گزارش سازمان ملل متحد در مورد جنایات جنگی در سریلانکا

یک گزارش سازمان ملل متحد جنایات بی رحمانۀ جنگی را برملا ساخته است که در جریان جنگ داخلی 26 ساله در سریلانکا رخ داده اند. به اساس این گزارش هم "ببر های آزادی خواه تامیل ایلام" و هم نیرو های امنیتی حکومت "با احتمال بسیار زیاد" جنایاتی را علیه انسانیت مرتکب شده اند. کمیسیاریای حقوق بشر سازمان ملل متحد در گزارش خود تأیید کرده است که این کشور، برای پیگیری این جنایات و کار پایدار در این زمینه، به حمایت بین المللی نیاز دارد.

حکومت جدید رئیس جمهور مایتریپالا سیریسینا اصلاحات گسترده ای را اعلام کرده است تا مسئولان جنایت های احتمالی را به پای قانون کشانده بتوانند. حکومت سریلانکا امیدوار است که برای تحقیق این قضیه در داخل آن کشور، از جانب سازمان ملل متحد حمایت دریافت کند. زید ریاض زید الحسین کمیسار عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد در اعلامیه ای گفته است: "یک محکمۀ داخلی (سریلانکا) به تنهایی در برابر بی اعتمادی گسترده و مشروع ناشی از تخطی ها، استفاده جویی ها و وعده های میان خالی در چند دهه، هیچ شانسی ندارد".

نظام جزایی بین المللی

از سوی دیگر گزارش دفتر زید ریاض، که از چندی پیش انتظار آن می رفت، به این نتیجه رسیده است که "نظام جزایی سریلانکا تا هنوز آماده و مجهز نیست که تحقیقات مستقلانه و قابل اعتماد را انجام بدهد". کمیسیاریای حقوق بشر سازمان ملل متحد از همین رو در گزارش خود تأکید می کند که یک "محکمۀ خاص" متشکل از قاضی ها، سارنوالان، وکلای مدافع و بازجویان بین المللی و سریلانکایی ایجاد گردد تا در مورد جنایات در زمان جنگ داخلی در سریلانکا دقیق تر تحقیق صورت بگیرد.

از سال 1983 تا سال 2009 ببر های آزادی خواه تامیل ایلام برای استقلال یک دولت تامیلی در شمال سریلانکا مبارزه می کردند. این گروه شورشی، که کودکان را اجباری استخدام می کرد و از سوی اتحادیۀ اروپا به عنوان یک سازمان تروریستی شناخته شده است، صد ها حملۀ انتحاری را انجام داده و قطار های مسافر بری را با بمب منفجر ساخته است. اردوی حکومت در سال 2009 قیام ببرهای تامیل را با شدت تمام سرکوب کرد. به اساس تخمین سازمان ملل متحد، تنها در ماه های اخیر جنگ در آن کشور تا حدود 40 هزار فرد ملکی کشته شدند.

اردو هم متهم است که افراد ملکی و شفاخانه ها را بمباران کرده است. در جنگ های داخلی سریلانکا، که بیشتر از 25 سال دوام کرد، تقریباً 100 هزار انسان کشته شدند. در گزارش سازمان ملل متحد علاوه بر آن از شکنجه و تجاوز جنسی نیز سخن رفته است.

اساس این جنگ داخلی را یک اختلاف قومی می ساخت. تقریباً سه چهارم باشندگان جزیرۀ سایلون، سنگالی های بودایی اند و حدود 18 درصد را تامیلی های می سازند که اکثریت شان به مذهب هندوئیزم تعلق دارند. منسوبین این گروه اقلیت تامیلی، که قسماً در جریان استعمار انگلیس از هندوستان به این مناطق آمده و مسکن گزین شده بودند، احساس می کردند که تحت فشار قرار دارند و از خدمت در اداره های اردو و پولیس محروم ساخته شده اند. اعتراضات آنها بالاخره منجر به یک جنگ دوام دار داخلی شد.