گزارش هئیت ولسی جرگه از وضعیت ناگوار زندان بگرام
۱۳۹۶ تیر ۳۰, جمعه
یک زندانی بگرام با آواز گریان مشکلاتش را به کمیسیون سمع شکایات ولسی جرگه چنین بیان می کند: «ما اطفال، همسران و خواهران خود را پس از شش ماه و یا حتا یک سال از پشت شیشه ها می بینیم. با وجود این، ده یا بیست دقیقه وقت می دهند. آن ها گریه و فریاد می کنند. آیا شما صله رحم ندارید؟ یک امریکا نه که صد امریکا هم که بیاید، اگر افغانستان آرامی شد، باز ریش مرا کل کنید!»
بسیاری از زندانیان بگرام از سال ها به اینسو محبوس می باشند. برخی شان می گویند که حتا از دوسال به اینسو با اعضای خانواده های شان ملاقات نداشته اند.
یک زندانی دیگر به کمیسیون شکایات ولسی جرگه گفت که از دوسال به اینسو یک جوره لباس دارد که شب و روز بر تنش می باشد.
عبیدالله بارکزی، رئیس کمیسیون سمع شکایات ولسی جرگه که تازه همراه با اعضای این کمیسیون از زندان بگرام دیدار نموده است به دویچه وله گفت که در این زندان برخلاف همه حقوق انسانی با زندانیان رفتار می شود.
آقای بارکزی می گوید که زندان بگرام برای ۱۰۰۰ زندانی ساخته شده است، اما اکنون ۶۵۰۰ نفر در آن زندانی می باشند: «در یک اتاق ۲۵ تا ۳۰ نفر زندگی می کنند. در همین اتاق یک بیت الخلاً سرباز وجود دارد که پرده دارد و بوی آن تمام اتاق را گرفته است. یعنی فرق بین زندان بگرام و زندان پل چرخی که من دیروز به آنجا رفتم، همین قدر است که گویا تمام بندی های پل چرخی در وزیر اکبرخان زندگی کنند و محبوس نباشند. در بگرام همه نورم های حقوق بشری و قوانین بین المللی زندانیان پامال می شود.»
آقای بارکزی می گوید که بسیاری زندانیانی را که دیده است بیمار می باشند و برخی آن ها به امراض ساری مانند "اچ آی وی" مبتلا اند، اما کدام تسهیلاتی برای تداوی شان وجود ندارد.
او از برخی تجارت ها و کارهای غیرقانونی در این زندان پرده برداشت و گفت که برای زندانیانی که عادت به نسوار و یا سگرت دارند، یک پوری نسوار که به صورت عموم در بازار ده افغانی قیمت دارد، به آن ها به ۱۰۰۰ افغانی به فروش رسانده می شود.
تحقیقات این کمیسیون نشان می دهد که با وجود آنکه زندانیان اجازه ندارند با خانواده های شان تماس تیلفونی بگیرند، برخی زندانیان بنا بر رابطه ها توانسته اند با خود تیلفون موبایل داشته باشند و باتری موبایل آن ها را به ۳۰۰۰ افغانی چارج می کنند.
زندانیان بی سرنوشت
عبیدالله بارکزی گفت که در زندان بگرام ۲۷۳ محبوس وجود دارند که دوران حبس شان دو یا سه سال پیش سپری شده است، اما هنوز هم در زندان می باشند.
بارکزی افزود: «حتا تا این حد که یک زندانی که دوره حبس اش سه سال بوده است، هفت سال می شود که در همانجاست. این در تضاد با قانون اساسی، قانون اسلامی و حقوق بشر می باشد.»
این عضو ولسی جرگه می گوید که برخی زندانیان وجود دارند که در جریان هفت سال هیچ گونه محاکمه ای را از سر نگذشتانده اند و بی سرنوشت در زندان افتاده اند.
مسئولیت زندان بگرام از حدود چهار سال به اینسو از امریکائی ها به نیروهای حکومت افغانستان سپرده شده است که پیش از آن این مساله موضوع اصلی اختلاف بین حامد کرزی رئیس جمهور قبلی و امریکایی ها شمرده می شد. انتظار می رفت که با سپردن مسئولیت این زندان به افغان ها در وضعیت زندانی بهبودی به عمل آید، اما وضعیت کنونی زندان بگرام نشان می دهد که مشکلات نسبت به گذشته بیشتر شده است.
پاسخ حکومت
زندان بگرام به وزارت دفاع ملی ارتباط دارد، اما مسئولان آن وزارت اظهارات رئیس کمیسیون شکایات ولسی جرگه را در مورد وضعیت زندانیان با قاطعیت رد می کنند.
جنرال دولت وزیری سخنگوی وزارت دفاع افغانستان به دویچه وله گفت که زندانیان می توانند با نظارت ملل متحد با خویشاوندان شان ملاقات کنند و به همین ترتیب زندانیان از تمام حقوق شان برخوردار می باشند.
او می گوید: «اکثر این زندانیان جنگجویان مخالفان مسلح و جنایتکاران جنگی اند. آن ها برای بدنام ساختن دولت اینگونه اتهامات را می بندند.»
اسماعیل شاکر/ ر.ر.