وزارت داخله: تهدید وجود دارد اما شکست نمی‌خوریم
۱۳۹۵ فروردین ۱۷, سه‌شنبه
افغانستان از نظر امنیتی سال دشواری را سپری کرد. سقوط کندز و حضور طالبان در جنگ‌های تهاجمی یک بار دیگر زنگ خطر سقوط ولسوالی‌ها و ولایات را به صدا در آورد. هرچند گروه طالبان به هدف خود برای به دست آوردن جغرافیا نرسید.
با آغاز گفتگوهای چهارجانبه صلح انتظار می‌رفت که موفقیت پروسه صلح بتواند بار سنگین جنگ را از شانه‌های حکومت افغانستان بکاهد اما این گفتگوها نیز در عمل نتیجه‌ای در پی نداشت و در هفته‌های اخیر مقام‌های حکومت افغانستان از آمادگی‌ها برای یک جنگ دیگر سخن گفتند.
صدیق صدیقی سخنگوی وزارت داخله روز سه شنبه 17 حمل 1395 در یک کنفرانس خبری گفت نیروهای امنیتی به اندازه کافی برای رویارویی با تهدیدهای مخالفین مسلح آماده‌اند: «دشمن به هیچ صورت نمی‌تواند افغانستان را شکست دهد و اراده مردم را تغییر دهد. اما به هرحال دشواری‌ها وجود دارد و نیروهای امنیتی همیشه تصاویر و تهدیدهای مختلف را برای خود ترسیم می‌کنند ولی ما امکانات خوبی داریم.»
وزارت‌های دفاع و داخله افغانستان عملیاتی را زیر عنوان «شفق» آغاز کرده و در حال حاضر این عملیات در چندین ولایت جریان دارد. در حال حاضر نیروهای امنیتی در ولایات کندز، بغلان، زابل، قندهار و هلمند مصروف پیشبرد همین عملیات هستند.
جدیت در مبارزه با داعش
حضور و فعالیت داعش در ولایات ننگرهار، هلمند و فراه سال گذشته به نگرانی جدی تبدیل شد. هرچند برخی از سران این گروه در افغانستان هدف قرار گرفتند و کشته شدند ولی این گروه توانست در سه ولسوالی ننگرهار سربازگیری کند.
جدیت حکومت افغانستان در برابر داعش سبب شد تا این گروه در ننگرهار با شکست مواجه شود. در نتیجه حملات هوایی و عملیات زمینی نیروهای اردو، ده‌ها تن از اعضای گروه داعش در ولسوالی‌های اچین و بتی‌کوت کشته شدند و اعضای باقی مانده به نورستان و کنر فرار کردند.
در همین حال ساکنان محل در ولایات غزنی و زابل گفته‌اند که حدود 2000 تن از جنگجویان داعش در این ولایات جابجا شده‌اند. آقای صدیقی در این مورد گفت: «ما این موضوع را جدی می‌گیریم و نهادهایی نیز موظف شده‌اند تا این اطلاعات را به صورت دقیق جمع آوری کنند تا مشخص شود که این افراد در کجا و چگونه فعالیت دارند.»
همکاری ناتو
افغانستان در حال حاضر با 350 هزار نیروی امنیتی در برابر طالبان می‌جنگد. آگاهان به این باورند که این مقدار نیروی برای جنگ افغانستان کافی است ولی چالش اصلی جنگ، تجهیز نبودن این نیروها است.
اردوی افغانستان جنگنده‌های هوایی در اختیار ندارد و به همین دلیل نوعیت جنگ طالبان در برابر این نیروها نیز تغییر کرده است. طالبان در چهارده سال گذشته تنها قادر به عملیات‌های کوچک و دزدانه بودند اما در سال 2015 این گروه در نبود حملات هوایی قدرت مانور پیدا کردند و نیروهای امنیتی افغانستان را در میدان‌های جنگ به چالش گرفتند.
سال گذشته نیروهای افغان مجبور شدند با نصب سلاح‌های دوربرد بر هلیکوپترهای لوجستیکی، طالبان را از هوا هدف قرار دهند. اما در سال جاری نه تنها این نیروها با چند بال هواپیمای نظامی مجهز شده بلکه ناتو نیز در صورت ضرورت با حملات هوایی نیروهای افغان را حمایت خواهد کرد.
آقای صدیقی گفت: «امسال توقع ما بیشتر است تا ناتو همانگونه که با ما همکار بود، همچنان با ما همکار باشد. ما در عرصه‌های تجهیز، آموزش و کمک‌هایی که برای افزایش ظرفیت‌های نیروهای ما نیاز است، ما به همکاری‌آن‌ها نیاز داریم.»
صدیقی افزود افغانستان در خط اول جنگ با تروریسم قرار دارد و نه تنها برای امنیت خود که برای امنیت جهان با تروریسم می‌جنگد بنابراین به گفته‌او نیاز است تا جهان افغانستان را در این جنگ تنها نگذارد.