هندوها و سیک‌های افغانستان از غصب جایدادهای شان شکایت دارند
۱۳۹۵ فروردین ۲۴, سه‌شنبه
انارکلی هنریار، سناتور مشرانو جرگه که تنها نماینده اهل هنود و سیک‌های افغانستان در پارلمان است، روز سه شنبه در جلسه عمومی مشرانو جرگه گفت شماری از زورمندان در صدد غصب ملکیت‌های این گروه مذهبی در ولایات هلمند و بغلان اند و در صورتی که حکومت اقدام نکند، ملکیت‌های اهل هنود و سیک توسط زورمندان غصب می‌شود.
خانم هنریار گفت: «امروز صبح برایم احوال رسید که یک تعداد افراد می‌خواهند درمسال و همچنین شمشان یا محل آتش سپاری ما را در ولایت هلمند به فروش برسانند.»
خانم هنریار گفت که در سال‌های گذشته محل آتش سپاری اهل هنود و سیک در ولایت قندهار نیز فروخته شده بود اما آنها در نتیجه پافشاری‌ها توانستند این محل را دوباره به دست آورند.
تبعیض اجتماعی
به گفته خانم هنریار بی‌عدالتی‌ها و تبعیض‌های اجتماعی سبب فرار هندوها و سیک‌ها از افغانستان شده است. هندوها و سیک‌ها پیش از آغاز جنگ‌ها در اکثر ولایات زندگی می‌کردند ولی با آغاز جنگ‌ها، این اقلیت مذهبی مجبور به فرار دسته‌جمعی از برخی از ولایات شد.
به گونه مثال، حضور اهل هنود و سیک در ولایت هلمند در گذشته‌ها خیلی محسوس بود ولی خانم هنریار می‌گوید در حال حاضر تنها چهار تا پنج خانواده در این ولایت زندگی می‌کنند و با انواع فشارها روبرو هستند.
به گفته خانم هنریار پیش از آغاز جنگ‌ها هندوها و سیک‌های افغانستان بیش از یک صد هزار نفر جمعیت داشتند ولی پس از آن‌که بیشتر خانواده‌ها مجبور به ترک افغانستان شدند در حال حاضر تخمینا 1500 تن از پیروان اهل هنود و سیک در افغانستان زندگی می‌کنند.
اهل هنود در حال حاضر تنها در ولایات کابل، غزنی، ننگرهار و هلمند زندگی می‌کنند.
هنریار افزود که کودکان اهل هنود در راه مکتب و در ساعات تفریح مورد تبعیض و آزار و اذیت قرار می‌گیرند. وزارت معارف دو مکتب ابتداییه مخصوص این گروه مذهبی را در کابل و ننگرهار ساخته است ولی کودکانی که در مکتب‌های دیگر مصروف تعلیم هستند، آزار می‌بینند. تنها در همین دو مکتب به جای مضامین دینی اسلامی، مضامین مذهبی اهل هنود تدریس می‌شود.
این نماینده اهل هنود و سیک‌های افغانستان گفت در نتیجه تبعیض‌ها بیشتر جوانان بی‌سواد مانده‌اند: «تبعیضاتی وجود دارد که امروز متاسفانه نسل جوان ما اکثریت سواد ندارند. اگر سواد ندارند تحصیل ندارند. به این دلیل که در دوره طفولیت مورد تبعیض قرار گرفته‌اند.»
در حسرت گذشته
اهل هنود و سیک‌های افغانستان در سال‌هایش پیش از تجاوز شوروی زندگی آرامی در کابل و شماری از ولایات افغانستان داشتند. آنها در حسرت روزهایی‌اند که افغان‌ها روابط بسیار نیک و خوبی با اهل هنود داشتند و به پیروان این اقلیت مذهبی احترام می‌گذاشتند.
پیروان این گروه مذهبی نه تنها در شهرها که در ولسوالی‌های دور دست افغانستان نیز ملکیت و با سایر افغان‌ها زندگی مسالمت‌آمیز داشتند ولی در حال حاضر وضعیت طوری است که مراکز مذهبی هندوها در معرض چپاول قرار گرفته است.
هندوها و سیک‌های افغانستان مردمان تجارت‌پیشه بودند و نقش برجسته‌ای در اقتصاد و تجارت داشتند اما در حال حاضر آنگونه که در مجموع این اقلیت مذهبی حضور کمرنگی در جامعه افغانستان دارند، در عرصه اقتصاد نیز حضور آنها محسوس نیست.
در دوران شاه امان الله خان وزیر مالیه حکومت اهل هنود بود. اولین رئیس طب عدلی یک هندو بود و این گروه مذهبی نمایندگانی در ولسی جرگه و مشرانو جرگه داشت، در حالی که با وجود تلاش‌های مداوم، نمایندگان ولسی جرگه با اختصاص دادن یک کرسی به اهل هنود در این مجلس مخالفت کردند.