارد که در دهه 1980، ایالات متحده امریکا مجاهدین افغانستان را علیه شوروی آن زمان با سلاح های مدرن از قبیل راکت های ضد هوا پیما مسلح کرد. پس از آن سربازان شوروی در سال 1989 افغانستان را ترک کردند، اما سلاح های امریکایی نزد جنگجویانی ماندند که بعداً به گروه طالبان پیوستند.

باوجود آن از مدت ها به این سو، شایعات وجود دارند که غرب به صورت فعال به شورشیان سوریه مخفیانه اسلحه ارسال می کند. ویلیام هیگ، وزیر خارجه بریتانیا از موضع گیری فرانسه در این مورد حمایت کرد. حکومت بریتانیا می خواهد زمان جنگ داخلی سوریه را کوتاه و رژیم بشار الاسد را به کناره گیری مجبور کند.

اما به نظر نمی رسد که حلقات اتحادیه اروپا در این زمینه به وحدت نظر برسند. زمان وضع تحریمات و همراه با آن تحریمات سلاح در آخر ماه می پایان می یابد. ناظران به این نظر هستند که اتحادیه اروپا قطعنامه جدیدی را برای تمدید تحریمات وضع نخواهند کرد. از دید آنها، آنگاه فرانسه و بریتانیا به هر صورت دست آزاد خواهند داشت، در حالیکه اتحادیه اروپا فاقد یک سیاست مشخص در قبال سوریه خواهد بود.