هشدار از تأخیر در کاهش گاز کاربن دای اکساید در جهان

نتیجه یک تحقیق جدید علمی، که روز سه شنبه از سوی انستیتوت تحقیقاتی اقلیم در شهر پوتسدام آلمان به نشر رسید، نشان داده است که هر تأخیری در کاهش انتشار گازهای گلخانه یی به افزایش سطح آب بحر ها و اوقیانوس ها می شود، حتی اگر گرم شدن کره زمین به دو درجه محدود ساخته شود.

متیاس مِنگل سر محقق و نویسنده اصلی نتایج این پژوهش، از "میراث سطح آب بحر" در نتیجه انتشار گاز های گلخانه یی در زمان حال و آینده سخن گفته است.
این تحقیق، که نتیجه آن در مجله علمی "Nature Commuincations" به نشر رسیده، افزایش سطح آب بحر را مورد مطالعه قرار داده است. در این تحقیق گفته شده است که حتی اگر توافقنامه پاریس در مورد حفاظت از اقلیم به طور کامل هم عملی شود، سطح آب بحر بلند می‌رود. به اساس پیش‌بینی پژوهشگران، انتظار می رود که تا سال ۲۳۰۰ میلادی سطح آب بحر بین ۷۰ سانتی متر و ۱۲۰ سانتی متر، حتی شاید بیشتر از این، افزایش یابد.

مِنگل توضیح داده است که "تغییرات اقلیمی ناشی از انسان ها، از همین حالا زمینه را برای بلند رفتن سطح آب بحر در صد سال آینده فراهم ساخته است، اما این بدان معنا نیست که اقدامات امروزی ما روی این وضعیت هیچ تأثیری نداشته باشد".  به قول این پژوهشگر در عوض، هر تأخیر پنج ساله بین سال های ۲۰۲۰ تا ۲۰۳۵ میلادی می تواند به افزایش ۲۰ سانتی متری در سطح آب بحر کمک کند.
به اساس این پژوهش، ادامه انتشار گازهای گلخانه یی تا سال ۲۰۵۰ میلادی عامل اصلی افزایش سطح آب بحر در آینده خواهد بود. گرمایش زمین و در نتیجه آن گسترش اقیانوس ها، و همچنان ذوب یخچال های طبیعی، به ویژه ساحات عظیم یخ زده در گرینلند و قطب جنوب، باعث این افزایش سطح آب بحر می شود.

پژوهشگران در تحقیق خود یافته های جدید علمی را درنظر گرفته اند، که بر اساس آن توده های عظیم یخ در قطب جنوب بیشتر از آنچه تا حال تلقی می‌شد، در برابر گرمایش اتموسفیر زمین حساسیت و واکنش نشان می دهند.
متیاس مِنگل گفته است "ضایعات بزرگ توده های یخ در قطب جنوب، حتی با گرمایش متوسط زمین مطابق با توافقنامه پاریس، نیز می‌تواند اتفاق بیفتد". به گفته وی تا سال ۲۳۰۰ میلادی امکان این وجود دارد که سطح آب بحر ها حتی تا ۳ متربلند برود.

کارل فریدریش شلویزنر، پژوهشگر دیگر انستیتوت تحقیقاتی اقلیم شهر پوتسدام آلمان، که روی این تحقیق کار کرده است، گفته است "در توافقنامه پاریس تسجیل شده است که هرچه زودتر باید تولید گاز های گلخانه یی کاهش داده شود. شاید این نکته یک عبارت خالی به نظر برسد، اما مطالعات ما نشان داده است که اگر در اقدامات برای عملی ساختن این توافقنامه تأخیر صورت بگیرد، پیامد های قابل اندازه گیری خواهد داشت".
به گفته شلویزنر "از آنجایی که هر سانتی متر بلند رفتن آب بحر برای میلیون ها انسانی که در سواحل بحر ها زنگی می‌کنند، پر اهمیت است، کاهش هرچه زودتر تولید گاز کاربن دای اکساید، سرنوشت ساز است".