مهاجران گیرمانده در بالقان نمی خواهند به افغانستان برگردند

هزاران مرد جوان افغان در صربستان و دیگر نواحی منطقه مصمم هستند که خود را به کشورهای مرفه اتحادیه اروپا برسانند، هرچند که مرزها مسدود هستند و حکومت افغانستان با اتحادیه اروپا توافقنامه ای را امضا کرده است که اخراج شهروندان رد شده افغان را آسان تر و سریع تر می کند.

گروه های امدادرسان به شدت از این تفاهمنامه انتقاد کرده اند که فقط چند روز پیش از نشست کشورهای کمک دهنده به افغانستان در بروکسل امضا شد. در کنفرانس بروکسل، جامعه جهانی 15.2 میلیارد دالر کمک به افغانستان را وعده سپرد.

ایموگن سادبری، رئیس "کمیته نجات بین المللی" در بروکسل می گوید که این طرح "در چند سطح مختلف قابل نگرانی است". او به خبرگزاری اسوشیتد پرس گفت: «امضای چنین توافقی پشت درهای بسته بدون حضور جامعه مدنی و بدون توجه روشن به امنیت انسان ها و حتا بی توجه به واقعیت های موجود، زنگ خطری برای اتحادیه اروپا است».

نکات اساسی توافقنامه درباره تدابیری پیرامون بازگشتاندن شهروندان افغان، صدور اسناد سفر و احتمال ساخت ترمینال جداگانه در میدان هوایی کابل می باشد. اتحادیه اروپا گفته است که هدف از این توافقنامه "ایجاد روند سریع، مؤثر و قابل مدیریت برای بازگشتاندن روان، محترمانه و منظم آن شهروندان افغان است" که نمی توانند از هیچ یک از 28 کشور اتحادیه اروپا پناهندگی دریافت کنند.

این در حالی است که افغانستان چندیدن دهه در جنگ و بحران به سر برده است. جنگ اکنون بین نیروهای دولتی و شورشیان طالبان در شهر استراتژیک کندز در شمال افغانستان جریان دارد. سادبری گفت که طی سال گذشته، 11 هزار فرد ملکی در افغانستان کشته شدند و 1.2 میلیون نفر در داخل افغانستان بیجا و آواره گشتند. او تاکید کرد: «افغانستان نمی تواند به عنوان یک کشور امن در نظر گرفته شود».

صربستان که عضو اتحادیه اروپا نیست، شرایط را برای افغان ها دشوارتر و پیچیده تر کرده است. این کشور حتا خواسته است تا در توافقنامه "اتحادیه اروپا – افغانستان" شریک باشد. برخی از مهاجران در بلگراد، پایتخت صربستان می گویند که آنها در افغانستان امنیت نداشتند و نتوانستند مکتب خود را به پایان برسانند، شغل پیدا کنند و درآمد داشته باشند.

این مردان جوان که چانس بسیار اندکی برای قبول شدن به عنوان آواره در اروپا دارند، از کشورهای اتحادیه اروپا می خواهند که به آنها اجازه دهند تا امیدی به آینده بهتر داشته باشند. سلیمان زازی، 15 ساله می گوید: «زندگی در افغانستان بسیار سخت است برای ما. ما نمی توانیم آنجا زندگی کنیم. به همین خاطر ما به آلمان می رویم تا آنجا زندگی و آینده بهتر داشته باشیم». سیف الله ضمیری، 18 ساله، نیز از وضعیت بد در صربستان می گوید: «ما در این وضعیت بد به سر می بریم و مرزها مسدود هستند». ضمیری تاکید می کند: «ما نمی توانیم برگردیم. دولت ما نمی تواند یک وضعیت بد را کنترول کند. چرا ما باید به کشور خود برگردیم؟» 

خانم سادبری می گوید که "بسیار نفرت آور" است که کودکان خردسال بدون همراه نیز ممکن است برگشتانده شوند "اگر پذیرش مناسب و اقدامات مراقبتی برای آنها در افغانستان" مهیا شود. او در ادامه می گوید: «روشن نیست که چگونه اتحادیه اروپا چنین معیار و تدابیری را ارزیابی می کند».

رادوس جوروویچ، از "مرکز حفاظت از پناهندگان" صربستان می گوید که پناهجویان افغان نباید به طور اتومات رد شوند بلکه دوسیه هر کدام باید به طور جداگانه بررسی شود؛ با توجه به این که بخش هایی از افغانستان هنوز خطرناک هستند. او می گوید: «هر درخواست باید جدی گرفته شود».

برآورد می شود که حدود نیمی از 6 هزار مهاجری که در صربستان گیر مانده اند، افغان باشند. هنگری همسایه صربستان و عضو اتحادیه اروپا مرزهای خود را بسته است و محدودیت هایی را برای عبور مهاجران ایجاد نموده است.

روز سه شنبه، چند صد مرد به سوی مرز هنگری تظاهرات کردند و از مقامات خواستند تا مرز را باز کند. در همین حال، مقامات صربستان روز جمعه دو پسر 12 و 16 ساله افغان را در یک موتر لاری یافتند که قصد داشتند خود را به کشور کرواسیا برسانند.

در یک پارک، نزدیک ایستگاه قطار و بس در بلگراد پناهجویان افغان روز و شب خود را سپری می کنند.