گاندی شصت سال پس از مرگ، زنده است

افسانه گاندی نسل به نسل منتقل شده است. آموزه های او هنوز کسانی همچون مارتین لوترکینگ، نلسون ماندلا، دالایی لاما و آئونگ سان سو کین را در سراسر جهان انگیزه می دهد.

زندگی و فلسفه مهاتما گاندی یک افسانه شده است. مهاتما گاندی همیشه آنی نبوده است که با چاپ تصویرش بر روی بانک نوت هند مورد ستایش قرار گرفته است؛ بلکه زندگی او قسمت های تاریکی نیز دارد، به ویژه در جوانی اش. گفته می شود که در آغاز زندگی مشترک با همسرش، کاستوبرا دست به خشونت علیه او می زده است. تغییر و گذار او به یک زندگی روحانی و روشنگرانه و تبدیل شدن به رهبر استقلال هند یک روند طولانی بوده است.

باورهای جهانی

آموزه های گاندی قناعت بخش، سازگار و منسجم می باشند. میشائیل ناگلر، گاندی شناس معتقد است که همین ویژگی هاست که این آموزه ها هنوز مدرن و امروزی می باشند. او می گوید: "گاندی شجاعت این را داشت که برخلاف گرایش زمان حرکت کند که آن یک گرایش فجیع بود... و یک خرد باستانی را بازیابد و آن را طوری ارائه کند که مردم امروزی بتوانند آن را استفاده کنند و بفهمند. او کشف بزرگی کرد. عدم خشونت اصل کلیدی هماهنگ سازی است  که هر کسی می تواند آن را تقریبا در هر شرایطی استفاده کند".

فلسفه گاندی بر سه اصل استوار است: عدم خشونت (آهیسما)، جنگ برای حقیقت (ساتیاگهارا) و آزادی فردی و سیاسی (اسواراج). در جنگ برای صلح او آموزه های بودا و حضرت محمد را دنبال کرد. گاندی همچنان باور داشت که ایمان واقعی می تواند مردم را با دین های مختلف متحد بسازد. او گفته بود: "من می توانم ببینم که در میان مرگ، زندگی باقی است. در میان بی ایمانی، ایمان باقی است. در میان تاریکی، نور باقی است. از این رو، می گویم که خداوند زندگی، حقیقت و نور می باشد. او عشق است. او والاترین چیزهاست".

زندگی دشوار

مهنداس کرمچند گاندی در دوم اکتبر 1869 در پوربندر در ایالت گوجرات هند به دنیا آمد. او شخصا هرگز برای لقب "مهاتما" به معنای روح بزرگ توجه نکرد. گاندی در سال های ابتدایی زندگی اش هرگز شخصیت استثنایی به شمار نمی رفت.

او پس از تحصیل در رشته حقوق در لندن و تلاش برای کار به عنوان وکیل مدافع در بمبئی، سرانجام در سال 1893 به افریقای جنوبی رفت؛ جایی که او با تبعیض نژادی روبرو شد. او در آنجا روزنامه "باور هندی ها" را برای 60 هزار شهروند هندی که در آنجا زندگی می کردند، تاسیس کرد. همان بود که گاندی از یک شهروند خجالتی و آرام به یک رهبر سیاسی فعال تبدیل شد.

در سال 1914 گاندی به هند بازگشت و در سال 1920 رهبر "حزب کانگرس" شد. او در سال 1930 تماشایی ترین تظاهرات مسالمت آمیز خود را برای اتخاذ حق تولید و فروش نمک انجام داد. آن تظاهرات با نام "مارش نمک" شهره شد. پس از آن گاندی به خاطر درخواست بیدرنگ استقلال هند از بریتانیا در سال 1942 به مدت هشت سال به زندان رفت.

رانجانا کوماری، جامعه شناس بر این باور است که تعهدات گاندی دور از هوای نفس بی نظیر است. او می گوید: "البته که زندگی کردن با آموزه های گاندی در عصر سرمایه داری و جهانی شدن دشوار است؛ در زمانی که تصرف مواد اهمیت پیدا می کند". او توضیح می دهد که هرچند این آموزه ها دشوار هستند، اما هر فرد که بخواهد با آموزه های او پیش برود نیکی های زیادی برای بشریت به بار می آورد.

گاندی زنده است

سرانجام هند بریتانیایی در سال 1947 استقلال خود را به دست آورد و به دو بخش عمدتا هندو و مسلمان تقسیم شد. بنگله دیش امروزی نیز در سال 1971 پس از جدایی از پاکستان به وجود آمد.

گاندی که برای تساوی حقوق مسلمانان و هندوها می جنگید، سرانجام در 30 جنوری 1948 توسط یک هندوی تندرو به قتل رسید.

برخی گاندی را یک فرد مقدس می پندارند، درحالیکه برخی دیگر فلسفه او را بی فایده می دانند؛ اما آنچه می توان گفت این است که هنوز 60 سال پس از مرگ او، یادش زنده است و به مردم انگیزه می دهد.

گالری عکس های گاندی را اینجا ببینید.

دویچه وله / عاصف حسینی
ویراستار: عارف فرهمند